chapter 25

1.5K 54 14
                                    

Lyra Pov

"Oh yung mga papers dalian nyo na at kukunin na mamaya yan ni Mrs, Hernandez"wika kopa sa mga impleyado ko dahil marami kaming gagawin ngayon na papers

tinatapos ko na kase ngayon dahil uuwi ako or magbabakasyon ako sa philippines

well hnde nga sya bakasyon,dahil uuwi naman ako don for some reason,may work din ako don

At Ang tagal kong di nakita si Emma may family na nga eh,hnde man lang ako nakapunta sa kasal nya

pero ayos lang kaylangan kumayod eh..

Masaya akong natupad ko Ang mga pangarap ng parents ko kahit Wala na sila...

Ang mga pangarap ko unti unti kong nabubuo

it's been 10 years...

Ang tagal ko ng hinde nakakauwi ng pilipinas well umuwi Naman ako pero 5years ago na yun then kumuha lang ako ng mga ibang papers na kailangan

ngayon mag sstay ako sa pilipinas for 1month

nakakalungkot oo dahil mag isa lang ako dito may mga naging kaibigan pero iba padin talaga sa pilipinas

Sandro....

kamusta na kaya sya...

nung araw na umalis ako..

gusto kong pigilan nya ko...

tanga na kung tanga na ilang beses nya king sinaktan...

pero that time mahal ko sya...

mahal ko sya,palagi.

hinihintay ko yung pag pigil nya

kahit isang beses nya lang sabihin na wag,wag akong umalis,hnde ako aalis kaya kong isugal lahat at isuko para sakanya...

pero hinde...

hnde nya ko pinigilan...

isang sabi nya lang na manatili ako,ibibigay ko lahat,isusuko ko kahit Ang pangarap ko..

pero iba na ngayon...

sa loob ng sampong taon,inaayos ko yung sarili ko...

alam kong masaya nadin sya ngayon...

ako masaya nako..

bakit kopa ba inaalala Ang mga bagay na nakalipas na.....

wala ng babalik,at wala na syang babalikan...

after ng ilang days ay sobrang dami kong ginawa at nandito nadin ako sa pilipinas

andito ako sa airport hinihintay Ang magaling kong kaibigan susunduin nya daw kase ako eh

"Lyraaa!!"sigaw pa ng kaibigan ko at tumakbo papalapit saakin

"Oh dahan dahan"wika kopa at bahagyang tinawanan sya

"Namiss kita"wika nito at niyakap Naman ako agad, Plastic

"Wala akong bente dito"pagbibiro kopa

"Ewan ko sayo"tugon Naman nito at inirapan pako,ah Wala kang chocolate sakin

"Hahaha ito na ba yung pamangkin ko?"tanong kopa ng makita Ang cute na si Jessy na 5years old na

"Oo,Malaki na nga sya eh"wika pa ni emma

"Hello Jessy"lumuhod ako para makapantay si Jessy at hinalikan ko ito sa pisngi

"Hi tita lyra"wika pa nito sa maliit na boses,Ang cute cute

"Oh tara na mamaya na sa bahay mainit dito at baka pagod at gutom ka na din"wika pa ni tita na mama ni emma

agad Naman kaming nakarating sa bahay nila,andami na pala talagang nagbago noh

agad kaming umupo sa hapag kainan dahil may nakahanda na pala silang pagkain

medjo pagod din ako

mayaman Ang napangasawa nitong si Emma kaya ayos Ang buhay nila kahit di sya magtratrabaho

sana lahat may asawa diba

"Kamusta business?"tanong pa ni emma habang nagsusubo ng pagkain Kay jessy

"Ayus lang,busy as always "wika kopa at sumubo ng pagkain

"Bigatin ka na ngayon ah"pagbibiro pa ni emma

"Hahahha hnde Naman ikaw nga eh,laki na nga ng bahay mo oh"wika kopa at nilibot Ang paningin sa malaking bahay nial

"Ano ka ba ako lang toh,pero seryoso alam kong proud Ang parents mo sayo"wika nito at nginitian ako,pinigilan kong maiyak,dahil kapag napagusapan Ang tungkol sa magulang ko naiiyak padin ako,walang tutumbas sa sakit na ito

"Thankyouu ha,kung d dahil sainyo ni tita Wala ako dito"wika kopa,d naman ako sanay na magpasalamat ng ganito lalo na Kay Emma puro kalokohan kase toh,at alam kong walang salita Ang makakapantay sa ginawa nila para sakin

"Ano kaba dahil yan sa kasipagan mo"wika pa ni emma at ngumiti lang silang dalawa sakin

"Nga pala lyra,nung isang araw pumunta dito Ang tita mo at hinahanap ka"wika pa ni tita,naalala ko Naman lahat ng ginawa nila saming pamilya

"Bakit daw po?"tanong kopa pagkatapos ng mahabang pagkakatulala

"May sakit yata Ang tiyuhin mo at hihingi ng tulong dahil nga nabalitaan na may maganda kanang buhay ngayon"pagpapaliwanag pa ni tita

"Hay jusko wag kang magpapauto dyan lyra,ganyann talaga Ang mga tao,bumabait kapag may kailangan"panenermon pa ni emma sakin dahil sya Ang saksi sa lahat ng pagiging malupit sakin ng mga kamag anak ko

"dun padin po sila nakatira?"I asked

"Ah oo yata"wika pa ni tita at kumain na

"Wag mong sabihin na magiging mabait ka padin don?Mula pagkabata mo inalipusta ko nung mga yun,ni Wala ngang tumulong sayo non"wika pa ni emma,tama sya walang tumulong sakin,pero pamilya ko padin sila

"Gusto kolang Sila makita Emma"I said,kahit alam kong d sya kumbinsido sa sinabi ko

"Ikaw bahala basta andito lang ako for you"wika nito at binigyan kolang sya ng maikling ngiti...

tinapos lang namin Ang pagkain namin at nagpahinga nadin.....

:))))

Just a Maid (Sandro Marcos)Where stories live. Discover now