Kader Çıkmazı

1.PEMBE YALANLAR

Keyifli Okumalar 🤍

Bardakları aynı hizaya dizmeye devam ettiğimde yanımda beliren sülietle olduğum yerde sıçradım. Elimdeki bardak kaydı ve yerle buluşmayı hedeflerken yanımdaki benim korkmama sebep olan kişi shot bardağını son anda diğer bardakların yanına hizalı bir şekilde koydu.

"Seni korkutacağım bilmiyordum, özür dilerim."dedi mahçup bir şekilde. Geniş ve biçimli sırtını bar tezgahına yasladığında ellerimi hızla çarpan kalbime götürdüm. "Amacının beni işten kovdurmak olduğunu biliyorum Özgür ama hiç endişeye kapılma patronum zaten bu işte oldukça iyi. Gözüne fazla batıyorum." dediğimde ben de onun yaslandığı yerin hemen yanına elimi yaslayarak ona yaklaşmıştım. Özgür küçük bir kahkaha patlattığında kafasını geriye atmıştı. "Babamın seni ne kadar sevdiğini biliyorsun Efsun. Sadece işte biraz fazla ciddi o kadar."

Tezgahın üzerindeki mezeleri alıp bileğindeki saatime baktım saat 11:00'dı anneme henüz bir barda çalıştığımı söylememiştim hoş söylesem de kesinlikle karşı çıkacaktı sınavlara çalışacağız diyerek izin almıştım ama çok geç kalırsam şüphelenecekti benden . Özgür bir şeyler anlamış gibi bana doğru döndü ve "Gonca ablayla hala konuşmadın sanırım burda çalıştığını?" bu çocuk gerçekten  beni çok iyi tanıyordu derin bir nefes alıp " Hayır konuşamadım açıkçası nasıl açıklıyacağımı bilmiyorum annem çok fazla üzerime titriyor." diyerek küçük bir sitemde bulundum.

Özgür'de"Tamam ya sıkma sen o tatlı canını olmazsa ben de konuşurum."sözünü bitirmesiyle arkadan birkaç kişi girdi içeriye. Bara herkes yeni yeni geliyordu Özgür, "Efsun ben seni bırakırım eve buralar birazdan kalabalıklaşır hem Gonca Abla da merak etmesin."olur dercesine kafamı salladım ve personel odasına gidip  kendi kıyafetlerimi giydim çantamı da alıp dışarıya çıktım gözlerim Özgürü arıyordu tam karşımda duran siyah motorsikletin üzerindeydi yanına gidip kaskı taktım ve arkasına geçtim. Motorsiklete Özgür sayesinde defalarca kez bindim ama hala ilk kez biniyormuşum gibi korkuyordum sanarım bunun nedeni lisenin ilk senesi sınıf arkadaşım motosiklet kazasında kaybetmemdi ve bu nedenle Özgür içinde endişeleniyordum.

Sonunda eve gelmiştim Özgürle vedalaştım ve
yavaş adımlarla içeri girdim. Tek temenlim annemin uyumuş olmasıydı ama bu tabii ki de söz konusu değildi parmaklarımın ucuna basarak odama gidiyordum ki arkadan gelen sesle irkildim. "Kızım nerde kaldın sen saat 12 oldu neredeyse ." herzaman ki annemdi arkamı döndüm ve "Anneciğim biraz ders çalıştık sonra kızlar göndermedi bir şeyler atıştırdık .Korkma ölmeden tek parça geldim." Gülümseyerek anneme sarıldım o benim bu hayattaki tek sığınağımdı babam bizi terk edip gittiğinde bana hem annelik hemde babalık yaptı.

***

Alarımın sesi gözlerimin aralanmasına sebep olurken uyku mahrumu gözlerimi ovuşturarak  doğruldum burnuma çok güzel kokular geliyordu her pazar olduğu gibi.Mutfağa girdiğimde annem sofrayı hazırlıyordu.    

Masaya yaklaşıp patates kızartması dolu cam tabağın içerisinden bir tane kızartma aldım. "Oo anneciğim yine döktürmüşsun ellerine sağlık." annem elindeki kızarmış ekmek sepetini masanın üzerine yerleştirip, "Kızım beni oyalama bak birazdan gelecekler sen de biraz yardımcı ol." Kim gelecekti ki diye düşünürken birden annemin bizim çocukları kahvaltıya çağırdığı aklıma geldi.

"Aa anne ben unuttum onu ya bu gün geleceklerdi değil mi?" Annem dik dik baktı ve "Aferin kızım sana aklın nerde acaba?"diyerek küçük bir isyanda bulundu. Doğrusu haklıydı da uzun bir yaz tatilinden sonra okullar açılacaktı ve arkadaşlarım da tatilden gelmişti ilk buluşmamız bu güneydi nasıl unuta bilmiştim ki.

Zilin çalmasıyla irkildim ve hızlı adımlarla kapıyı açmaya gittim açıkcası çok heyecanlıydım uzun zaman sonra tekrar bir araya geliyorduk kapıyı açtığımda karşımda
İri yarı bedeniyle Özgür dikiliyordu arkasında ise Özgür  kadar olmasada uzun boylu kumral kıvırcık bir suret vardı yani Kerimdi onu gördüğümde o kadar mutlu olmuştum ki hemen kollarına atladım ve sımsıkı sarıldım kendisi benim ilk okuldan arkadaşımdı koca bir yaz görüşememiştik ve onu bayağı özlemiştim ardından gelen ince sesle irkilidim sesin sahibine doğru baktığımda kısa boylu esmer bir cüsse vardı simsiyah gözleriyle tehtitkar bakıyordu Kerimden uzaklaştıktan kısa bir süre sonra o bakışların sahibi olan Sahraya sımsıkı sarıldım hergün konuşmamıza rağmen onu da çok özlemiştim.