Medyaya çıldırıyorum mükemmelsiniz Aggggggg
"INUPI!" Inupi ona bağıran arkadaşına baktı. "Akaneyi unutucam ve hayatımı sana adicam!" Inupi gözleri kocaman açılmış şekilde heycanla ona bağıran arkadaşına baktı.
"Koko kafana çok mu sert vurdular sarsıntı falan mı geçiriyorsun?"
Koko hızlıca başını salladı. "Hayır! Hayır! Gerçekten!" Inupi anlamadığını belli eden bir yüz ifadesiyle Kokoya yaklaştı ve elini alnına koydu. "Ateşinde yok-" Koko Inupinin sözünü bitirmesine izin vermeden elini elinin üstüne koydu ve ciddiyetle konuştu. "Ben ciddiyim daha kaç kere söylemem gerekiyor?!"
Inupi başını hafif yana yatırdı. "Bu aralar sanzuyla fazla takılıyorsun sana hap falan mı verdi?" Dedi söylediklerini umursamadan. "İnupi hayır gerçekten bana neden inanmıyorsun?!" derken ellerini İnipinin omuzlarına koyup onu sarsmıştı. Bu sefer İnupide ciddileşip ellerini omuzlarından indirdi. "Biliyor musun Koko? eve gidip dinlen ve kendine gel sonra görüşürüz." diyerek uzaklaşmaya başladı. Koko ona seslense de ona bakmadı.
İnupi eve geldiği gibi kendini odasına attı ve yatağına atlayıp olanlarrın gerçekliğini sorguladı 'bunlar gerçekten de olmuş muydu?'
*****
Koko İnupinin peşinden gitmek istede de son anda vazgeçip onun düşünmesine izin vermesi gerekitiğini düşündü ve eve yöneldi. Evine geldiğinde kendini yatağına attı ve uykuya dalmak üzereyken de düşünüğü tek şey İnupiydi. "Senden hoşlanıyorum Seishu..."
koko sabah yüzünde bir gülümsemeyle uyandı. Uyurken İnupiyi düşündüğü için olsa gerek onu rüyasında görmüştü. Kalktı ve dün üstünü değiştirmeden uyuduğu için üzerine rahat şeyler giyerek aşağı kata mutfağa indi ve kahvaltı için birşeyler hazırlanmaya başladı o sırda ise şarkı mırıldanıyordu. "Maybe ı just wanna be yours..." kahvaltıyı hazırlamayı bitirdiğindeyse İnupiyi de öağırmayı düşündü ama dün geceden sonra gelmeyeceğini düşünüyordu ama yinede mesaj attı.
Koko: Hey günaydın! kahvaltı hazırladım gelmek ister misin?
kısa süre sonra yanıt geldi Koko cevap vereceğini bile düşünmemişti.
İnupi: Günaydın. Ve saol ama Takemichi ve Chifuyu ile beraber benim evde kahvaltı yapıyoruz bidahakine gelirim afiyet olsun sana.
Koko mesajı okurken kıkırdadı ondan kaçtığını biliyordu ama bişi belli etmeden cevap yazdı.
Koko: Önemli değil bidahakine gelirsin size de afiyet olsun.
Koko ne ara bu hale geldiğini bilmiyordu ama bu çoçuğa aşıktı. Sırıtarak kahvaltısını yapmaya başladı.
Selam kitaplarımı kaldırdığımdan beri bu ilk kitabım ve kitap yazmada kötüleştiğimi düşünüyorum buda anlık gelen bir hevesti sadece neyse umarım beğenirsiniz
