Kavuşamadigim.. [ÇağTu]

29. bölüm

Sonunda leyanin evine gelmiştik. Havuzlu bi evdi çok güzeldi... Birlikte iceriye girdik. Salona geçip oturduk

"Leya evin çok guzelmis"
"Teşekkür ederim ülkü de 'evin' değil 'evimiz'"

Basim catliyordu adeta...

"Leya şey ben uyicam da .. Hangi odada uyicam"

Utangaç bi tavırla söylediğim için leya yapmacık bi sinirle bana döndü

"Tuana çekinmene gerek yok. Gel sana odani gosteriyim"
"Tamam.. Ülkü sen ailene ne zaman söylicen"
"Ay ben onu unuttum şimdi gidip soyleyim ben sizi ararım .. Görüşürüz bebeklerim"
"Görüşürüz"

Ülkü gidince bizde leya ile yukarı çıktık. Odamı göstermişti bana çok guzel bu oda...

" Tuana sen dur ben sana pijama getireyim yarinda senin eşyalarını alırız ordan"

Basımı sallayıp yataga oturup leyayi bekledim kisa sure sonra geldi verdiği pijamalari giyip uyudum.

__________________________

Gözümü aşağıdaki seslerle açtım. Kac saat uyuduğumu bilmiyordum . saate baktığım da saat 22:15 di
Ne olduğunu anlamak için asagiya indim.
Cagandi bu yine goz yaşlarım akıyordu yine ağlıyordum. Lanet olsun ki yine kalbim ağrıyordu

"Tuana.. Bak gördün mü çağan efendi. Kizi uyandırdın. Bi rahat ver ya. Git artık hadi"
"Herseyi anlaticam yoksa hayatta gitmem"

Çatallasmis sesimi aldırmadan konuşmaya basladim

"Çağan konuşacak birsey yok. Sen seçimini yaptin. Belli ki o kız benden daha güzel, daha çekici. Benim kaderim buymuş. ben senin evlendigin için sana kızmıyorum. Ben sana körü körüne inandığım için kendime kızıyorum ve o yüzden ağlıyorum"
"Tuana ben seni kandırmadım bi dinlesen bi anlasan"
"Çağan senin beyninde sorun mu var kız dinlemek istemiyorum dedi? Cik şimdi evden"
" Peki şimdi gidiyorum ama yarın okulda mutlaka seninle konusucam"

Çağan çıkınca leya gelip bana sarıldı saçlarımı okşadı yanagimdan öptü . bir anne gibi sevdi beni... Ağlıyordum bitmiştim ölmüştüm ben... Kendimi bildim bileli sürekli ağlıyorum zaten. İlk kez çağan ile mutlu olmuştum. Onunda karşılığını beni iyice yerle bir ederek verdi zaten.
Ülkü arıyordu konuşacak halde olmadığım için leyaya verdim telefonu açıp hoparlöre verdi.

Leya:  efendim ülkü
Ülkü: leya ben anneme söyledim izin verdi akşam olduğu için şimdi değilde yarın gönderecekler.
Leya:tamam ülkü
Ülkü:şey.. Tuana nasıl? Aklım onda kaldı
Leya:  çağan geldi buraya. Ve yeniden tuanayi yerle bir etti
Ülkü: ne! Bu yüzsüzlüğün kaçıncı evresi acaba ya.
Leya: neyse ülkü tuana iyi değil ben kapatıyorum
Ülkü:  tamam ona çok dikkat et
Leya: tamam görüşürüz

Leya telefonu kapatıp Sehpanin üzerine koydu. Beni dizine yatırıp saçlarımı sevdi

"Tuana ne olur artık kendini yıpratma dayanamıyorum seni boyle görmeye.."
"Artık alışsan iyi olur leya cunku hep boyle olucam ölene kadar"
"Tuana bidaha ölümden bahsetme çok mutlu olucaz. yemin ederim çok mutlu edicem seni kardesim:) o zamanda bu günleri hatirlayip gulucez bak görürsün"
"Bilmiyorum leya.. Neyse ben uyumaya gidiyorum sende uyu iyi geceler"
"İyi geceler ağlama ama"
" aglamam"

Şimdiden gözlerim doldugu için inanmadı

"Seninle uyicam yürü hadi"
"Neden ya ağlamıcam diyorum iste"
"Tuana seninle uyicam dedim"
"Of iyi tamam"

Birlikte odaya ciktik leya yatağa girip kollarını açtı

"Gel"

Zar zor gülerek koluna yattım hemen beni sardı ve saçımdan öptü. Saçlarımı okşamaya başladığın da mayisiyordum..