1.Bölüm:Oda Arkadaşım

153K 3.6K 948
                                    

Günaydın!Ben Zeynep.Yeni bir gün ve doğan güneş.Her şey çok güzel.Fazlasıyla!

Bugün ki iyimserliğime bakmayın,normalde böyle değilimdir.Ve aslında bu yıl daha bir agresifim.Sınav stresi,arkadaş problemleri,ailevi meseleler falan.Tabi bir de aşk var.Aslında tam olarak bilmiyorum o konuyu çünkü hiç dile getirmedim.Sadece kendime itiraf edebildim.Tabi buna itiraf denebilirse.

Evet onu çok seviyorum.Hatta artık hayallerimde sadece o var ama bilmiyorum yine de, ya söylediğimde rezil olursam?Düşünsenize söylüyorum ve o benim gibi biriyle asla çıkmayacağını  söylüyor.Mete çok duygusal bir insan.Belki de o yüzden ona bu kadar değer veriyorum.Tabi bir de söylemeyi unuttuğum bir şey var.Burası yatılı okul!

Okulun yatılı olma sebebi gireceğimiz sınav.Üniversite sınavına hazırlanıyoruz ve emin olun okul bizimle fazlasıyla ama fazlasıyla ilgileniyor.Mesela gece 11 civarı nöbetçi öğretmenler gelip sorularımızı cevaplar..Neden mi?Soru çözmemiz gerekiyormuş.

Tabi ben kalkıp hazırlanmazsam Miray kafamı kıracak.Miray,benim en yakın arkadaşlarımdan.Ne sorunum olsa gidip ona anlatırım.Her zaman mantıklı cevap verir.Miray Ece ile aynı odada kalıyor.Surya ile de Buse.Ben mi?Ben henüz yalnız kalıyorum ama bu hafta birini atayacaklarını söylediler.Tabi bir de Surya var ama onu sonra anlatsam iyi olacak okula geç kalıyorum.

Hazırlanınca hemen çıktım.Tabi Surya ve Miray kapıda bekliyorlardı.

-Günaydın.En sonunda teşrif edebildiniz Zeynep Hanım.Çok pardon kırmızı halıyı unutmuşuz!

-Geldim işte.İki dakika bekleseniz ölmezsiniz.

-Fizik sınavına geç kalacağız!

-Hadi koşun o zaman.

En hızlı şekilde gittikten sonra sınıfa daldık.Oh!Hoca daha gelmemiş.Oturduk ve hemen kalem kutularımızı  çıkardık.

Sınavdan çıkınca kimse mutlu değildi.Fizik hocası dışında.Sanki,dersimi dinlemediniz işte böyle oldu dermiş gibi bakıyordu.Acımasız pislik!!!

Açlıktan ölmemek için yemekhaneye gidip sıraya girdik.O da oradaydı.Baktığımı görünce el salladı.Ben de el salladım.Yani sanırım.En azından öyle umuyorum.

Yemeğimi alıp onun yanına doğru yürüken-ondan gözlerimi ayırmadan-ayağımda bir şey hissettim.

Ahh!!Allah kahretsin, çelme takacak zamanı buldun ,rezil oldum Mete'ye.

-Ne yapıyorsun?

O sırada sarışın kıza bağırmamı yemek tepsisini düşerken üstüne attığım çocuk kesti.Cidden makarna ,çorba ve tavuğun karışımı kafasında hatta her yerindeyken karizması yerle birdi.Üstelik Oğuzcan okulumuzun en popüleridir ama tabi bu geri zekalı olduğunu değiştirmiyor.

-Kes sesini ,ona bağırma!Buna hakkın yok. Ayrıca bu üzerime döktüğün tepsiyi sana yedireceğim.Tabaklarıyla birlikte.

-Aynen aynen.Çok korktum.Ayrıca bana sürtüklerini savunamazsın ve bana bağırma.Ben bu sarışınlardan değilim.

-Bon bo soroşonlordon doğolom.

-Gerizekalı kapa çeneni.

-Bu ne cesaret ya?!Ne sanıyorsun sen kendini?Yürü.

Kolumdan çekmeye başlayınca mecburen yürüdüm.

-Ya bırak.

-Sus.

-Sana mı soracağım,susup susmayacağımı?

-Evet.Bak şimdi ne yapıyorsun biliyor musun?İçeri gidiyoruz ve herkesin içinde benden ve o kızdan özür diliyorsun.

ODAMDAKİ ÖKÜZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin