1.1

7 1 0
                                    

Bu hastaneye kaçıncı gelişim bilmiyorum. Kimseyle en ufak temas halinde bile bulunamadığım için çocukluğumdan beri hastanelerde büyüyorum. Ailem olarak bi tek dostum aksel kalmıştı. Fakat onunda sürekli sevgilisi olduğu için beni boşluyor bi tek hastaneye getirip bırakıyor. Ha ben mi? Ben Oğuz Alp. Pek bi özelliğim yok. Aksel'e aşık olmaktan başka.

"Alp?" ( Aksel) Seslenmesiyle irkilip günlüğümü kapattım.

" Efendim?"

" Sıra sende." (Aksel) kafamı sallayıp kalktım ve psikoloji doktorumun olduğu odaya girdim.

________________

Yarım saat sonra :

Odadan çıktığımda aksel aynı yerde yeni sevgilisiyle oturmuş dip dibe gülüşüyolardı. Onlara yaklaştığımda sevgilisi beni süzüp ayağa kalktı ve elini uzattı.

" Ben doğa. Sende Alp olmalısın." (doğa) eline baktım ve eldivenli ellerime baktım. Ne acınası dimi? Ellerini hafif tutup bıraktım.

" Oğuz Alp"

" Memnun oldum alp" ( doğa) kafamı sallayıp aksel'in yanına geçtim.

" Teşekkür ederim yine getirdiğin için." gülümsedi ve yaklaşıp nazikçe sarıldı.

" Aaa ama sen sarılabiliyosun" ( doğa) aksel aynı merakla bana baktı.

" Gerçekten. Nasıl oluyor da ben sana dokunduğumda miden bulanmıyor?"( Aksel) çünkü sen sarıl diye kendimi tutmaya çalışıyorum kusmamaya yada bayılmamaya çalışıyorum. Çünkü sen bana karış istiyorum... Seni seviyorum...

" Bulanıyor tabiki"

" Ama kusmadın başkası dokunsa anında kusarsın." ( Aksel) 

" Eee şey... Bilmem... Gidelim mi artık?"

" Doktor ne dedi? İlaç verdi mi yine?" ( Aksel) Hastalığımın ilerlediğini, daha fazla birilerine dokunmak için kendimi zorlarsam kalbimin durabiliceğini söyledi...

" Önemli şeyler değil. Aynı ilaçlar ile devam işte"

" Aşkım biz geçelim mi?" ( doğa)

" Geçelim yavrum" ( Aksel) Bana döndü ve gülümsedi.

" Biz doğayla eve geçiyoruz. Doğanın evine. Geç gelebilirim. Uyu sen bekleme" ( Aksel) kafamı sallayıp arkamı döndüm gitmek için. Yaklaşıp sarıldı ve saçımı karıştırdı.

" Bu gecelik idare et" ( Aksel)

" Hmhm"

" Uyursun dimi?" ( Aksel)

" Uyurum" El sallayıp eve gitmek için uzaklaştım onlardan.
_________________________

Gece 3 olmuştu ve aksel hala gelmemişti. Bu saate kadar uyumama sebebim dışarıda fena bi şekile gök gürüldüyor ve şimşekler çakıyordu. Ve ben yarım saattir aralıksız korkudan ağlıyordum. Akseli aradım ve meşgule attı. Bi kaç dakika sonra mesaj attı.

Aksel : Alp müsait değilim. Yarın gelirim doğa gök gürültüsünden korkuyormuş.

Alp : Peki ama aksel bende korkuyorum biliyorsun-/
Peki sadece merak ettim. İyi eğlenceler 😉🙊

Aksel : 💪 😉

Telefonu kapatıp yatağa geri geçtim. Uzun bi süre ağlama krizleriyle geçtikten sonra uyuya kalmıştım.

____________________________

Birinin saçımı okşamasıyla ağlamaktan kızaran gözlerimi zar zor açtım. Karşımda akseli görünce şaşırdım. Zorlukla ağzımı açtığımda birden sarıldı.

" Çok özür dilerim alp... Unuttum birden... Özür dilerim bi daha olmayacak söz veriyorum." ( Aksel) Ağzımı tutup lavaboya koştum. İlk defa aksel dokunduğunda bu tepkiyi veriyordum ona karşı. İçim çıkana kadar kusarken oda yüzüme gelen saçlarımı tutuyodu. Kusmam bittiğinde önce yüzümü yıkayıp sonra ağzımı çalkalayıp ona döndüm.

" Özür dilerim "( Aksel)

" İyiyim aksel" Gülümsedi ve eldivenli olan ellerimi tutup okşadı.

" Böyle olman beni yoruyor alp." ( Aksel)

" Nasıl yani"

" Hasta olman, kimseye dokunamaman, şu eldivenlere mahkum olman... Ve daha niceleri. Seni böyle görmeye dayanamıyorum." ( Aksel)
Şimdi böyle birine biraz daha sarılırsan ölebilirim nasıl dersiniz?

_____________________

BEBEKLER YENİ BİR KİTAP. VOTE VE YORUM YAZARSANIZ SEVİNİRİM. BİR DE BÖYLE BİR HASTALIK VARMI BİLMİYORUM :). 🦋💜🙊<3

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 18, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kod adı : AŞK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin