ამოირჩიე•choose one•

[1]

ნაეონის pov:

გამარჯობა ეს მე ვარ ნაეონი:

პატარაობიდან დედაჩემი მზრდის,
დედაჩემი და მამაჩემი არ განქორწინებულან რადგან არც არასოდეს დაქორწინებულან,
მე და დედაჩემი მთელი ცხოვრებაა აქეთ იქით დავდივართ, ყოველთვის სახლს ვიცვლით და ამავე დროულად ქალაქსაც, ამით უკვე ძალიან დავიღალე.
ახლა 17 წლის ვარ, ერთ წელში სკოლას ვამთავრებ.
ორი დღეა რაც ახალ ქალაქში გადმოვედით და დავბინავდით დღეს კი.. სკოლის პირველი დღე,
დაახლოებით ცხრა სკოლა მაინც მაქ გამოცვლილი თუ უფრო მეტი არა მაგრამ ყველგან კარგად ვსწავლობდი, ნუ იყო ადგილები სადაც ცოტა გამიჭირდა, რადგან იქ ცოდნას დიდად არ აფასებენ, პირიქით, განათლებულს ხალს დასცინიან. ამიტომ ცოტა არ იყოს აქ გადმოსვლისას ვღელავდი თუ როგორ სკოლაში მოვხვდებოდი და როგორი გარემო იქნებოდა, მაგრამ მივხვდი რომ არ მადარდებდეს ეს, რადგან ხალხი რომელიც განათლების გამო ვიღაცას დასცინიან მათ უბრალოდ მეტი საქმე არ აქვთ, ან უბრალოდ მათი შურთ და არ შეუძლიათ რომ მათნაირები იყვნენ, ასერომ ცოტა არი იყოს მკიდია თუ როგორი სკოლა იქნება, ან თუნდაც კლასი.

და ჰო ახლა სასწრაფოდ უნდა გავიღვიძო რადგან ნამდვილად არ მინდა სკოლის პირველივე დღას დაგვიანებით მივიდე.
თუმცა ეს რატომღაც არ გამომდის ძალიან ღრმად მძინავს.
ასე რომ რა თქმა უნდა და როგორც ყოველთვის დედაჩემი ხმაურიანად შემოდის ოთახში და მიყვირის რომ ავდგე, თუმცა უშედეგოდ.
დედაჩემი მოვიდა ახლოს და ხელების ერთმა დამიწყო, თვალები გავახილე მაგრამ ადგომა არ მინდოდა, უფრო სწორად მეზარებოდა, ამიტომ ქალბატონმა ჯიჰუნმა საბნს ხელი მოკიდა და გვერძე ისროლა.