Ben Kimim? [Delena]

2◆Tarık kim?◆

"Arya Hanım , kalkma vakti geldi." Yelda'nın kapıya vurarak seslenişiyle ofladım.

"Kahvaltı hazır mı? " dedim homurdanarak.

"Evet ama aşağıda sizi bekleyen bir misafir var." dedi. Kaşlarımı çattım bu saatte ne misafiri?

"Bu saate ne misafiriymiş? " dedim gözlerimi ovuşturarak.

"Bilmiyorum efendim. Kahvaltıda sizi bekliyor. Adı Tarık belki tanıyorsunuzdur. " Kaşlarımı daha da çattım. Tanımıyorum ki.

"Tamam sen ona beklemesini söyle ben geleceğim. " dedim. Yelda'nın gidişinden sonra ayaklandım.

Dolaptan bir elbise alıp giydim. Kahve ve sarı renginin bulunduğu saçımı dalgalandırdım. Makyajımı da yaptıktan sonra hazır olmuştum.

Multide aryanın giydiği makyajı saçı filan var.

Merdivenlerden aşağı inip kahvaltı masasına oturdum. Karşımda oturan benim yaşlarımdaki uzun boylu çocuk dikkatimi çekti.

"Ben Tarık. " dedi kadife sesiyle. Soğuk bakışlarımı ona çevirdim. Tepkisiz ve ruhsuzça bakıyordum. Soğuk olduğumu söylemiştim değil mi?

"Biliyorum. " dedim soğuk bir sesle. Ardından masadaki meyve suyumu dikledim. Beni izlediğini biliyordum.

"Niçin burdasın? Hemde bu saate ve kimsin?" Dedim. Meraklı ama soğukluğumu koruyarak.

"Öncelikle bir şey soracağım. " dedi Alaylı bir sesle. Ona bakmadan başımı salladım ve yemeğe devam ettim.

"Neden bu kadar Soğuksun? Ailen öldüğü için mi yoksa bir şeye kırılıp bunalıma mı girdin?" Sözleri Alaylı olsa bile söyleşisi öyle değildi. Yemeğimi bırakıp gözlerimi ona çevirdim.

"Hayır. Sadece böyle olmak istiyorum o kadar. Asıl soru sen kimsin ve Niçin burdasın? " dedim kahve gözlerimle yesillerine sertçe bakarken.

"Her şeyi anlatmamı gerçekten istiyor musun Arya?" Dedi bana ciddi ciddi bakıp. Ona yine ciddiyet ve soğukluğumla baktım.

"Evet." Dedim kararlılıkla. Bana bakıp gülümsedi.

"Peki öyleyse hadi hikayeyi başa saralım. Yalnız... babana çok benziyorsun . Aynı onun gibi kararlı , sert , soğuk ve güçlüsün. Abim dediğinde inanmamıştım. Seni izlediği onca yıla değer bir kızsın. Hem güzellik hemde akıl olarak." Dediğinde bir şey anlamamıştım. Kaşlarımı çattım.

"Ne diyorsun , ne izlemesi , sen kimsin?" Dedim aralıksız.

"Aslında o gelecekti ama abimin yerine seni birde ben görmek istedim. Konuşulmaya değer bir kızsın gerçekten. Neden bu kadar dilde olduğunu anladım. " dedikleri karşısında ona boş boş bakıyordum.

"Hikayeyi sanırım gerçekten başa sarmamız gerek Arya." Dedi gülerek. Sonrada arkasına doğru yaslanıp göz kırptı.

Ben ise onun açıklama yapmasını bekleyedurdum.