acı bedel ( Düzenleniyor )

annem de babama

Media kıvanç

Mihra dan

Ben oda da duşune duşune volta atıyordum ki oda nın kapısı açıldı
Bu kıvanç tı sırıtıp bana yaklaştı

Kıvanç:- gerçekten bir kaç saçma ve guzel sözle beni kandıracağınımı zanetin

Mihra:- n ne diyorsun seni anlamıyorum açık konuş

Kıvanç:- diyorum ki salak karıcım Sana bu kadar şey yaptım ve sende sana karışıp eziyet etmim diye yalaka lık yapıyorsun sence ben bunu yiyip sana iyi davranırmıyım haaa

Mihra:- y yok öyle şey sadece sana aşık olduğumu anladım o kadar yani se sende kocamsın diye öptum bunda ne var

Dediğimde bana yaklaşıp kulağıma

Kıvanç:- annem de babama yalakalık yapardı biliyormusun neden

Mihra önce seslice yutkunup başını hayır anlamında iki yana saladı

Kıvanç:- sana yaptığım eziyetlerin aynısını kendisine yapmasın diye ama babam yemezdi ve yine gözumuzun önunde döver di peki ben naptım 14 yaşımda babam uyurken babamın boynunu kestim .. sence öz babama bunu yaparken senin gibi gerizekalıya acırmıyım

Mihra:- kıvanç gerçekten özur dilerim

Kıvanç:- ve sen kendi isteğinle beni öptun şimdi devamını getir ve kendi isteğinle altıma gir karıcığım

Mihra hemen onu itip

Mihra:- ne saçmalıyorsun sen

Kıvanç:- beni öpup azdırdın şimdide beni rahatlat

Demesiyle mihra arkasına bakmadan hızlı adımlar la odadan çıktı tabi kıvanç ta gulerek

Kıvanç:- kaç mihra kaç bakalım nereye kadar kaçacaksın

Mihra salonda koltukta oturmuştu kara kara duşunuyordu kıvanç babasını kesmişti oha nasıl bir insan babasını keserdi doğru diyordu babasına bunu yapan bana kim bilir daha ne yapardı duşuncesi bile korkunçtu

Kendi kendine duşunuyordu genç kız kıvanç a iyi de kötu de davransa olmuyordu gece korkuyla ve tedirginlikle koltukta uyandı

-,-,--,-,-,-,-,-,-,- Sabah saat 9 -,-,-,-,-,-,--,-,

Mihra uyurken kıvanç ın ona fısıldamasıyla uyandı gözlerini açınca karşısinda pisikopatça sırıtan bir kıvanç beklemiyordu ki aklına kıvanç ın kendi babasını uyurken kestiği geldi korkudan bir çığlık atıp kalkmaya yeltendi kıvanç ise sırıtmasını daha da buyutup konuşmaya başladı

Kıvanç:- merak etme sen iyice acı çekemden öldürmem

Peki neden niye kıvanç mihra dan bu kadar nefret ediyordu daha hava yı bille tanımıyordu ama olaylardan o sorumlu tutulup acıyı mihra çekiyordu mihra da ağlamaklı korkulu bir fısılıtıyla

Mihra:- neden ... neden bana bunları çektiriyorsun ben sana ne yaptım ben daha kardeşini bile tanımıyorum

Kıvanç bir hışımla mihra nın çenesini sertçe tutup kendine yaklaştırdı

Kıvanç:- çenen fazla açılmış istersen çeneni kırıp seni susturuyim haa ne dersin karıcım

Mihra:- gerçekten iğrenç bir insansın

Kıvanç:- daha iğrençliklerimi görmedin emin ol ki görmek te istemesin de hayatım

Diyip mihra nın çenesini sertçe itip kalktı kim sabah sabah böyle uyanmak isterdiki

Kıvanç:- çabuk kalk hayvan gibi yayılmışsın koltuğa

Mihra:- seninle aynı yatakta olmaktan daha iyi

Kıvanç:- anlaşılan koynumda uyumayı ve sabah kasıklarındaki acıyla uyanmayı özlemişsin

Mihra nın gözleri doldu

Mihra:- s sen ... sen gerçekten midemi bulandırıyorsun

Diyip yukarı cıktı