Kurşun

24 5 2
                                    


KURŞUN

"Her güzel şeyin sonu olduğu gibi bu da bitmişti."

4 Sene Önce

Hande'nin Anlatımıyla

Saat 20.32

Bugün kardeşimin doğum günüydü,10 yaşına girmişti. Hep beraber evimizin bahçesinde mangal yapıldı ve pasta kesildi. Annem masada otururken kulağına yaklaştım

"Ben hazırım, Ela'yı alıp çıkıyorum."

Annem gülümseyerek cevap verdi

"Tamam ama dikkat edin."

"Tamamm."

Elaya baktım ve derin bir iç çektim. O kadar güzeldi ki... Rengarenk elbisenin içinde gözlerim Ela rengi gözleriyle buluştu.

"Elaa hadi gel sana sürprizim var."

Heyecanla koşarak yanıma geldi

"Ne sürpriziymiş, çok merak ettim."

"E söylersem hiç heyecanlı olmaz kii."

"İyi o zaman gidelim hemen."

Elini tuttum ve çantamı alıp evden çıktık. Sapsarı saçları rüzgarla beraber savruluyordu.

"Abla bak şurada pamuk şeker satan bi abi var alalım mı lütfen?"

Gözlerini kocaman açıp, dudaklarını büzmeye başladı. Bu Ela'nın kandırmak için kullandığı bir taktikti ve ben her seferinde kıyamayıp tuzağına düşüyordum.

"İyi tamam hadi alalım."

İkimize de birer tane pamuk şeker alıp yürümeye başladık. Biraz yürüdükten sonra karşımıza lunapark çıktı. Yandaki bank'a oturup konuşmaya başladım.

"Sürprizim buydu Ela" dedim gözlerinin içine bakarak. Çantamdan biletlerimizi çıkardım ve birini ona uzattım. Şaşkın bir şekilde bilete bakıyordu. Bir anda bana sıkıca sarıldı

"Ya abla çok teşekkür ederimm." dedi ve ardından öpücük yağmuruna yakalandım:)

Banktan kalktım ve elini tutup biletlerimizi görevliye verip girdik.

"Çarpışan arabalara binelim mi abla?"

"Olur canım."

İstediğin bütün oyuncaklara bindik. En sona atlı karınca kalmıştı.

"Atlı karıncaya binmek ister misin?"

Gözlerini atlı karıncaya çevirdi. Kafasını olur dercesine salladı ve atlı karıncaya doğru koşmaya başladı. Peşinden koştum, benden önce binmişti bile. Bende karşısındaki ata bindim. Görevliye çalıştırması için seslendim ve atlı karınca hareket etmeye başladı. O kadar mutluydu ki, onu bir gülümsemesi dünyada ki her şeye bedeldi... 2 dakika sonra atlı karıncayla beraber bütün oyuncaklar durdu. Hız treni havada kalmıştı, duyulan tek ses çığlıklardı... Ela ile birbirimize bakıyorduk onu korkutmamak için birkaç kelimeyle sakinleştirdim. Ardından tekrar kafamı çevirdim, etrafa bakındım. Aniden bir ses duyuldu, kulağım çınlamaya başladı. Silah sesiydi... yerdeki kanla anladım ne olduğunu. Ela yerde yatıyordu... herkes etrafımıza toplanmıştı. Yere çömeldim, ağlamaya başladım. Herkes ambulansı arıyordu. Yarasının nerede olduğuna bakmak için belini çevirdim. Omzundan vurulmuştu...elimle saydım 2 kurşun. Beni Ela ile birbirimizden koparan şey, 2 kurşundu...

Ben bugün, bu hayallerle çıkmamıştım yola. Hayat neden bu kadar acımasızdı. Kendi canımdan daha çok önem verdiğim, arkadaşımı, sırdaşımı ve en önemlisi kardeşimi çalmıştı benden...


(Günümüz)

Şarkı bitti. Gözlerim doluydu hâlâ, birbirimize bakıyorduk. Başım dönmeye başlamıştı, elimdeki mikrofon yavaşça elimden kaydı ve yere düştü. Ardından bacaklarımın güçsüzleştiğini hissettim. Gözlerim yavaşça kapandı ve olduğum yere yığıldım. Tek hatırladığım şey Tugay ve Adanın çığlıklarıydı.

-------------------------------------------------------

Selammm burada bitirdiğim için kızgınsınız biliyorum fjjhgfhhjfd ve ayrıca kısa oldu onu da biliyorum ndhısfhns ama söz veriyorum diğer bölüm daha uzun olacak.

yorumlarınızı bekliyorum:)))

Kendimi Sende BuldumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin