Final
nj-appa!!!သိုးလေးရော...
နမ်ဂျွန်းဟာစာလဲတော်ပီးတနေ့နေ့မှာဆော့ဂျင်ကိုမြန်မြန်လက်ထပ်ရမယ်ဆိုတဲ့ရည်မှန်းချက်နဲ့ကြိုးစားခဲ့တော့လုပ်ငန်းမှာလဲတော်တော်အောင်မြင်နေတယ်လေ...သူ့သိုးလေးကတော့ကံကောင်းပေလို့အခုနောက်ဆုံးနှစ်တော့တက်နေရပီပေါ့...မပြောင်းလဲတာကတော့အခုထိမျက်စိအောက်ကအပျောက်မခံတာလေးပဲလေ...သူမနေ့ကအလုပ်လုပ်နေရင်းညဉ့်နက်မှအိပ်ပျော်သွားမိတယ်...အဲ့တာအခုနိုးလာတော့သူ့သိုးလေးကိုမမြင်တာနဲ့အိမ်မှာရှိတဲ့တစ်ဉီးထဲသောappaကိုလာမေးရခြင်းသာ...
"အဲ့တာကိုအော်မေးရလားကွာ..အပြင်သွားတယ်"
nj-ဗျာ!!ဘယ်ကိုလဲ ဘယ်သူနဲ့လဲ ဘာလို့သွားတာလဲ appaတို့ကရောမတားဘူးလား..
မေးခွန်းတွေဆက်တိုက်မေးနေတဲ့လင်ချစ်သားကိုတကယ်မျက်စိနောက်နေပါပီ...
"ကင်မ်နမ်ဂျွန်း!!!မင်းလင်ငါ့သမက်ကဘယ်သူနဲ့မှသွားတာမဟုတ်ဘူး မင်းအမေနဲ့သွားတာ...တကယ်ပဲ မေးခွန်းတွေကိုဆက်တိုက်ကိုမေးတာ"
nj-appaရောappaမိန်းမပျောက်သွားရင်လိုက်ရှာတာပဲမလား...
သူ့စကားကြောင့်သူ့appaမှာအောင့်သက်သက်ဖြစ်သွားတယ်...
nj-မရှာလောက်ပါဘူး...appaကကျွန်တော်သိုးလေးကိုချစ်သလောက်မှအိုမားကိုမချစ်တာ...
သူ့ကိုစကားနာထိုးနေတဲ့လင်တမျက်နှာဖြစ်နေတဲ့သားကိုပြန်ပြောချင်ပေမယ့်စကားကပျောက်ရှလို့...
sj-ဂျွန်း!!!!
အိမ်ထဲဝင်လာတာနဲ့သူ့ဂျွန်းကိုမြင်တော့ပြေးဖက်လိုက်တယ်...နမ်ဂျွန်းလဲပြန်ဖက်လိုက်တာပေါ့...
nj-သိုးလေး...ကိုကို့ကိုဘာလို့မပြောသွားတာလဲ
ရင်ခွင်ထဲကထုတ်ပီးမေးလိုက်တယ်...သူနဲ့စကားပြောတုန်းကမျက်နှာနဲ့အခုသူ့လင်လေးလာတော့ပြောတဲ့မျက်နှာကွာခြားချက်ကိုမြင်ပီးကင်မ်နမ်ဟွန်းမှာတော်တော်တရားရသွားတယ်...အခုများကျပြုံးဖြီးလို့ ခုနကျမျက်နှာကသု့လုပ်စားထိုင်စားနေရတဲ့ရုပ်နဲ့...
YOU ARE READING
Our Love Story
Fanfictionကိုကိုဂျွန်းရဲ့သူ့သိုးဖြူလေးအပေါ်သဲကဲမှုလေးတွေကိုရှုစားကြည့်ကြမလား...