Lyra pov
"Mas okay na toh,kesa mamatay ako ng hnde lumalaban"wika pa ni sandro habang nakangiti saakin pero nakikita ko Ang mga nagbabadyang luha sa mata nya.
"Shhh...gagaling ka okay..lalaban ka...lalaban tayo"wika ko pa habang umiiyak hnde na mapigilan Ang emosyon
"Kapag hnde nagtagumpay yung surgery,pangako mo sakin na iingatan mo Ang sarili mo"wika nya pa at hinawakan Ang kamay kamay ko para halikan iyon.
"mahal naman eh"I said,ngayon na kase yung surgery nya.
"Please."he pleased me.
"Pangako,pero ipangako mo din sakin na gagawin mo Ang lahat gumaling kalang okay."umiiyak kopang tugon, pinipilit ko namang maging matapang sa harap nya pero pagdating kase sakanya naduduwag ako.
"Promise"he said at tuluyan ng tumula Ang mga luha nya.
"Iloveyouuuu"wika nya pa at pinatong nya Ang ulo ko sa dibdib nya habang sya ay nakahiga.
"Iloveyou more than anything my love."I said habang pinipilit pahintuin Ang luha ko,pero Wala akong magawa
"Sorry...sorry kase nasasaktan ka nanaman dahil sakin"aniya at naramdaman kong mas lalo pa syang umiyak,ayoko...ayokong makita syang mahina.
"Shhh,I told you kapag Ikaw Ang dahilan ng sakit Wala akong pake kahit ano man yan"wika kopa at tumayo para halikan Ang noo nya.
"Ah ma'am and sir,ready na po"wika pa ng isang nurse
"U can do it"pagpapalakas kopa sa loob nya
"Mahal kita....palagi"he said bago sya tuluyang nawala sa paningin ko
umiyak lang ako ng umiyak at hinde namamalyang nakatulog na pala,nagising nalang ako dahil nararamdaman kong may tumatapik sa balikat ko
"Hey kumain ka Muna,kagabi kapa hinde kumakain"wika pa ni simon at inabot sakin Ang Dala nyang pagkain na nasa paperbag
"Ah busog ako"pagtanggi kopa,kagabi pa nga ako walang kinakain at iniinom,pero halos Wala nakong iinda at maramdamang gutom o uhaw Ang tanging nararamdaman ko nalang ay Ang sakit sa puso ko.
"Pinangako mo Kay kuya na hnde mo pababayaan ang sarili mo hinde ba"ginamit nya pa Ang mga salitang iyon para hinde ako makatanggi.
"Kamusta na sya?"I asked,Wala parin kase sya dito.
"Wla pang balita eh...kain ka Muna"wika pa nya na nagaalala Ang mga mata,binigay nya sakin Ang pagkain at inalalayan ako habang kumakain
"Ayoko na"wika kopa dahil nakakalahati ko na yung pagkain na sinusubi sakin ni simon,para Naman akong bata dito.
"Ang konti palang ng nakakain mo lyra Sige na hinde matutuwa si kuya kapag Ikaw Naman Ang susunod na magkakasakit"panenermon nya pa sakin.
"Si.....thankyouuu"I said,hinde ko alam kung anong pwede kong Gawin,mapalitan lang Ang lahat ng hirap nya saakin.
"Ha?para saan?"tanong nya pa.
"Para sa lahat"I said,at agad itong napatingin saakin
"tsss...Wala yon ano kaba"wika nya pa at inayos Ang buhok ko
"Sorry din..."wika kopa muli sakanya.
"Bakit?"he asked getting curious now
"Kase hinde kita kayang mahalin gaya ng pagmamahal mo sakin at---"i said pero hinde nya na pinatapos iyon.
"Ano ka ba,una palang Naman alam ko na sinubukan kolang Naman,pero alam ko kung paano mo minahal si kuya, Enough na,na makita kitang masaya"he said at ngumiti sya saakin pero nakita kong may nakatagong sakit Doon
Mahal sya saakin,hanggang Doon nalang,mahal ko sya.....pero hanggang kaibigan lang.
"Thankyou ulit"i said tumango lang sya saakin at pinatuloy na Ang pagsubo ng pagkain sakin
balang araw makakahanap ka ng babaeng totoong magmamahal sayo.
lumipas pa Ang ilang mga oras ay lumabas na Ang doctor kung saan ginawa Ang surgery ni sandro.
"Doc kamusta po?"I asked halos mapaiyak na dahil hinde sya nagsasalita.
.
malapit mapong matapos itong story na ito,ilang chapters nalang po,thankyouu sainyo.
YOU ARE READING
Just a Maid (Sandro Marcos)
FanfictionIs love only for the rich? Can't we be equal? Don't we have the right to love and be happy? Is there anything wrong with loving someone as rich as you that I can't even reach you?