chapter 25

22 1 0
                                    

sam/coleen's pov:

               galing kami ni liam sa playground,thanks talaga kay liam parang nawala lahat ng lungkot ko..I admit na this day naramdaman ko na mabait pala talaga sya..maybe hindi lang talaga nya pinapakita or hindi lang nakikita ng iba.....thanks sa pagpapahiram nya ng shoulders nya para iyakan ko, akala ko di ko kailangan ng taong makakausap ..pero I was wrong....thanks talaga sa kanya xmillion thanks ...na realiza ko rin na totooo yung sinabi nya na dapat na ko  matutuo na i accept ang lahat........malaki talaga ang natulong nya sakin ngayon...oh before I forgot...friends na kami...actuaaly he is the one who ask for us to be friends....eh since he accompany me during the time that I was so down....so i accept it...and now were friends....and bcauz were friends sabi nya tutulungan nya daw ako na matutong kalimutan ang lahat ng bad memories....

       4:30 nung pinatawag na kaming lahat..pupunta na kami sa tagaytay events center ....

at mg pas  5:00 nung nakarating kami dun ..before performance makikita mo yung mga audience..grabe super sarap ng feelings na ganun kadami yung manonood sayo...super nakaka proud....nakaka proud na mag peperform ka sa ganun kadaming tao ...mga high class na tao...yung mga taong gustong gusto ang classical music....naiisip ko nanaman na sana andito si mom at dad ...I wish nakikita nila lahat ng mangyayari tonight.

         after namin mag perform dun sa events center ...umalis na agad kami para mag punta sa may bar na tutugtugan din namin..yung mga mag sosolo..(ahm..sorry kung di ko na idedescribe yung performance namin sa events center..well compicated kasi...violin lahat  ang instrument na gamit since classical music nga..sorry guys:(  )

............yun 'hectic schedule' lang ang peg? nag punta na kami dun sa bar na yun...sa labas palang halata na agad na hindi puchu puchu na bar...at first ayawa pa kami papasukin..buti nalang may pinakita na kung anong card si prof at ayun pinapasok na kami...at tenen ..pag pasok namin gosh ang ganda sa loob at halata na high class na  bar itech...yung mga nasa loob pa puro foreigner...mga vip look.....then before kami may isa pang band na mag peperform so may time pa kami na mag practice ng voice namin ni liam..

"good luck mamaya!!"-liam

"ikaw din..good luck..!!"-sam/coleen

"magaling naman ako eh..ikaw dapat.."-liam

"woa!!..may bagyo bang paparating?..ang hangin dito eh...ang presko mo tol.!!yabang natin ha...pag ikaw pumiyok mamaya ewan ko lang."-coleen

"hahahahaha.....ui wag naman..hindi ko na imagine ever na magkaroon ng kahit na anong problema sa performance nating lahat..mahirap na!"-liam

"naks!!sige sabi ko nga eh!..well magalling din ako!"coleen

"tignan natin/let's see!"coleen & liam

"hahahahahhahah" coleen& liam...

        hahahahahah sabay kaming natawa after naming sabihin na let's see...para kaming bata na naghahamon..well mas lalo akong natawa nung sabihin kong 'tignana natin'...nagkasabay kami na nagsalita pero iisa lang ang meaning ...yun lang english sa kanya.."let's see"..:)

                oh tama na mag away pa kayo nyan eh..mahirap na baka isa sa inyo mag quit....di ako ready mag hanap ng mag sa sub sa inyo...sige na backstage na kayo..."-prof

"hahahahah...don't worry prof ..it's just a joke.heheheh"-liam

"yes sir!"-coleen

        ayun nga nagpunta na kami sa backstage ..dala dala ang aming mga mahiwagang instrument ..yung kay liam electric guitar sakin acoustic...grabe pag nakikita ko yung gitara nya ang astig nung guitar nya..yung look at color..blue na may touch ng black & white..ang astig talaga..well I admit pag dala nya yun nahahawa sya sa astig look ng guitar..nagiging astig din sya and cool tignan...oh baka naman gitara lang yun...d naman sya cool..namamalikmata lang ako minsan..you know?

all those little thingsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon