Aşk-ı Araf

Adsız Bölüm 2

Akşamüzeri eve geldiğimizde hepimiz bir köşeye yığılıp kalıyoruz...buranın sıcağına nasıl alışacağımı bilmiyorum.sıcaklık bir yandan aile özlemi bir yandan bunaltıyor beni.kalkıp şalımı çıkarıyorum ikindi namazı için abdestimi alıp namaza duruyorum bu sırada kapı çalıyor.bizim kızlar uyumuş olmalılar ki kapının uzun süre çalmasından sonra selam verip açıyorum.nadire teyze yüzünde kocaman bir tebessüm ile kapıda duruyor

-su güzel kızım nasılsın

-teşekkür ederim nadire teyze sen nasılsın

-hamd olsun yavrum idera ediyoruz.hadi bakalım al arkadaşlarını akşam yemeği için bana gelin.hem birbirimizi tanıyalım hemde güzelce bi karnımızı doyuralım

-biz rahatsızlık vermeyelim size

-yok kızım hadi bekliyorum sizi al arkadaşlarınıda gel.

  Benim bir şey söylememe izin vermeden.merdivenleri çıkmaya başlıyor..bende içeriye geçip yarım bıraktığım namazımı tamamlıyorum.ardından bizim kızların yanına gidiyorum.ela kulağında kulaklık elinde tablet bir şeyler izleyip gülüyor.hasret ise elinde televizyon kumandası uyuyor.elanın kulaklığına uzanıp çıkarıyorum

-noldu kuzu ya neden çıkardın kulaklığımı

-üst kat komşu gelmiş yemeğe çağırıyo.gitsek mi ya

-gidelim tabi ya çok açım ben hatta bak kalktım bile ben

-maşallah bilseydim bukadar heyecanlanıcan önceden söylerdim canım ya

-hadi be oradan açlık denir kızım buna ne heyecanı

 İkimiz söylene söylene odaya geçiyoruz ben şalımı kafama bağlıyorum oda üzerini değişiyor.hazır olunca kapıya yöneliyoruz ben anahtarı alıyorum oda kapıyı açıyor

-ela bi eksiklik var san ki ya

-bende yok telefonumu aldım.anahtar sende.nolur ne olmaz diye kulaklığımıda aldım.ee bişey yok iste

- ne bileyim ya bi eksiklik var sanki

-yok yok çıkalım hadi açlıktan ölcem yoksa

-ok çıkalım

Kapıyı açıp dışarıya çıkıyoruz ayakkabılarımızı giyinip kapıyı kapatıyoruz.sonra ne yi unuttuğumuzu anlıyorum

-ela kızım hasret nerde

-içerde uyuyodu uyandırmadın mı sen onu