𝕜𝕚𝕕𝕟𝕒𝕡𝕡𝕚𝕟𝕘

17.Αμνησια

Μαξ

Παίρνω το κλειδί από το σουτιέν της και ανεβαίνω πάνω να δω τον μικρό

Ο μικρός ευτυχώς είναι άθικτος

Μάλλον δεν τον βρήκε

Τον παίρνω αγκαλιά και κατεβαίνω κάτω

Βάζουν την Έμι στο ασθενοφόρο και την Μπιανκα με την βοήθεια τον ανθρώπων που ήταν εκεί

...

Ο γιατρός μας είπε ότι απέφυγε τον κίνδυνο απλά υπάρχει ένα πρόβλημα το οποίο ακόμα δεν μας έχουν πει

"Μπιάνκα πως είσαι;" Της λέω και κάθομαι δίπλα της

"Καλύτερα το κεφάλι μου όμως πάει να σπάσει " λέει και πιάνει το κεφάλι της

"Μαξ" λέει ο Λουκ με βουρκωμενα μάτια

Ωχ

"Τι είναι;" Λέω με άγχος

"Η Έμι" λέει αλλά σταματάει

"Η ΕΜΙ ΤΙ ΛΟΥΚ;" Φωνάζω ενώ τον έχω πιάσει από την μπλούζα

"Είδα τον γιατρό και μου είπε για αυτή την επιπλοκή " λέει φοβισμένα

"Ναι τι επιπλοκή είναι αυτή;" Λέω όσο πιο ήρεμα μπορώ

"Το σημείο που χτύπησε προκαλεσε αμνησία" λέει και στο άκουσμα της λεξης κάθομαι πίσω στην καρέκλα κοιτώντας τον τοίχο χαμένος

Αμνησία...

"Μόνιμη ;" Ρωτάω χαμενος

"Όχι άλλα δεν ξέρουμε πότε θα επανέλθει η μνήμη της"λέει και τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα

Η Μπιάνκα δεν μιλάει απλά κοιτάει τον τοίχο

Ξαφνικά σηκώνετε και πήγαινε προς το δωμάτιο της

Από την άλλη ο Μπεν τα χεί χάσει με την κατάσταση της Μπιανκας

"Αδερφέ" ξεκινάει να λέει ο Λουκ αλλά τον διακόπτω

"Όχι τώρα" λέω και και πηγαίνω στο δωμάτιο της

Μπιάνκα

Πάω στο δωμάτιο της

Κάποιο αστείο θα κάνουν για να γελάσουμε

Ανοίγω την πόρτα και γυρνάει το κεφάλι της

"Έμι μου" λέω γλυκά και κάθομαι στην καρέκλα δίπλα της

Κάνει μια προσπάθεια να σηκωθεί αλλά μορφαζει από τον πόνο

"Ηρέμησε" της λέω και της χαϊδεύω το χέρι μα τραβιέται