ဧည့္ခန္းတစ္ခုလံုးတိတ္ဆိတ္ေနသည္မွာအပ္က်သံပင္ၾကားရေလာက္သည့္အထိပင္။
လူတစ္ၪီးတစ္ေယာက္ပင္မေျပာႏွင့္။
အိမ္ေမြးတိရစၧာန္မ်ားပင္အသံမထြက္ရဲေခ်။
" ဘယ္ကဘယ္လိုစျဖစ္တာလဲဆိုတာငါ့ကိုေျပာ "
တိတ္ဆိတ္မႈကိုၿဖိဳခြဲလိုက္သည္က တစ္မိုးေအာက္တစ္ေယာက္က Jeff Saturပင္။
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ ညီမေလး ..... "
" ေတာင္းပန္စကားငါေျပာခိုင္းေနလို႔လား။ငါေမးေနတာ ဒီျပသာနာကဘယ္ကေနဘယ္လိုစျဖစ္တာလဲဆိုတာကိုေမးေနတာ မလိုအပ္တာေတြမေျပာနဲ႔ "
ေျပာရင္းနဲ႔ေရ႔ွမွာရိွေနတဲ့ အေဖတူအေမကြဲညီမျဖစ္သူ wee ၊ စာခ်ဳပ္စာတန္းနဲ႔ေမြးစားထားတဲ့ Barcode Tinnasitတို႔ကိုတစ္လွည့္စီၾကည့္လိုက္ၿပီး
" Barcode ! "
" ဗ်ာ "
" ဘယ္ကဘယ္လိုစျဖစ္လဲဆိုတာကိုယ့္ကိုတစ္ခုမက်န္ေျပာ "
မုန္တိုင္းကေနေလေျပအျဖစ္သို႔ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲသြားတဲ့ Jeff Saturရဲ့ေလသံကိုBarcodeကလြဲလို႔ထိုေနရာမွာရိွေနတဲ့သူမွန္သမ်ွသတိျပဳမိကာအံ့ၾသေနသည္။
Barcode သက္ျပင္းဖြဖြခ်လိုက္ၿပီးေရ႔ွကိုေျခႏွစ္လွမ္းတိုးလိုက္ၿပီး
" ကြၽန္ေတာ္ဒီေန့မနက္ေက်ာင္းသြားေတာ့အမWeeကသူ႔ကားစက္ႏိႈးမရလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုလိုက္ပို႔ေပးဖိူ႔အကူညီေတာင္းတယ္။ကြၽန္ေတာ္လက္ခံၿပီးကားေပၚတက္မယ္လုပ္ေတာ့ အမWeeကသူေမာင္းမယ္ဆိုၿပီး driverေနရာမွာ၀င္ထိုင္တယ္။ကြၽန္ေတာ္ဘာမွေျပာမရတာမို႔ဒီတိုင္းပဲေဘးကေနလိုက္လာတာ။လမ္းတစ္၀က္ေရာက္ေတာ့အမWeeကကားကိုအရိွန္တင္ေတာက္ေလ်ွာက္ေမာင္းၿပီး အခုလိုျပသာနာေတျြဖစ္ကုန္တာပါပဲ အကိုဗ် "
Barcode ရဲ့စကားအဆံုးမွာ Weeကအံတႀကိတ္ႀကိတ္ျဖစ္ကာေသေစႏိုင္ေလာက္တဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔Barcodeကိုၾကည့္လို႔ေနသည္။
" Wee tanrayut !! အိမ္ေတာ္သိကၡာခ်ရတာေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့။ "
" ညီမေလးမလုပ္ရပါဘူးကိုကိုရယ္။သူလိမ္ေနတာ ညီမေလးတကယ္ေျပာေနတာပါ "
