My Bad Brother(Completed)

Part-6

ရှင်းခန့်ထွက်သွားပြီးနောက်တစ်နေညမှာတော့ လရိပ်စာလုပ်ဖို့ကိုပင်သတိမရပဲပေါ့ပါးကာပျော်ရွှင်နေသည်။ဒီညတော့ Facebook လေးဘာလေးသုံးဦးမည်။ဟုတွေးကာဖုန်းလေးကိုကိုင်လိုက်စဉ်မှာပင်တစ်ခုခုကိုသတိရသွားသည်။

"ကျုပ်ခင်ဗျားကိုအမြဲစောင့်ကြည့်နေမှာ"ဟုရှင်းခန့်ပြောသွားသည့်စကား။ လရိပ်ဟွန့်တစ်ချက်နှာမှုတ်ကာဖုန်းလေးကိုကုတင်ပေါ်ပြန်ချထားလိုက်ပြီး။သူ့အခန်းထဲမှာရှိသည့်ရှင်းခန့်ပစ္စည်းတွေကိုထုတ်ပိုးကာသူ့အခန်းသို့ပစ်ထည့်လိုက်လေသည်။

"မင်းမြင်နိုင်သေးလားရှင်းခန့်။မင်းငါ့ကိုစောင့်ကြည့်မယ်ဆိုတာဘယ်လိုပုံမျိုးလဲ"

သူအခန်းထဲမှာCCTVတွေလဲပတ်ရှာပြီးပြီဘယ်နေရာမှမတွေ့။လုပ်ရမယ့်စာတွေများနေပေမယ့်လည်း ဒီတစ်ရက်တော့လွတ်လပ်ရေးရတဲ့အထိန်းမှတ်နဲ့အိပ်ယာကျယ်ပေါ်မှာတစ်ယောက်တည်းလှိမ့်ပြီးအာလူးကြောင်စားရင်း Facebook ကြည့်ရန်အစီစဉ်ဆွဲလိုက်သည်။ပြီးနောက်မသုံးတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ Facebook အကောင့်ကိုဝင်ပြီး ရွှေရည်ရဲ့အကောင့်ကိုလိုက်ရှာရန်စဉ်းစားလိုက်သည်။ရွှေရည်ကကျောင်းမှာအချောစာရင်းထဲပါတာကြောင့် ခက်ခက်ခဲခဲရှာစရာမလိုပဲတန်းတွေ့ပြီး add friend ကိုနှိပ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက်သူ့wallထဲသူဝင်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သူနှင့်friဖြစ်ထားသူမှာတစ်ယောက်တည်း။ ဒါကမလွဲမသွေဟိုအရိုင်းကောင်ပေါ့။သူနဲ့ဘယ်လို friend ဖြစ်နေလဲဆိုတာအထင်လွဲနေမှာစိုးလို့ရှင်းပြပါဦးမည်။လရိပ်က ဘယ် social media ကိုမှအသုံးပြုသည့်မဟုတ်။စာနှင့်ပတ်သက်တာတွေပဲသူ့ဖုန်းထဲတွင်ရှိသည်။တစ်နေ့မှာ Facebook မှစာရင်းသွင်းရန်လိုအပ်လာသည့်လျှောက်လွှာကြောင့် ပါပါးကိုအကူညီတောင်းရာမှ ပါပါးကရှင်းခန့်ကိုတာဝန်ပေးလိုက်ရာသူလက်ရှိဖွင့်ပြီးမသုံးတဲ့အကောင်းတစ်ခုကိုပေးခဲ့သည်။ အကောင့်နာမည်က ရှင်းရှင်းတဲ့သူအဲ့တုန်းကသေချာသတိမထားမိခဲ့ပဲ အခုမှ Profile ကိုကြည့်လိုက်ရာ သူငယ်ငယ်ကပုံကြီးတင်ထားသည်။ထိုပုံထဲမှာသူကထမင်းကုန်အောင်မစားလို့ပါပါးဆူနေချိန် လက်လပိုက်ကာငိုနေပုံဖြစ်သည်။ထိုအချိန်မှာလရိပ်ပြာသွားပြီး မလုပ်တတ်လုပ်တတ် ပုံကိုချိန်းရန်ကြိုးစားနေရာမှ မက်ဆေ့ဝင်လာရာ..