acı bedel ( Düzenleniyor )

final

Mihra dan

Uyuyordum ama bir anda Gelen silah sesleriyel gözlerimi tekrar açtım etrafıma baktım kimse odada yoktu ama sesler aşağıdan geliyordu bende hemen kalkıp camdan baktım aşağıda bir suru adam vardı ve yerde kan vardı hepsi birbirine silah sıkıyorlardı istemden gözlerim kıvanç ı aradı ve buldu da devrilmiş bahçe koltuğunun arkasından diğer adamlara sıkıyordu gözlerimden gözyaşları akıyordu allahım yardım et bize

Korkudan camdan çekilip yatağın yanına saklandım karnıma ağrılar giriyordu ... 10 dakika sonra sesler kesilince odadan çıkma kararı aldım

Odadan yavaşça ve temkinlice çıktım kimse yoktu salona indiğimde sevimin yerde kanlar içinde olduğunu gördum sevda da sevimin uzerinde ağlıyordu onları bırakıp biraz daha ilerleyince kıvanç ı gördum kolundan yaralanmıştı ayakta kolunu tutuyordu  ve etrafına bakınıyordu

Mihra:- KIVANÇ.. KIVANÇ

Hemen arkasına dönup bana baktı

Kıvanç:- MIHRA KAÇ M-

DIYEMEDEN ARKAMDA YUKSEK BIR SES DUYDUM VE SIRTIMDA BIR ACI

Canım çok acımadı aslında

Kıvanç:- LAN YAKALAYIN ŞUNU

Artık dizlerim beni tutmuyordu kendimi bir anda yerde buldum kıvanç ta hemen yanıma koşmuştu

Kıvanç:- mihra  mihra dayan lutfen

Biliyordum kurtulamiycağım ölucektim belki de 1 ,5 yıldır kendime etiğim beddular ve canımı alması için allaha yalvarışlarım şimdi tutmuştur daha bebeğime kavuşamadan ölucektim ahh keşke böyle olmazsa

Kıvanç:- lutfen ..lutfen dayan ..AMBULANSI ARAYIN ARABALARI HAZIRLA

Başımda bağrıyordu ama artık bağrışlarını duyamıyordum

Mihra:- kıvanç... hani  derdinya .. seni ben öldurucem.. ama bak .. öyle olmadı

Dedim galiba bu son sözumu bilmiyordum

Mihra:- lutfen kızımıza iyi bak ... ona sevgi ni göster

Artık gözlerim kapanmıştı

.....
Kıvanç tan

○○○●●●○○○●●●○○○●●●1 gun sonra

O artık yoktu bana sadece kızımızı bırakıp giti ne beni ne de kızımız mucize yi duşunmeden giti

Delirecem ....pişmandım hem de çok keşke ... keşke böyle davranmasıydım ona o kadar eziyet etmeseydim

☆¤☆¤☆¤ 1 ay sonra

Kıvanç tan

Bugun mucizeyi de alıp mihranın mezarına gittik sanki anlamış gibi mezarına hiç uyumadı tam tersine guluyordu hep

Mihrasız 1 ay geçmişti ve ben hala onsuz kalmaya alışık değildim onu çok özluyordum ve mucizeye daha çok bağlanıyordum

♧♧♧♧♧♧7 yıl sonra

Kıvanç hala mihra yı unutamamıştı ve mucize aynı annesi gibiydi haraketleri bile aynı onun gibi kokuyordu aynı onun konuşma tarzı her şeyiyle annesinin kuçuk versiyonu olmuştu babsıda bu olayın farkındaydı ve aşırı derecede mucizeye bağlanmıştı onu herşeyden Herkez den koruyordu