The Unseen

Chapter 1

picture ni Dude Kisshi.. -->

peace dude.. gwapa bitaw ka diri na.. hehe..

it's your time to shine dude.. hehe.. ;-)

*.* ---------------------------------------------- *.*

"Bhebz, nasaan ka na ba? Kanina ka pa hinihintay ng family at ng mga bisita mo dito."

-Kris

si Kristia yan, but mas kilala siya bilang Kisshi, dahil ayaw niya pag iba ang pagkaka-pronounce ng name niya.. pero ako, tawag ko sa kanya depende sa trip namin.. minsan dude.. minsan bhebz..

bestfriend ko siya ever since naging ganito ako.. And hindi ko rin matandaan kung kailan at paano kami naging magkaibigan.. basta na lang kasi kaming nag-click..

kasalukuyang kinukulit niya akong pumunta sa isang party na ayaw kong puntahan.. yung party? para sa akin daw. Birthday ko kasi ngayon.. May 3.. I just turned 22..

" (sighs) Do I really have to be there? You know I don't like parties, right, Bhebz?"

"I know. But, Bhebz naman. It's like what 3, 4 years since last ka nilang nakita. They really miss you." - Kris

"Yeah, right. I doubt that'll happen. Sige na, Bhebz. I have too hang up. May lakad pa ako. Bye."

I did not wait for her response. Kukulitin na naman ako nun.

Eh sa ayoko nga silang makita eh. And I know that the feeling is mutual.

Never naman nila akong napansin eh.

I was never important to them. I was just their child, their sibling. But that's all, nothing else.

Anyway, bitter na bitter na naman ako pero you still don't know my name.

Ako nga pala si Zoey Bria Meneses Chua. At oo, ako ang bida walang kokontra.. Hmm.. Actually, isa sa mga bida..

Oh balon, since birthday ko ngayon at ayokong pumunta sa party na in-organize ng 'mabait' kong kapatid na si Zia, eh magba-bar na lang ako.

hindi naman ako lasengga, umiinom lang ako.

As much as possible, I only drink ng sa tingin ko ay kaya ko.

And I only got drunk once. Yun yung gabing nakilala ko si-----

ay, change topic na nga. Dagdag iisipin lang yan eh..

Basta hindi naman ako lasengga eh..

iinom na lang ako, then back to what I always do..

Be alone..

Oo, I'm a loner. Si Kris lang talaga  ang naging friend ko ng matagalan. Siya lang kasi nakakaintindi sa akin. Pareho kasi kami ng sitwasyon dati. At oo, DATI, kasi okay na sila ni Tito Nelson ngayon.

Ako kaya? Kelan kaya ako makikita ng mga magulang ko.

Tsk. Mukhang malabo. Malabo talaga. Eh hindi nga ako importante sa kanila diba?

Oh balon, na naman, enough of the emote mode. Maka-punta na nga sa ***** Bar. at ng maumpisahan ang inuman. hehe..

*.* ---------------------------------------------- *.*

oh ayan.. first chapter pa lang lasap na lasap na ang ampalaya.

may idea na ba kayo kung bakit ganon ka-bitter si Zoey?

Well, abangan niyo na lang kung tama ba ang idea niyo..

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

haist.. sinimulan ko po ito kahit hindi ko pa natatapos yung "The Shadow Girlfriend" at iba pa..

naisip ko kasi to.. baka mawala sa isip ko eh. at wala na naman akong maisip. Magulo pa naman isip ko. hehe..