MELEK ~Gerçek ailem~

4. Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

Güzelce dinlenmiştim şimdi mahalleye gidecektim aşağı inmeye başladım aga ben zaten üşengecim neden en üst katta benim odam var neden yaa. Salona girdim  sinem hanım ve şu erkek vardı sinem hanıma " ben eski evimin oraya gidicem de haberiniz olsun izin verirseniz birazda yusufla takılır çok geç olmadan gelirim " sinem hanım tebessüm etti " tabi git kızım arkadaşlarınlada buluşta ikizin kayrada gelsin senle " sonunda öğrendim kayaymış adı " tabi benlik sıkıntı yok gelebilir " kayra şaşırmışdı " hadi ben bekliyorum geliceksen hemen hazırlan " ayağa kalkıp " tamam 2 dakikaya burdayım " diyip fırladı . Sinem hanım bize tebessüm ile bakıyordu

Kayra sonunda gelmişti " hadi çıkalım" dedim sinem hanım bizi dikatli olun diye uyardı evin bahçesine geldik kayra " yalın abi müsait misin bizi bir yere bırakıcaksında " adının yalın olduğunu öğrendiğim abi " müsaitim kayra bırakayım nereye " kayra "meleğin eski evine gidicez " dedi yalın abi arabayı açtı melek hanım siz mi tarif edersiniz navigasyondanmı açayım " yalın abiye döndüm " hanım ne abi ya armızda nerden baksan 10 yaş var , ben tarif ederim " yalın abi gülümsedi tamam melek "

Eski evimin oraya gelmiştik kayra " yardıma geleyim mi " diye sordu bende " olur sen kapıda bekle ben eşyalarımı getiririm dedim evin kapısını çaldım kapıyı abim açtı " eşyalarımı almaya geldim abim" dedim " gel güzelim ben topladım durmadı şu yeni gelen kız " tebessüm etim" iyi yapmışsın abim" dedim

Bir tek ders kitaplarım ve kemanım kalmıştı ders kitaplarımı abim kemanımı ben aldım aşağı inmeye başladım cemile yani üvey annem kapıda dikilmiş bana bakıyordu "noldu  bizi çok mu özledin" dedi yılardır yap.ak istediğimi yapıp salakmısın cemile ben özlesem özlesem bir tek abimi özerim" dedim  kapıdaki kayra güldü abim le vedalaşıp kitaplarımla kemanımıda bagaja koyup yalın abiye " yalın abi biz şimdi mahalledeki birkaç arkadaşımla konuşucam biz kendimiz eve geçeriz " dedim yalın abi beni onaylayıp gitti kayra ya dönüp" hadi gidelim" dedim beni onaylayıp yürümeye başladık benim sorunum yürürken illa birnin koluna giriyorum yada yapışıyorum kayranında koluna girdim önce şaşırsada bir şey demedi " bu mahalledemi büyüdün " diye sordu kayra " evet hatta şu ilerdeki parkta yusufla tanıştık ilerde bir duvar var onun tamamını grafiklerle doldurduk" dedim parka girdiğimizde yusuf bankların birine oturmuş bizi bekliyordu yanına gittik önce bana sarıldı sonra kayra ya baktı bende " ikizim kayra " dedim onlar tokalaştılar oturduk baya bir sohbet ettik kayra ile yusufta kaynaştı sonra yusufu didem sultan aradı ve eve çağırdı şimdi biz kayra ile eve dönüyorduk şu an tek duam sapa sağlam eve dönmekti

Benim ettiğim dua ne zaman tutuki arkamızdan birileri geliyor bunu anlamak  için  deha olmama gerek yok kayranın kulağına " kayra sakin ol sanırım takip ediliyoruz fotoğraf çekinicez bahanesi ile kaç kişiler ona bakıcam eğer ordu yoksa dalarız fazlaysa sen sinan beyi ara " kayra şimdiden panik yapmıştı telefonumu çıkarıp fotoğraf çektin arkada 3 kişi vardı kayra ya dönüp " bence hallederiz ne dersin " kayra biz bir buçuk onlar üç nasıl olucak o " güldüm " kendini buçuk saymazsan gayette hallederiz ben kursta tek başıma 2 kişiyi yere serdim bunlar anlaşılan ayaş kolay hallederiz " kayra telaşla " kendimi değil seni buçuktan sayıyorum küçücük bir şeysin nasıl sericen 2 sini birden " güldüm " izle ve gör " arkamı döndüm " bekliyoruz bekliyoruz gitmiyorsunuz derdiniz ne lan sizin " ortadaki adam " sensin güzelim " ama ben seni severim " gel o zaman adam yanıma geldiği anda suratına indirdim bir tane kayrada boş durmamış diğerine dalıyordu adamın cehennem bölgesine geçirdim adam inleyerek yerde kıvranırken saçım çekildi arkadan saçımı çeken eleri tutup döndüm onunda karın boşluğuna dirseğimi geçirdim adam yer düşünce bir tane tekmeyi geçirdim " lan şerefsizler sizin yüzünüzden biz rahat rahat dışarı çıkamıcakmıyız it herifler" derken sıçtığımın siren sesleri bu sefer tek kendimi değil kayrayıda yakmıştım