Psycho series 2: He love's to play

Chapter 6

Chapter 6

Author's POV

"Hon? Are you sure na dapat nating bigyan ng Personal maid si Xeon?" Tanong ng ginang habang naka hilig sa balikat ng asawa

Mahal nila ang anak pero hindi nanila kaya ang isa pang insidente.

"Hmm...its not permanently, let's watch for now, kapag may ginawa nanaman syang kalokohan, I swear I'll be the one who will take him back to that Mental hospital" walang gatol na ani ni Don Cruelo,

Hindi nalamang sumagot ang ginang, Agad syang naka ramdam ng sobrang lungkot para sa anak.

Marami na itong pinag Daanan kaya alm nila kung bkt ito ganon, hindi rin nya masisi ang asawa dahil sobra rin ang ginawa ng kanilang anak noon.

Sa ngayon, kaya ito galing ibang bansa dahil doon nila ito pina galing, pero ang hospital na mismo ang sumuko rito, kaya Inuluwa ito.

Si Xeon na mismo ang nag sabing ayos na sya, kaya walang nagawa ang mga magulang nya kung di hayaan itong bumalik sa buhay nito at doon sa ibang bansa ito namuhay sa loob ng Tatlong taon.

At sa loob ng Tatlong taon na yon ay walang nakitang problema ang mag asawa kaya hinayaan nalamang nila ito, nagawa panga nitong palaguin ang business nila nung ito na ang humandle ng lahat.

Ngayon lang ulit ito naka uwi kaya labis na pag Aalala at saya rin ang nararamdaman ng ginang

"Hon...I know you're upset about this stuff but, dont worry tomorrow morning I'll arrange the new maids and I'll inform that lady na hindi na sya ang magiging personal maid ni Xeon, mag hahanap tayo ng mas Capable, or maybe butler ang kukunin ko it's a less worry I think?" Ani ni Don cruelo at hinarap ang asawa.

"That's a good idea hon" ani ng ginang at binigyan ng isang mabilis na halik sa labi ang asawa.

----------------

Chriselyn's POV

Napa upo ako sa tabi ni manang at tsaka bumuntong hininga, at mukang nahalata ito ni manang dahil hinimas nito ang likod ko.

"Ayos kalang ba ija?" mahahalata mo sa boses nito ang labis na pag aalala.

"u-uhm... Opo pagod lang po ako" nakangiti kong ani kay manang

Alasdies na nang gabi, pano banaman kasi sobra sobra ang pinagawa saakin ni seniorito buong araw, akala koba ay Temporary Personal maid ako? Hindi alipin!

At yung word na 'Temporary' ay gusto kong ipaalala talaga sa muka nya!

"ganon ba ija? Mag pahinga kana kaya? Bkt kapa ba nag punta rito sa kusina?" tanong ni manang at tumayo upang punasan ang lamesa.

"Uhm...nanghihingi po ng kape ang seniorito" naalala kolang din dahil tinanong ako ni manang kaya kakamot kamot akong tumayo pero mabilis akong pinigilan ni manang.

"Nako ija... Masyado ng late, sige mag pahinga kana ako na ang bahala sa kape ng batang iyon" pag kasabi ni manang non ay tinulak nya na ako palabas ng kusina, hindi man lang ako naka tanggi.

Pero hindi ko maiwasang mapa ngiti dahil napaka buti ni manang saakin, at bukod ron ay makaka tulog na ako at makakapag pahinga ng maaga.

Kaya nag pasalamat ako kay manang bago nag lakad paalis para pumunta na sa kwarto ko.

Pagka pasok na pag ka pasok ko ay dare daretso akong pumasok sa banyo dahil kanina pako pinag papawisan.

Ikaw ba naman mag parit parito dahil sa dami ng utos nya, alm kong hindi ako dapat nag rereklamo pero hindi konaman kasi inaasahang ganito pala kahirap maging personal maid nya.