“အစ်ကို အစ်ကို လရိပ် ”
ခပ်သုပ်သုပ်ခြေလှမ်းတွေဖြင့် အခန်းထဲသို့ဝင်သွားတော့မည့်လရိပ်အနောက်မှ ရွှေရည်လိုက်လာလေ၏။ထို့ကြောင့်လရိပ်ခြေလှမ်းတွေတုန့်ကနဲရပ်သွားပြီးလှည့်ကြည့်လာ၏။
“အော် ရွှေရည်ပြောလေ"
“မနက်စာမစားတော့ဘူးလား။ရွှေရည်အစ်ကို့ကိုစောင့်နေတာ အခုထိဘာမှမစားရသေးဘူး”
“အာ..အစ်ကိုဒီနေ့ကိစ္စလေးရှိလို့ ရွှေရည့်ဘာသာသွားစားနော်”
“အာ...ဟုတ်ကဲ့အစ်ကို”
ညိုးကျသွားသည့်ရွှေရည်၏မျက်နှာနုနုလေးကြောင့်ချက်ချင်းပင် လိုက်သွားချင်ပေမယ့် မျက်လုံးစူးစူးတစ်စုံကသေချာပေါက်အနီးနားမှာရှိလိမ့်မည်။ကိုယ့်ကျောင်းကိုယ်မသွားပဲ သူများကျောင်းထဲလာပြီး ဘယ်လိုချွန်တွန်းလုပ်ရမလဲအပြစ်လိုက်ရှာနေတာ။ဘာကြောင့်လဲရှင်းခန့် မင်းရောငါ့ကိုအဲ့လိုနှောက်ယှက်ရတာပျော်သလား။
--------
ဒီနေ့ရှင်းခန့် နေရထိုင်ရတာသိပ်မကောင်းသဖြင့် အိမ်ကိုသာပြန်လာလိုက်သည်။ဒီလူကသူ့ကိုယ်သူရိုးသားကြိုးစားတယ်ဆိုပြီးပါပါးရှေ့မှာအမှတ်ယူနေတာ။ဘယ်ချိန်ထိဟန်လုပ်နိုင်မလဲကြည့်ကြသေးတာပေါ့။ပြီးတော့ရှင်းခန့်ဒီလူရဲ့အိပ်ယာမှာပဲအိပ်ရတာအသားကျနေပြီး သူ့ကိုလဲဒုက္ခပေးပြီးသားဖြစ်အောင်ဒီအခန်းထဲမှာပဲလာနေဖြစ်သည်။
ဒီနေ့ဘယ်လိုနေ့မျိုးလဲ ရှင်းခန့်၏တင်းကျပ်နေသည့်တစ်နေရာကအလွန်အမင်းကိုခံရခက်နေပြီးဖြေလျှော့နေတာကြာပြီဖြစ်ပေမယ့်အခုထိ မပြေသေး။
တစ်ကိုယ်လုံးချွေးတွေရွှဲနေပြီး ရေချိုးခန်းတစ်ခုလုံးလဲသူ့အသံမးဖြင့်ဆူညံလျှက်ရှိရာ....
“ချောက်!”
“ဟင်!”
တံခါးချက်ကမချထားသဖြင့် ရုတ်တရက် လရိပ်ကဖွင့်ဝင်လာတာဖြစ်ပြီး ရှင်းခန့်အားအပေါ်အောက်တစ်လှည့်စီပြူးကြည့်လျှက်...
“မင်း! မင်း!”
“ခင်ဗျားတံခါးလေးဘာလေးခေါက်ပါလား။”
YOU ARE READING
My Bad Brother(Completed)
FantasyOC fiction ဒီFicကိုဖတ်ရန် အသက်အရွယ်ကန့်သန့်ချက်က 18နှစ်အထက်ဖြစ်ပါတယ်။
