𝐎𝐂𝐄𝐀𝐍𝐒, armin. [ Attack on Titan ]

4 | Yeni Arkadaş

⋘ ────── ∗ ⋅◈⋅ ∗ ────── ⋙

⋘ ────── ∗ ⋅◈⋅ ∗ ────── ⋙

"Tamam öyleyse, gidebiliriz."

Elisha gülümseyerek kendisine döndüğünde Aquila hala halüsilasyon gördüğünü düşünüyordu. Gözlerini çocuktan kesmeden tekrar konuştu.
"Gözlerin lens mi?"

"Anlamadım?"
Çocuk ona gerçekten anlamayan gözlerle bakıyordu ve bir şeyler sorguluyor gibiydi. Bu ifade gelen olarak Aquila'yı gererdi ama şu an nasılsa halüsilasyon gördüğünü düşündüğü için bir şey hissetmemişti.

Kolunda bir el hissettiğinde yüzünü acıyla buruşturdu ve elin sahibine baktı. Artık Elisha denen kadının ona gülümsemesinin sahte olduğunu düşünüyordu.

Canı yandığı için kolunu bir hışımla kadının elinden kurtardı. Gerçekten çok güçlü olmalıydı çünkü halüsilasyon olmasaydı iz kalacağına emindi.

"Gidelim dedim ya, Castor sen atları hazırla. Armin sen de kendi takımına dönebilirsin, yardımın için teşekkür ederim."

Az önce kolunu sıkmasaydı konuşma tarzından onun kibar bir kadın olduğunu düşünebilirdi. Ama şu an gözünde apayrı bir şey vardı.

Daha çok sinsi bir kadın gibiydi ama gözüne bir melek gibi gelmişti. Okyanusun hissettirdiği şey vardı onda da, tuhaftı.

Gözlerini kapattı ve yavaşça 10'a kadar saydı. Uyandığında muhtemelen partinin ortasında ya da hastanede yatıyor olacaktı. Evet, böylece hayal dünyasından çıkabilirdi.

1, 2

"Atlar hazır kaptan."

Hayır, dikkatini dağıtmalarına izin verme. Bu sadece kendi bilinç altın.

1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10

Gözlerini açtığında hala kaldığı yerde dikilmesiyle gözlerini bir kaç kere kırpıştırdı. Karşısındaki Elisha ona hem sabırla hem de anlayışla bakıyor gibiydi.

"Boşuna uğraşma, fazlasıyla gerçeğim, artık senin gerçeğin."

Kadın onu pek umursamamış gibiydi ama bu neden geri gidemediğini açıklıyordu. Belki uyuduğu zaman geri dönecekti, sonuçta bu bir rüya gibiydi değil mi? Ters tepebilirdi.

Ama şu an ne sarhoş ne de rüyada gibi hissediyordu. Esen rüzgarla hapşırdı ve gözlerini tekrardan Elisha'ya çevirdi. Onun yanında kalmak istiyordu, ona bakarken huzurlu hissediyordu.

Dahası, bu bir halüsilasyon olmasaydı bu kadın kesinlikle bir şeyler biliyor olurdu.

"Benimle gel."

Elisha denilen kadın yumuşak bir sesle kendisine konuştuğunda Aquila ilk başta gitmek istemedi. Beyni bunun gerçek olduğunu düşünmeye sonunda başlamıştı ve bu kadından ürkmüştü. Fakat içindeki his onu kadına yönlendiriyordu, aralarında çok acayip bir çekim vardı.