"Çok hızlı gidiyorsun yavaşla." diyip karşısındaki kızın saçlarını tuttu. Normalde kimseyle pek uğraşmazdı ama bu sürtük onu dinlemiyordu.
"Tutma beni daha çok çekeceğim." diyip saçlarını kurtardı Damla. Özgür sırıtarak tamam sen bilirsin diyip geri çekildi.
Arkasına yaslanıp arkadaşıyla deli gibi çeken kıza baktı. Yarınlar yokmuşçasına çekiyordu kokaini ve bu gidişle bağımlı olacaktı. Ama onun umrumda değildi uyarmıştı sonuçta.
Damla oturan kadına dönüp, "Dünkü gibi çekmeyecek miyim?" diye sordu dudaklarını büzerek.
Özgür tek kaşını kaldırıp "Sanırım hayır, çabuk alışıyorsun." dedi sigarasını yakarken. Biliyordu başına bela olacaktı ve bu her zaman olacak şey değildi.
Bu yöntemi üç kişide kullanmıştı ve Özgür gayet iyi biliyordu o üç kişinin kim olduğunu, dördüncüye izin vermeyecekti.
"Yeter bu kadar." diyip paketi hem arkadaşı hem de yeni kızın arasından çekip aldı.
"Satacağım paketi yok etmişsiniz piçler." diyip göz devirdi.
O bu işin ehli olmak için çabalıyordu, biliyordu iyi bir yolda değildi ama bunu yaparken zevk alıyordu.
Damla, Özgür'ün arkasından gidip omzuna dokundu. Özgür arkasına dönüp kıza baktığında, kız yalvaran gözlerle ona bakıyordu. Uçmuştu ama yeterli değildi anlaşılan.
"Ne istiyorsun?"
"Geçenki gibi çekmek istiyorum."
"Hayır dediğimi hatırlıyorum."
"Söz veriyorum Özgür bir daha öyle içmek istemeyeceğim."
"Tekrar hayır demeyeceğim, git başımdan."
Özgür yanından Damla'yı kovup odadan çıktı.
Yaklaşık bir buçuk saat sonra odaya döndüğünde ise gördükleri güldürmüştü onu.
Arkadaşı ve Damla yarı çıplak halde biri masanın üstünde diğeri yerde uyuyorlardı.
Üstlerinin yarı çıplak oluşunu sorgulamadı çünkü umrunda değildi.
Yanlarından geçip diğer masaya geçtiğinde masanın üstüne tozu döküp kağıt sarmıştı.
(yazısız ve kadın halini hayal edin.)
Yavaşça burnuna çekti tozu, o an rahatladığını hissetmişti. Biliyordu bu rahatlama tamamen psikolojikti ama birazdan uçacağından da haberdardı.
...
Devamı yok bir sonraki bölüm buradan başlamayacak burayı sizin hayal gücünüze bıraktım pek bir şey de kalmadı doğrusu