Episode 1. "Wedding"

47 6 0
                                    

Bölüm 1. "Düğün"

Açın:Megan Nicole-Alright (Multide var.)
Perdenin açık kalan kısmından içeri süzülen parlak güneş ışığının yüzüme vurmasıyla gözlerimi açtım. Esneyerek yüzümü baş ucumdaki saate çevirdim.
06.38
Bu saatte ben dışında uyanan birinin olup olmadığını kontrol etmek için odamdan kafamı uzatıp koridordaki kapılara baktım.Hepsi kapalıydı.Oflayarak tekrar içeri girdim. Bir süre yatağıma uzanıp tekrar uyumaya çalıştım ama nafile.Ben de zaman geçirebilmek için odamda bulunan banyodaki küveti ılık suyla doldurup içine girdim.Kafamdaki düşüncelerden kurtulmaya çalıştım.Yaşadığım şeyler hemen atlatılacak şeylerden değildi. Erkek arkadaşımı geçen ay trafik kazasında kaybetmiştim. Daniel'ı . O gün aklıma gelince gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı. Gerçekten çok ani olmuştu. Geçen ay bu günlerde beni aramıştı. Beni çok sevdiğini ,bir daha kimseyi böyle sevmeyeceğini söylemişti.Tam o sırada arkadan gelen fren sesinden sonra telefon yüzüme kapanmıştı. Geçirdiğim kısa süreli şoktan sonra üstümde geceliğim ve çıplak ayaklarımla kendimi dışarı atıp koşarak onun kaza yaptığı caddeye gitmiştim.Onu yerde kanlar içinde görünce bayılmışım. O zamandan beri çok az uyuyabiliyorum. Bir takım kimyasallar kullanıyorum. Nerdeyse her gece kabuslar görüyorum.
Düşüncelerimle daha fazla yalnız kalmamak için küvetteki suyu boşaltıp havlumu üstüme geçirdim.Banyodan çıktığımda saat 07.16 idi. Temiz çamaşırlarımı giyip üstüme turkuaz eşofmanlarımı geçirdim. Merdivenlerden koşarak indim.Salonu geçerek mutfağa ulaştım. Yardımcımız Rebecca, annemle birlikte kahvaltı hazırlıyordu. "Günaydın!" dedim. Neşeli sesim mutfakta yankılandı. Annem, şaşırmış bir şekilde "Günaydın." dedi. "Bakıyorum da çok mutlusun." diye ekledi. "Bu gün iyi hissediyorum." demekle yetindim. Annemin gözleri parladı. Haftalar sonra beni bu kadar mutlu görmek onu hem şaşırtmış hem de sevindirmiş olmalıydı. Mutfağın ortasındaki yarı hazırlanmış masaya yöneldim. Kibarca sandalyemi çekip oturdum. "Kahve ister misiniz, küçük hanım?" dedi Rebecca. Güldüm. Bana küçük hanım denmesi hem beni güldürür hem de hoşuma giderdi."Olur." dedim. 2 dakika sonra da altlığı ile birlikte üstünden buhar çıkan sütlü kahvemi tam da istediğim gibi önümde buldum. Rebecca'nın en sevdiğim yanlarından biri de buydu.Hem hızlıydı hem de ne istediğimi her zaman bilir ve anlardı.
Kahvaltı hazır olunca annem kafasını mutfaktan çıkarıp "Kahvaltı hazır!" diye seslendi. "Günaydın!" Önce sesi duyulan Jordan içeri girdi. "Günaydın!" dedim.Sesim neşesini kaybetmemişti."Ooo! Kız kardeşim mutlu,ha?"dedi.Yanıma oturdu.Güldüm."İyi hissediyorum." diye tekrarladım.Hemen ardından içeri babam girdi. "Günaydın millet!" dedi.Cevap vermemize fırsat vermeden "Ben çok acıktım.Hadi,hemen başlayalım." dedi ve annemin yanındaki yerine oturdu.Rebecca çay ve kahve servisi yaparken annem boğazını temizleyerek söze girdi." Çocuklar,bu akşam babanızın arkadaşı Max evleniyor.Ve tabi ki ailecek gideceğiz.Akşam 6'ya kadar hepinizi şık bir şekilde hazır istiyorum.Aksatmak yok!" Gülümsedi.Jordan "Bana uyar." dedi."Bana da." dedim."O zaman artık yemeye devam edebiliriz." dedi babam ve ağzına bir dilim daha domates attı. Onun bu haline güldüm."Gülüşünü özlemişiz canım kızım." dedi.Kahkahamı tebessüme çevirdim.Annem çayından bir yudum alıp bana döndü."Bu gün kuaföre gidelim mi Alyssa?" dedi."Yok anne,sağol.Ben saçımı kendim yapacağım.Sen istersen git." dedim."Tamam. Kendim gideyim o zaman." dedi beni zorlamayarak."Biz de Jordan'la takım elbise bakalım." dedi babam.Jordan başıyla onayladı."Ben de Cassie'yi çağırayım da bana yardım etsin." dedim."Hem onu da çok özlemiştim.İki haftadır şehir dışındaydı.Dün geldi.Görüşmüş oluruz." diye ekledim."Herkes plan yaptığına göre18.00' da hepiniz evde ve hazır olsun.Düğün 19.00 ' da ama anca yetişiriz." dedi annem.
Doyduğumu hissedince "Elinize sağlık." diyerek mutfaktan çıktım.Koşarak odama gittim.Telefonumu elime alıp Cassie'ye mesaj attım.

Hey! Çok özledim seni. Bir de bu akşam bir düğün varmış.Gitmem lazım.Hazırlanmamda yardım eder misin? xx. -Alyssa

Canım, ben de seni çok özledim. Ayrıca seve seve yardım ederim.20 dakikaya oradayım. xx. -Cassie

Snowfall #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin