KAMER

Banada lazım Cesaret Denen İllet

Inanmıyorum Murat 5 yil aradan sonra konakta.. burnumun dibinde yalnız ben hoşgeldin bile diyemiyorum. Aptallık..

Nebile yengem yeri göğü inlettiyor.
"Oğlum, yiğidim, aslanım, muradim.." mutfaktan duyuyorum onu kalakaldigim yerden. Murat Suan avluda.. dayanamayıp aralıktan bakıyorum.. hiç değişmemiş. Allah im hiç değişmemiş.. yüzü, gülüşü, bakışı.. batmak uzere olan güneş onu görünce tekrar mi dogmaya karar veriyor ne? Nedir bu avludaki aydınlık yüz. Tamam kamer. Abartma diyorum içimden. Anladık herkes anladi asiksin.. :|
Murat sağına soluna bakiniyor. Özlem birikmiş gozlerinde belli.. ee kolay mi değil. 5 yil. Dile kolaay..
Yengemle kucaklasiyor, sonra Amcamla, kardeşleriyle, daha sonra annemle, son olarak sümbül anayla (ben dahil konağın bütün çocuklarını büyüten hepimizde emeği olan yaşlı tonton anamız)
Avlu bayram yerine dönüşüyor adeta.. ben hala mutfaktayim. Calisan kızların en arkasında. Bulduğum aralıktan seyrediyorum o kadar.. anlam veremiyorum bu halime. Bunca yil beklediğim Sevdam avluda iki adım otemde. Niye durursun ki sanki. Koşup sarilsanya boynuna. Ayıp mi kaçar. Ne derler ki amcamın oğludur sonuçta.. bişey deselerde dinlermiyim sanki ,yüreğimin çığlıkları izin verir mi buna..
Bunca icimde biriken hasrete rağmen cikmamakta diretiyorum." Bunca yil bekledin Ay kız biraz daha beklesen kaç yazar." :( hazır değilim ışte. Aslında çok neden var ya neysee... gerisin geri kirdigim bardak parcalarini toplamaya gidiyorum. Elim her titrediginde bir cam parçası batıyor parmaklarima.. iki damla goz yaşı dokuyorum sonra. Ne aptallık ama...

Karsilama merasimi sona eriyor. Konak ahalisi işlerine koyuluyor. Muradimi alıp yukarı çıkarıyor kır ağa.. sofrayı kurmamız içinde talimat yağdırıyor..

Yemekleri özene bezene hazırlıyorum. Kızlara veriyorum sofraya götürmeleri için. Bana soruyorlar "hoşgeldin dedin mi murat agaya Kamer" acelesi yok diyorum kacmiyorya. Tm diyorlar. Ne Tm ne?? :( zerre miktar cesaret yok ışte bende. Öl kamer..!!

Hava karardı çoktan. Yemekler yendi. Murat ağa ve Kır Ağa'nin kahvesi hazırlanacak. Tabiki ben yapacağım. Acı bir kahve yapıyorum (mirra) muradima. Boyle sever çünkü.. mümtaz ağa orta şekerli.. biraz cesaret geliyor bana.. bn götüreceğim diyorum kahveleri.. merdivenleri ağır ağır çıkıyorum. Kahve tepsisi elimde tirtir titriyor.. devirmesem barii.. geldim kapının onundeyim. Sakin ol Kamer diyorum kendime.. tokmaga uzatıyorum elimi dur diyor bana bir ses. Arkamı dönüyorum yengem" bana ver yigidimin kahvesini ben veririm." Elimden alıp içeri giriyor aralıktan görüyorum Muradi. Off yengem ya. Gitti yine bütün cesaret. Seni birkez daha sevmiyorum şimdi. Hiç sevmezdim ya zaten.. :(
Kahveler gitti elden sevkim kırılmış şekilde odama dönüyorum.. sabah ola hayrola...