Sephie's POV
"Takte ka naman pre oh! Bakit naman sa pinaka-gagong paraan mo dinaan yang pagiging lover boy mo?!"
"Gago! Alam mo naman kung bakit diba? I don't want to lose. I need her. I badly need her. So don't conclude as if all of those were true"
"Tinde mo! Anong gagawin mo jan? Iiwan?! Nako ha. Pag yan naka-bullseye ka ng di oras, batang ama ang labas mo nyan"
"Ulol"
May naririnig akong boses ng dalawang lalaki at parang pamilyar yung boses nung isa. Hilong hilo ako kaya di ko magawang imulat ang mga mata ko.
"Pre gising na yata. Gumagalaw yung mata" sabi noong isang lalaki na kausap ni Marco. Oo. Alam kong si Marco yung isang lalaki dahil sa sobrang pambu-bwisit nya sakin araw araw, imposibleng makalimutan ko ang boses nya.
"Labas ka muna" sabi nya. Narinig ko ang pag bukas at pagsara ng pintuan na hudyat na nakalabas na nga yung kasama nya.
"Hmm" ungol na lang ang naging tugon ko kaysa sigawan sya dahil hinang hina talaga ako. Fck this guy! Bakit ba kasi ako nandito.
"Hey, Sephie. Open your fcking eyes right fcking now!" he ordered. Ano sya? Boss? Hell no! Nahihilo at nanghihina ako kaya wala syang magagawa kung didilat ako o hindi. Fck him.
"Persephonie I said open your eyes! Are you fooling me?" he asked in annoyance.
Pinilit kong buksan ang mga mata ko. "G-gago k-ka. I-I c-can't m-move d-dumbass!" I hissed. "Fck!" he cursed.
"U-ugh" I can't even say a word.
"Nasobrahan yata yung nilagay ko? Tanga mo Marco! Ang tanga tanga mo!" he whispered. Hindi naman kasi ganoon ka-hina kaya narinig ko pa din.
"W-water" I said. Nanghihina talaga ko shet naman oh! Nauuhaw ako tuloy! "Sht! Wait I'll get some water. Bababa lang ako sa kitchen" kitchen? So ibig sabihin nasa isang bahay ako? Bahay nino? Bahay nya? Bahay ko? Bahay nino?
Oh sht! Nalala ko na allergic pala ang ilong ko sa kahit anong direct na ipapaamoy sakin such as colognes and some stuffs na liquid na inaamoy. Fck this guy! Kaya pala nanghihina ako at medyo nahihirapan huminga dahil sa severe allergic rhinitis ko!
Narinig ko na bumukas ang pinto. "Here's you water. Can you sit on your own?" He asked.
Marahan akong umiling na ibig sabihin ay hindi at hinang hina ako. Pinilit kong magsalita para sabihin sa kanya na hindi ako makahinga. "I-I c-can-t b-breath. I-I h-have s-some p-problem w-with m-my n-nose. H-help" humingal ako pagkatapos kong sabihin ang mga katagang iyan.
"Fck. What's the problem?" he concernly said. Kahit na nahihirapan ako, pinilit ko pa din. "I-I f-fricking c-can't breath" muli akong humingal.
"Fck! I'm sorry. I'm really sorry. I'm a jerk. Do I need to call a doctor?" umiling muli ako. Gamot lang kasi ang katapat nito.
Hinang hina talaga ako. "I-I h-have m-meds" pagkasabi ko noon ay naramdaman kong dali-dali syang tumayo. "Here. Open your mouth" at sinunod ko ang sinabi nya.
Ilang sandali ay nakaramdam na ako ng antok kasabay ng pag-balik ng lakas ko ng paunti-unti.
Marco's POV
Pagkatapos kong painumin si Sephie ng gamot ay alam kong nakatulog na sya. Shit naman oh! Bakit ba kasi ito yung naisip ko?
*Flashback*
"Pano ba yan tol? Mukhang nahihirapan kang kuhanin ang loob ni Sephie ah? Mukhang matatalo ka yata" naka-smirk na sabi ni Jomel.
"Ulul! Gagawa ako ng paraan. Makikita nyo." pagkasabi ko noon ay agad na akong umalis at inihanda ang gagamitin ko sa plano ko.
After I settled everything, minatyagan ko sya sa lahat ng pupuntahan nya. Nasa rehearsal pala sya kaya hinintay ko sya hanggang makalabas na sya. "Shet naman ang tagal! Naiinip na ko oh!" reklamo ko. Pero wala naman akong magagawa dahil kailangan ko to para sa plano ko.
Maya-maya ay nagsilabasan na ang mga tao sa dance room at kasabay noon ay ang paglabas nya kasama si Jessie. Mukhang may pinag-usapan sila at naunang umalis si Jessie. Naglakad sya papunta sa locker room at tahimik ko syang sinundan. This is it, Persephonie. I'll get you.
Luminga-linga sya na parang may kakaiba syang nararamdaman at nang ma-realize nyang wala naman pala, I grabbed the chance to get her.
*End of Flashback*
I smiled as I stare at her angelic face. She's really something. Isang babaeng kayang payukuin lahat ng lalaking maglalakas ng loob na lapitan sya. Well me, it's all part of that stupid deal. Kung lumalambot man ang puso ko eh dahil yun sa awa. Awa sa kalagayan nya ngayon. Minsan kaylangan mo ring patigasin ng puso mo sa mga bagay na desidido kang makamit. Minsan kaylangan mo ring tatagan ang loob mo...
Kahit alam mong kahit anong oras, mahuhulog at mahuhulog ka ng di mo namamalayan.
Jessie's POV
OMG nasaan na ba si Sephie! Kanina ko pa sya hinahanap dahil kaylangan na ng Dance Instructor namin ng konting report about sa nalalapit na competition. Ilang beses ko na rin tawagan yung phone nya pero nakapatay naman. "Naku, Sephie! Nasaan ka na ba? Haay"
"Miss Lamiarca? Do you have any idea where's Miss Monteclaro? We've been waiting for her for several hour pero wala pa ring Persephonie Ajax Monteclarong dumarating! What now?" iritableng tanong ng Prof/Dance Instructor namin.
"I'm really sorry sir. I think we can start our practice without her just for once diba sir? I'll just infom her about what you need to her and I know that she can fullfill your needs about this matter." sabi ko at mukhang nakumbinsi ko naman si sir. "Okay. Let's start!" at nagsimula kami ng mga routines namin.
Urgh! Persephonie Ajax Monteclaro, mag uusap tayo first thing pagka-uwi mo.
