Sugal

Chapter 1

Jacqui's POV

9 months later

Pagkatapos kong ipanganak yung anak ko na si Cameron Mercado, since ayoko nang ilagay apilyedo ni Hanzo dahil sa dahilan na gusto niyang ipalaglag anak namin.

Ang hirap manganak sa totoo lang. Ibang klase yung sakit na naramdaman ko habang linalabas ko siya sa loob ng tiyan ko.

Pero sulit dahil sa ilang oras ng labor, nakita ko na yung anak ko na inspirasyon ko.

Nung nanganak ako, kinailangan kong pumunta sa ibang bansa para mas matanggal yung stress ko sa nangyari saamin ni Hanzo at di maapektuhan si Baby Cameron.

Nung na discharge na ako, doon na ako nag isip na bumalik sa Pilipinas dahil alam ko naman na hindi na kami magkikita ni Hanzo.

So hinanda ko na yung mga gamit ko at mga gamit namin ni Baby Cameron at doon na kami pumunta sa airport at bumalik ng Pilipinas.

Matapos ng ilang oras na flight, napabuntong hininga na lang ako at agad agad kong kinuha yung mga gamit namin at bumaba kami sa eroplano.

Pagdating ko sa airport, nagulat na lang ako nang madaanan ko si Carmela na halatang di makapaniwala sa nakikita niya.

"Jacqui..."

"Carmela... kumusta?" Tanong ko.

"Jacqui? May anak ka na?" Tanong niya na di makapaniwala.

Napabuntong hininga na lang ako at tumango na lang.

"Halika. Mag stay muna tayo sa bahay." Pagyaya niya bago niya kunin yung mga gamit ko.

Sumama muna ako kina Carmela at agad agad naman kami kumuha ng taxi at dumiretso kami sa bahay niya.

Buong biyahe kaming nanahimik ni Carmela at halatang nag aalala siya saakin. Do ko alam kung bakit, pero meron din siyang gustong sabihin saakin.

Pagdating namin sa bahay niya, kukuhanin ko sana yung gamit ko, kaso pinigilan ako ni Carmela at siya na mismo yung kumuha ng gamit ko bago pumasok.

"Carmela? Okay ka lang ba?" Tanong ko.

"Anak niyo yan ni Hanzo diba?" Tanong niya bigla.

"Uhmm..."

"You can tell me the truth Jacqui. Diba anak niyo yan ni Hanzo?"

Napabuntong hininga ulit ako at tumango na lang.

"He left you for that reason?" Tanong niya ulit which made me remember what he did.

Pinigilan ko muna yung pag iyak ko at sinagot ko na lang yung tanong niya.

"Much worse actually. Kasi nung nalaman niya na buntis ako, sinabihan niya ako na ipalaglag ko yung anak ko. Kaya doon kami nag away ni Hanzo, plus realizing na tinago niya yung relasyon namin for so long, hindi ako nagdalawang isip na hiwalayan siya."

"I knew it." Bulong niya.

"Bakit Carmela?" Tanong ko.

"There's something I want to show you." Sambit ni Carmela bago umalis sa living room.

Pagdating niya, nanlaki bigla yung mga mata ko nang malaman ko na may binubuhat din siyang sanggol.

"Wait... may anak ka din?"

"Oo. Supposedly anak namin to ni Jarred. But he got pissed off and he left me without a word. Kaya in the end, ako nag aalaga kay Raegan mag isa." Pagkwento niya.

So parehas kami ni Carmela na single mom. My gosh! What's with these people today?!

"You're not alone Jacqui. If you feel like you need help, just remember that I'm here for you." Pagpaalala niya.

Ngumiti na lang ako sa mga sinabi ni Carmela at yinakap niya lang ako.

"You're not alone Jacqui. I'm fighting with you."

"Thank you Carmela." Sagot ko bago kami kumalas sa pagyakap.

"Siya nga pala. Anong pangalan ng anak mo?" Tanong niya.

"Cameron." Sagot ko.

"Hehe. Ang cute ni Cameron no?"

"I know. Ang cute din kaya ni Raegan!" Sambit ko na ikinatuwa niya.

Tristan's POV

Nandito na ako sa call center ko kung saan kailangan kong puntahan yung boss ko na nandito ngayon sa Pilipinas, dahil he made me in charge of his company while he was working abroad, so I took care of everything.

Pagdating ko, agad agad akong umupo sa upuan ko habang nakatingin siya saakin.

"Tristan, thank goodness you came. I really need to tell you something."

"Sure Sir Will. What is it?"

"You might notice that our employees are now decreasing. As much as possible, I want you to post something on our social media accounts that we are now hiring new members for this group. I know this might be a challenge, but I believe in your capabilities." Pagpaliwanag niya.

"Don't worry Sir, I will do everything I can for this company to improve and serve better." Sagot ko.

"Thank you Tristan. I never regretted the day I promoted you as my assistant." Pagpuri niya na ikinatuwa ko.

"Should I start posting it already sir?"

"You may now start posting it." Sagot niya bago ko kunin yung laptop ko at nag edit ng poster for us to hire new members.

This might be stressful at first, but I know it will be worth it.

After posting it, I waited for the results and after a few weeks, almost seven hundred are registered for the application which made Sir Will smile. At least this company is well knowned for being a call center agent.

So many people applied, but we need to choose some people who can help from our company so far.

After reading the seven hundred applicants resumes from online after another few weeks, Sir Will made me choose only half of them.

So after reviewing their resumes, I already decided to call the experienced ones for an interview with Sir Will tomorrow and he will choose who he wants to hire from them.

Well, this will be a whole better company I can say.