COLD HEARTED GIRL OF BRANSON UNIVERSITY

Chapter 4: Away na naman

«cold girl»

Expect typos and wrong grammars!

***

Rainne POV

Nandito ako ngayon sa itaas ng puno dito sa garden at tumutugtog ng gitara. We have no class this afternoon kasi nagkaroon daw ng emergency meeting ang mga School teachers and staff with the principal.

Habang tumutugtog ay kumakanta kanta din ako.

Playing "at my worst" by: Pink Sweats

Chorus:

I need somebody
Who can loved me
At my worst...
No I'm not perfect
But I hope you see my worth...
'cause it's only you, nobody knew..
I put you first...
And for you girl
I swear I do the worst...

Ohhohh oh...wohhh..ohho...
Ohh ooh ohh...wohh..ohhho ohoo..

Napatigil ako pagkanta ng maramdamang parang may nakatingin sakin. Binaling ko ang tingin sa baba at di nga ako nagkamali, meron ngang nakatingin saking isang lalaki.

Kita ko ang gulat sa mga mata niya nang mabaling ang tingin ko sa kanya pero agad rin naman yung napalitan ng matamis niyang ngiti na ikinakunot ng noo ko. What's with this guy?..

"What are you doing?" Kunot noo kong tanong sa kanya, gamit ang malamig kong boses.

"Nothing. Just watching you singing. Nice voice, by the way." Napataas naman ang kilay ko sa sinabi niya.

So this is the feeling of being complemented. It is so not good in the feeling. "Staring or watching someone without their consent is rude, you know." Sabi ko ng hindi tumitingin sa kanya.

"Is that so?" Natatawang aniya. Baliw bato? Wala ata akong nakakatawang sinabi. Wait, why am i even talking to this stranger? Makaalis na nga dito.

Kinuha ko ang lalagyan ng gitara at ipanasok ang gitara don. Pagkatapos ay agad akong tumayo at walang hirap na tumalon pababa sa harap niya. Kita ko naman ang panandaliang gulat sa mukha niya na agad ring nawala.

Tinalikuran ko siya at akmang lalakad na paalis ng hinawakan niya ang braso ko dahilan para mapalingon ako sa kanya. Kinonotan ko siya ng noo habang siya ay nakangiting nakatingin sakin. "What?" Bored kong sabi. "So aalis ka na lang without even introducing yourself to me?" aniyang nakangiti parin.

Di ako umimik at binawi ang braso sa pagkakahawak niya. Hinayaan naman niya akong mabawi ang braso ko. "So, I'm going to introduce myself to you now. For formality lang naman." Tinaasan ko lang siya ng kilay at inirapan na nagpatawa sa kanya. Baliw na ata talaga to. Tss

"Okay...I'm Azrael kio Zachary. Fourth year high. And you are?"

"Lorraine. Just call me Lorraine. I'm going now" tipid kong sabi at akmang lalakad ulit paalis ng humarang siya sa daraanan ko. "What now?" Malamig kong tanong.

"I'm going with you Lorr. I prefer Lorr than lorraine. Anyway, as I've said. I'm going with you, kararating ko lang kasi from New York. I have my one and only cousin here, but i didn't seen him yet. So I'm going with you for now. No, not for now but always. You're going to be my friend---"

"Shut it!" Pampuputol ko sa kung anopang sasabihin niya. Did I mention that I hate a noisy person? Psh.. "Tell me first that you're okay with me coming with you. Or else, I won't stop bugging you." Nakangising aniya. I rolled my eyes then say "fine." Tss.. ano pa nga ba. This is so surprising of me. I don't know how did I stand talking to this noisy guy.

"So, where are we going now?" Tanong niya na di ko na inabalang sagutin pa.

Naglalakad na kami ngayon at papunta kaming cafeteria. Wala akong pake kung ayaw man niya o gustong sumama ron, as if i order him to follow me around. It is his own will.

Nakarating kami sa cafeteria at mabuti nalang walang ibang tao rito maliban samin. "Thank god, at dito mo naisipang pumunta. I'm so hungry as hell too." Aniyang nakahawak pa sa tiyan. Napailing nalang ako at umorder na. Pagkatapos naming umorder ay don kami pumwesto sa may pinakadulong part ng cafeteria. Thank god, at tahimik ang isang to kapag kumakain.

Pagkatapos naming kumain ay agad kaming nagbayad sa counter using our VIP cards. I think mayaman rin tong isang to, may VIP card eh.

"I'm heading to my dorm now. Bye" ani ko at akmang lalakad paalis ng magsalita siya. "Wait, I'll still come with you. Boys dormitory is right in front of girls dormitory right?" Aniyang may ngisi sa labi. Tss

Malapit na kaming makarating sa Dormitory building ng harangin kami ng apat na lalaki.Matatangkad silang lahat at sa tingin ko ay mga college students sila. Lahat sila ay may dalang pamalo. Their looking intently in my eyes wearing their serious face. Away na naman...tss

"What's going on?" Takang tanong ni Kio. Now I'm calling him with his second name. Tss

"Don't involve yourself here. Just stay right here and watch." seryoso kong sabi. Tango naman ang naging sagot niya.

I need to finish this assholes cause I'm so sleepy already. I miss cuddling with my pillows.

Third Person POV

Blanko ang ekspresyong nakipagtitigan si Rainne sa apat na lalaking humarang sa kanya. Habang ang apat na lalaki naman ay nagsimula nang palibutan siya. Di siya gumalaw sa pwesto niya at nanatili lang siyang nakatayo dun na wala man lang bahid ng takot ang mukha. para bang hinihintay na lamang niya ang isa-isang pagsugod ng mga ito sa kanya.

Unang sumugod ang lalaking nasa harap niya na may hawak na base ball bat. Panay ang hampas nito sa kanya na iniwas iwasan lang niya. Nang matansya niyang di na masyadong malakas ang mga panibagong hampas nito ay agad niyang sinipa ang hawak nitong base ball bat. Lumipad ito sa ere at bago pa ito lumagapak sa lupa ay agad niya itong sinalo at hinampas sa tiyan ng lalaki. Napaupo ito sa sahig at namilipit sa sakit ng tiyan sa lakas ng pagkakahampas niya.

Galit naman siyang sinugod ng lalaking may hawak ring base ball bat. Sinangga sangga niya ang mga hampas nito gamit ang hawak niya ring base ball bat. Nung akmang hahampasin siya nito sa ulo ay agad siyang tumambling ng dalawang beses pagtalikod. Tumakbo ito sa direksyon niya at pinaghahampas uli siya. Sinasangga niya lang ang mga atake nito, at nang makahanap siya magandang tiyempo ay agad siyang umikot sa ere ng dalawang beses at sinipa ito sa mukha gamit ang kaliwat kanang paa. Bumagsak ito sa sahig at nawalan ng malay. Napailing nalang siya at tiningnan ang dalawa pang natira. Halos matawa siya ng makita ang takot sa mga mata ng dalawa.

"Tss.." tanging utal niya at agad tumalikod at nagsimulang maglakad papunta sa direksyon ni Kio na tulalang nakatingin sa mga lalaking napatumba niya.

"Let's go" ani Rainne at nagsimula ng maglakad paalis. Agad namang sumunod si Kio sa kanya.

Tss

===========

End of chapter 4:

Thank you for reading ^__^

You're vote and comment are highly appreciated..^__^