Aşk-ı Araf

Adsız Bölüm 1

          İlk olarak sesiyle ömrümü boyayan adama sonsuz teşekkürler

   Bu romanı yazmama yardımcı olan eda güven, hande alkış, kadriye fidanel, sedanur ipek, Kübra yaz ve fevza evci ye

Kitaplarıyla sözleriyle ve fikirleriyle bana ışık gösteren Mehmet coşkun deniz, kahraman tazeoğlu, Ahmet batman Serkan... Canan tan hikmet anıl Öztekin ve ismini hatırlayamadığım diğer yazarlara

Ve daima yanımda olan annem fahriye alkış babam İbrahim alkış, kardeşim Yusuf alkış, ve bana her konuda yoldaş olan yengem hilal alkış'a

                         SONSUZ TEŞEKKÜRLER...

Ege üniversitesi bu yıl bizi ağırlayacak..

 Biz derken üçümüzü beni elayı ve hasreti..hasret ile kuzeniz nerdeyse kendimi bildim bileli birlikte büyüdük.ela ile lise 2. Sınıfta tanışmıştık tam birbirimizi tamamladık deli dolu ve duygusaldık..tüm yıl hayallerimizi gerçekleştirmek için çabaladık ve işte buradaydık hemşirelik meslek yüksek okulu beni...eczacık fakültesi elayı eğitim fakültesi ise hasreti ağırlayacaktı..aslında buralara yabancı sayılmazdık yani ben sayılmazdım 6-7 yıl önce gelmiştim tabi ozamanlar sadece bir orta okul öğrencisiydim...ama ege üniversitesini ilk gördüğümde işte dedim işte bu ra benim gençliğimi yaşadığım yer olacak dedim ve öylede oldu..

   İzmir' e adımımızı atar atmaz önceden tuttuğumuz eve doğru yol alıyoruz...yol boyunca hiç birimizden çıt çıkmıyor...ailemizden ayrılmanın acısımı yoksa bu koca şehirde kaybolmak mı korkutuyor bizi bilemiyorum ama herşeye rağmen aynı yeri kazanmanın ve yanyana olmanın verdiği huzurla apartmanın önüne geliyoruz..can amca bagajı açıp valizleri çıkarmaya başlıyor.önce benim kleri tutuşturuyor elime.o an fark ediyorumda ne çok eşya almışım evden eşşek ölüsü derler ya iste öyle iki valizle apartmanın girişine yöneliyorum ardımdan hasret ve ela'da geliyor.asansöre biniyoruz 5. Katın düğmesini basıp yukarı çıkıyoruz.bugüne kadar hiç birimiz evimizi görmedik ailemiz seçti düzenledi bizede sadece onaylamak düştü.tek bir şey istedik onlardan üçümüzde aynı odada kalmak istedik.ne olursa olsun o gün ne yaşarsak yaşayalım aynı odada kafamızı yastığa koyduğumuzda yan yana olduğumuzu hissedelim bir olduğumuzu kardeş olduğumuzu hissedelim dedik bu nedenle 1+1 ev tutuldu.15 nolu dairenin kapısının önünde duruyoruz.gülsüm teyze büyük kol çantasından evizim anahtarını çıkarıyoru.eimiz demek nasılda güzel.evimiz bura üçümüzün evi.kapı açılır açılmaz yeni mobilya kokuları yüzümüze çarpıyor.ilk olarak ben giriyorum içeriye SAĞ adımımı atıyorum ve BİSMİLLAHİRAHMANİRRAHİM diyerek geçiyorum içeriye.ela ile hasret te dediklerimi yapıyolar içeri girer girmez pembe ve beyaz koltuklar dikkatimi çekiyor.aynı renlklerde kebekli perdelerimiz ve krem renkli ünitemi.kapının önünde içeriye bakalı kaç dakika oldu bilmiyorum ama gülsüm teyzenin sesi ile kendime geliyorum.

-su kızım hadi gelinde odanızı göstereyim.herşeyi kendi zevkimize göre aldık inşallah beğenirsiniz.

-geliyorum gülsüm teyze..hem beğeniriz neden beğenmeyelim sende bizim bi annemizsin artık annelerin aldığını karşı çıkılmaz..