Aşk; görmekten çok özlemeyi sever, dokunmaktan çok düşlemeyi... Ve aşk öyle haindir ki; nerde imkansız var gider onu sever. Özdemir Asaf
"Bu hikaye sevipte kavuşamayan imkansız bütün aşklara gelsin."
Başlama tarihinizi buraya bırakabilirsiniz :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zifiri karanlığın şehire bastığı vakitte her yer karanlığa budanmıştı. Bir ışık vardı uzakta bizlere yol gösteren... O ışığın yardımına esir mi düşmeliydik. Yoksa birimizi yakarak yolumuzu mu bulmalıydık. Ben ikisini de yapmadım. Ben kendimi yakarak kendi yolumu bulmayı tercih ettim. Doğru yoldamıydım yoksa doğru yol olduğuna kendimi inandırmaya mı çalışıyordum emin değildim.
"Biz yapamayız Ege, yolun sonunda yanacağımızı bile bile kendimizi ateşe atmamalıyız. Ben sana bunu yapamam. Aşk bu değil."
"Aşk tam olarak da bu Nazlı. Ben sana dokunamayacağımı bile bile sevdim seni. Elini tutamıyacağımı, sana diğer insanlar gibi olduğunu inandıramayacağımı bile bile sevdim. Senin haberin yok belki ama ben kendimi o ateşe çoktan attım Nazlı. Sonunda yansam bile yanımda sen olacaksın diye yaptım bunu Nazlı."
Gözlerimde toplanan yaşları biraz daha tutmayı isterken bir anda yanağımdan aşağı süzüldü. Ben onun gibi değildim. Ben diğer insanlar gibi de değildim. Ben onu hakketmiyordum. Onun aşkını bu güçsüz kalbimde taşıyamazdım. Bunu ona yapamazdım.
Arkamı döndüm ve yürümeye başladım. Onu arkamda bırakarak, aşkımızı arkamda bırakarak en iyi bildiğim şeyi yaptım. Kaçtım...
Ege'den değil her şeyimden vazgeçip gittim ordan. Belki de hiç bir zaman dönmeyeceğimi bilerek gittim...
Arkamı dönmedim, Ege'ye son kez bakmadım. Nasıl olduğunu görmedim. Sadece yürüdüm, nereye gideceğimi bilmeden. Rüzgarın beni esir almasına izin verdim.
İnsanlardan kaçabilmek kolaydır peki kendimden nasıl kaçacağım. Düşündüklerimden, iç sesimden nasıl kaçarım. Bugün Ege'yi, aşkımızı, her şeyimi terk ettim ama kendimi nasıl terk edeceğim?
...
Selam, sevgili okurlarımmm
Bugün sizlerle 2 sene önce yazıp yarıda bıraktığım hikayemi devam ettirmek için burdayım. Hikayede biraz değişiklik yaptım. Ama konu olarak hâlâ aynı. Beğeneceğinizi umarak sizlere sundum.
