04

30 1 0
                                    

He raised his left hand and slightly waved. "Yo?"



Isa lamang ang nararamdaman ko sa mga oras na ito. Ang pagka-inis.



Inis 'man ngunit pinilit ko ang sariling ngumiti at batiin siya dahil iyon naman talaga ang tabaho ko. "W-welcome, Sir. A table for one?"



"Obviously."



Panandalian niya akong pinag-singkitan ng mata bago kaunting ngumisi. Para lang siyang sirang naka-ngisi sa akin.



I bit the insides of my cheek and grinned my teeth. I slowly took a deep breath and release. 'Nasa trabaho ka, Sadie, ayusin mo, act professional!'



Ngumiti pa 'rin ako kahit na pilit iyon. "I understand, please follow me."



Tumalikod ako at nag-simulang mag-lakad. Mabuti naman at tahimik lang siyang sumunod sa akin kahit pa na alam ko naman na naka-paskil parin ang ngisi sa kanyang mga labi.


Nang maka-rating na kami sa table ay kaagad ko siyang nilingon saka nginitian.



"Sir, here's your table. Here's our menu, what would you like to order." halos naisubsob ko ang menu'ng hawak ko sa kanya nang i-abot ko ito.



"You're really harsh with costumers. I think..... I would like to talk to your manager."



Imbis na matakot ay nainis lang ako lalo. "Mr. Powell, can't you just please, please shut up and give me your orders? Nang matapos na 'to." pilit ngiti 'kong tanong bago kaunting tumawa, kala mong nakikipag-kulitan lamang ako sa lalaki.



Bumusingsing siya ng kaunti bago naka-ngiting tumingin sa akin. Para kaming siraulong dalawa na tumatawa kahit wala na mang nakaka-tawa.


Umupo ma siya at mapang-asar ulit na ngumiti.



"Then, I'll only have one dalgona coffee if you have one."



Pilit akong ngumiti. "Please wait a moment, sir. I'll have it prepared."



"Good. Don't make me wait."



Agad ko siyang timalikuran at dali-daling pumasok sa counter namin. 'Bwiset kang lalaki ka! Kapag talaga natapos ang shift ko, humanda ka!'



Hindi ko na lamang pinansin ang presensya ng lalaking iyon at sinabi nalang kay Ms. Alize yung mga order na nakuha ko, siya kasi ang naga-ayos ng mga ito, parang siya na yung chef namin dahil wala pang nahi-hire si Ms. Suzzie na chef, kaya siya na muna ang guma-gawa ng mga pag-kain na in-order ng mga costumers.


Taga kuha lang ako ng mga orders at taga-bati ng mga costumers, ngunit kahit ganoon lang ang ginagawa ko ay nakaka-pagod pa'rin, paano pa kaya ang ginagawa nila Ms. Suzzie, medyo sikat 'rin itong café namin sa buong street kaya natural lang na medyo madami ang mga costumers na napunta rito, minsan ay mga college students rin ang natambay rito.



"Uy, Sadie!" salubong saakin ni Ms. Suzzie.



"Marami pa'rin po 'bang pumapasok na costumers, Ms. Suzzie?"



Sumimangot naman siya at ngumuso. "Don't be so formal, ang sabi ko ay 'Suzzie' na lang ang itawag mo sa akin, ayoko ng may 'Miss' nakaka-tanda eh..."



Bumusingsing ako. "Okay, Suzzie."



"That's more like it!" ngiti niya. "At by the way ha! Ang pogi nung  boyfriend mo!"



Out Of The Blue Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon