all those little things

chapter 24

chris/liam's pov

"coleen dapat din siguro umpisahan mo na tanggapin sa sarili mo,para hindi laging pag dating ng mga ganitong situation ay ganito a....hindi kana iiyak ng ganyan...tignana mo lubog na at magang maga na yang mata mo sa kaka iyak...may performance pa naman tayo mamaya...sabihin nila di ko pinatulog sa kaka practice ang partner ku..sisihin pa nila ko..

       ayun natawa lang sya sa sinabi ko at tinanggal yung ulo nya as shoulder ko at nagpunas ng luha nya...hinanap nya yung panyo nya sa bulsa nya...pero wala ata syang dala eh...hanap hanp echos  lang.....ayun binigay ko nalang yung panyo ko....boys scout aku ..always ready..

"liam sorry kung nakita mo akong umiiyak ng ganito...tapos ang lakas lakas pa  with matching sipon pa hahahah para tuloy akong bta..so gross..sorry!'

"okay lang...para ka naman talagang bata eh...tulo sipon...look nasa tshirt ko na lahat ng tears mo...paborito mo ata akong iyakan eh.."

"sorry!" tapos tumawa sya..

“alam mo tama ka nga..dapat mag umpisa na ako na matuto na tanggapin na wala na sila at gawin ko nalang sila na inspiration sa bawat achievement ko,,..alam mo ban a kaya ako lagi tumitingin sa mga  stars ay dahil iniisip ko na isa sila dun sa mga stars na nonood at nakatingin din sakin…dapat mula sa  araw na to tanggapin ko na…pag aaralan ku..i will try my best to do that..mark this words liam..”

“I’ll help you coleen.”

“tutulungan mo ako?..bakit?”

“diba friends tayo?”

“oo nga pala…pero---….sige dahil sinabi ko namn sayo lahat…..tulungan mo ako ha..”

“sige na punasan mo na luha mo.”

    Tapos lumabas na kami dun sa napakaliit na bahay bahayan nay un…talagang pang bata lang..nanigurado yung gumawa na bata lang mag kakasya..well sorry sya…flexible kami ni coleen..then paglabas nga naming..since playground yun,may swing…ayun sya umiral nanaman pag ka bata nya….nag swing..ako naman nagtulak dun sa swing..eh medyo napalakas ata ang pagkatulak ko…pero imbis na matakot sya sa sobrang lakas..aba!!!tuwang tuwa pa…Mas gusto pala nya pag mataas ang inaabot ng swing.

“liam tama na!!grabe much ka mag tulak”-coleen

“so ano okay ka na?”    umupo ako sa left swing.

“yeah!liam thanks ulit! Thanks sa pkikinig !..pumunta ako dito kasi akala ko kailangan ko mapag isa .....ayun pala kailanagn ko ng makakasama…yung taong malalabasan ko ng mga nararamdaman kong kalungkutan ngayon…ahm..thanks talaga…

“wala yun teka lang…wala na  bang ibang lalabas sa bibig mo kundi puro sorry…..sana next time wag mo na  uulitin…wag ka nang mag sososlo ,sa mga problema  mo..mag hanap ka ng mga taong pwede mong pag sabihan ng lungkot na nararamdaman mo…kahit sino…ang empor..basta wag mo lang sosolohin dahil baka ma depressed ka…mag suicide ka pa…”

“ui grabe naman..I’m not that week girl”

“ui joke lang yun ha…baka siryosohin mo mag suicide ka talaga”

“sa susunod hindi na talaga..dahil hindi na to mauulit..dahil gaya ng sabi ko ..hindi na ako iiyak ng ganito..yung parang bata na nag iiyak na parang timang.”

“buti naman”

“teka liam….pinuntahan mo ba ako ditto o napadaan ka lang.”

“ha?...ah…eh….napadaan lang,bakit naman kita pupuntahan ?”

                             Woa..bakit ba sya bigla bigla nalang nagtatanong ng ganun…nagulat ako….i lie at her…ahm di ko alam sasabihin eh..mamaya pag sinabi ko na sinadya ko syang hanapin..ano pang isipin nu…well balik nanaman sa dati tarayan mode…kahit FRIENDS na kami.