A Dream With You

Chapter Seven

Chapter Seven

"Oy, teka lang!" habol ni Aria

"What?!"

"Sorry na. Hindi ko Naman gustongPagtawanan ka, eh"

"Ano sa tingin mo Ang ibig sabihin ng ginagawa mo? Puwede mo bang ipaliwanag?" 

"Listen. Natatawa Ako dahil sa reaction mo na Akala mo pinagtatawanan kita. But actually, natutuwa lang Ako dahil..." Kumunot Ang noo ni Clark dahil sa ginawang paghinto ni Aria sa pag Sasalita. Hindi niya alam kung paano Sasabihin na kinikilig siya sa concern na Ipinakita nito. Teka. Kinikilig nga Ba Ako? Anak ng Tipaklong.

"May balak Kapa bang ituloy ang Sasabihin mo? I'm waiting." Huminga Muna nang malalim si Aria. "Ano Kasi, ying panenermon mo Sa' kin.... I find it sweet." Yumuko siya dahil feeling niya ay nakakahiya ang kanyan sinabi. Si Clark Naman Ang bumunghalit Ng tawa. Ngalingaling tadyakan Niya Ang binata. Pagkatapos niyang mahirapang  mag explain kung bakit siya tawa nang tawa kanina, Ngayon Ay ito Naman Ang Todo halakhak. "Alam mo? Ang cute mo." Pinisil nito ang magkabila niyang pisngi. "Aray!" tinabig ni Aria Ang mga braso nito. "Don't you dare touch my face. At ano namang nakakatawa sa sinabiKo?" "First time ko kasing Nakita ng Babaeng namula. Totoo Pala Talagang namula Ang pisngi ng Babae kapag kinikilig?" ngumiti Si Clark nang mapang asar. "Ako? Kinikilig? Ang kapal Ng face mo, ha?" "Well. I can see it in your eyes, Aria." Nanlaki Ang kanyang mga mata. Ibang klaseng Mang asar Ang lalaking ito.

"tse! Ewan ko sayo." pareho na silang natahimik. Bigla ay muling naging awkward ang atmosphere. Nagtititigan lang sila at nagpapakiramdam hanggang sa parehong napangiti. "Sige na. Uuwi nako para makapagpahinga ka na. Sundin mo yong mga sinabi ko, ha? Wag ka nang magpapagutom. At matulog ka okay?." Hindi napigilan ni aria ang muling mapangiti. "Yes Sir." sumaludo siya. "Your wish is my command."  "That's good." He patted her head and kisser her forehead. Wait! What was that sudden spark she felt in her heart? Hindi maalis ang ngiti sa mga labi ni clark habang nagda-drive pauwi. Muli nang magkasama sila  ni aria na Tagaytay ay palagi na niyang nahuhuli ang sarili na abot-tanga ang ngiti.

Aria really had this one-of a kind personality that no man could resist. Napaka-charming kahit kung tutuusin ay mukha nang haggard at ma putla dahil sa stress na nararanasan. Pero napakaganda pa rin ng dalaga sa paningin ni clark. And she had this determination to achieve her dream. At masayang-masaya siya dahil natutulangan niya si Aria.

Kasalukuyang kinakapa ni Aria ang damdamin. Ano na nga ba ang tingin niya Aria? sa totoo lang ay hindi niya alam kung bakit naisip niyang magboluntaryo na tulungan ang dalaga. Yes, somehow he felt guilty that he offended her. Pero hindi siya ang tipo ng lalaking nagpapaka-Prince Charming at itutuon ang oras at atensiyon sa pagtulong sa isang babaeng walang namang kinalaman sa kanyang buhay. He was a gentleman but not to that certain point. 

Naalala niya ang una nilang pagkikita. Tawang tawa siya sa naging reaksiyon ni aria nang asarin niya. Well, at that moment,he actually felt something different. something that was quite unexplainable. Oo simula pa lang ay attracted siya kay aria pero ayaw 

Niyang isipin na unti-until nang nahuhulog Ang kanyang loob sa dalaga. Isa pa ay may usapan Sila na Hindi Sila maaaring ma inlove sa isa't Isa. That everything that was going on Between them was pure business.

"Himala! Dinalaw ako ng pogi kong pinsan? Akala ko, mas mahal mo na si Aria kaysa  sakin,"bungad kay Clark ni Grace nang puntahan niya Ang pinsan.

"Ano'ng mararamdaman mo kung mas mahal ko na nga si Aria kaysa Sayo?" nanlaki Ang mga mata ni Grace. "you mean...."

"I'm just kidding!"

"Ay! Akala ko Naman, totoo na. Pero if ever na mas mahal mo na nga siya kaysa sa kin,that'II be  fine. Ana, eh, susurportahan ko pa kayong Dalawa!"nangingiting Sabi nito. Umiling lang si Clark.