Psycho series 2: He love's to play

Chapter 2

Chapter 2

At kagaya nga ng sinabi ni manang ay kaming dalawa lang ang nag linis at nag ayos ng mansyon, alastres palamang ng umaga ay nag umpisa nakami.

Tahimik akong nag lilinis at sumusunod sa mga pinag uutos saakin ni manang.

At sa hindi malamang dahilan ay tila balisa si manang habang nag lilinis kami, ilang ulit korin syang tinanong, ngunit wala akong nakuhang sagot.

Nag aalala tuloy ako sa kanya...

Ninais korin syang pag pahingahin muna dahil baka napapagod lang ito, kagaya ng pag tanggi sa tanong ko ay ilang ulit rin itong umiling.

Alasais kami natapos ni manang dahil sobrang laki ng mansyon at dalawa lamang kami.

Ako na ang tumapos sa pag pupunas ng mini table sa sala at pag, papagpag ng mga unan sa sofa dahil nasa kusina nasi manang.

Kulang naraw kami sa oras.

kaya minadali ko ang ginagawa ko dahil nais kong tumulong sakanya, baka, lalo syang mabalisa sa sobrang pagod.

Pagod...oo...siguro ay pagod lamang si Manang kaya sya balisa, may edad narin kasi si manang.

Napa buntong hininga nalamang ako dahil sa mga iniisip ko, at nang matapos ko ang pag aayos ay, tumayo ako ng tuwid bago mag lalakad palang sana patungong kusina ng

Biglang nalamang tumunog ang telepono na nakapatong malapit sa Sofa, may table kase sa gilid non.

Mabilis akong lumapit at sinagot ang tawag

"Hello? This is saldatore residence" ani ko at inintay ang mag sasalita mula sa kabilang linya.

Ngunit ilang segundo na ang lumipas ay hindi parin ito sumasagot kaya napa kunot nalamang ang aking noo.

"Hello?"

Sino kaya ito? Kaaga aga

Baka prank call to?

Muli kong tanong, at tsaka palamang ito sumagot.

"The gate..." Isang napaka lalim at boritonong boses ang nag salita mula sa kabilang linya kaya agad nanlaki ang mata ko.

It sends shivers down to my spine.

"P-po?" Loading ako dahil hindi ko kilala ang boses na nasa kabilang linya.

"I wont repeat my word little girl, remember it or you will be fired, ill give you 5 minutes to do it, and if you're late, even if its only a presecond trust me, you'll be out of this house" and with that, the call ended.

Sa tono nito ay tila seryoso ito sa sinasabi nya, kung paano ako nito utusan ay isa lang ang masisiguro ko.

Nandito ang señorito!

Kaya mabilis kong binitawan ang telepono at tumakbo palabas ng mansion, sumalubong saakin ang napaka lawak na hardin.

Pero bakit ang aga naman ata? Hindi bat ang sabi nila 'Don Cruelo' ay alas otso ng umaga ito darating.

Tumingin ako sa wrist watch na nasa bisig ko , 6:30 am palang!

Mabilis akong tumakbo sa gate, napaka laki panaman ang hardin kaya hingal na hingal ako bago maka rating sa napaka laki nilang gate.

teka? Nasaan ba si Mang Farris? Hindi ba dapat sya ang mag bukas nito?

Ini-unlock ko ang gate at tsaka ito hinila pabukas, Ang bigat!