"အမှုစစ်ကြီး!!!"
Jungkook အသေးလေးဆီမှ အာရုံလွှဲကာ
အလုပ်များထဲ စူးစိုက်နေတုန်း ကြားလိုက်ရသော အသံဆာဆာလေးကြောင့် မှန်ပြင်ဆီမှ
လှမ်းကြည့်မိတော့ သူ့အား လက်သေးသေးလေးများဖြင့်လက်ယပ်ခေါ်နေသည်။
Jungkook မှာ လူပျိုအရွယ်ထိန်းသိမ်းနေရတာမဟုတ်ပဲ မူကြိုအရွယ်ကလေးထိန်းနေရသည့်နှယ်။သူ့အဖေက သူ့သားအား လိမ်မာစေချင်တာကြောင့် မှတ်လောက်သားလောက်အောင် အချုပ်ခန်းထဲတစ်ညထိန်းသိမ်းခိုင်းထားလို့သာ ဒီလို တွေလုပ်နေရခြင်း။အခုတော့ တကယ် စိတ်ညစ်နေမိသည်။ဒါ့အပြင်
ထိုကလေးနားသွားလိုက်ရင် ပုံမှန်မဟုတ်သော ရင်ခုန်သံတွေကိုလည်း နားမလည်နိုင်။
ဒီကလေးသာသာလေးကို ဘာတွေများရင်ခုန်နေမိတာပါလိမ့်။
"အမှုစစ်ကြီးလို့!!!!"
ထပ်ပြီး အော်ခေါ်လာတာကြောင့်
ကိုင်ထားသော ဘောပင်အား ချကာ
သွားကြည့်တော့ အချုပ်ခန်းကြမ်းပြင်မှာ
တစ်ဖက်စောင်းကာ လဲလျောင်းထားသော
ကလေးငယ်။အကျီအစင်းလက်ရှည်အဖြူနဲ့အနက်ကျားလေးအား ဂျင်းဘောင်းဘီအနက်ကျပ်ကျပ်လေးဖြင့်တွဲဝတ်ထားသော ကလေးငယ်က Jungkook မျက်လုံးထဲတွင်တစ်မျိုးလေး။လဲလျောင်းထားတာဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့် အကျီခါးလေးက တိုနေပြီး ခါးဖြူဖြူသိမ်သိမ်လေးတို့က မပေါ်တပေါ်လေး။တစ်ခြမ်းစောင်းကာ ကွေးအိပ်နေသလို ပုံစံမျိုးဖြစ်တဲ့အတွက် ထင်းထွက်နေသော တင်ပါးလုံးလုံးလေး။jungkook ကလေးငယ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အား အစုံအဆန်ကြည့်နေတုန်းမှာပင်-
"အမှုစစ်ကြီး"
ချိုချိုအီအီအသံလေးဖြင့် ခေါ်လာသောကြောင့် jungkook ကိုယ်ငယ်လေးကို
အံ့အားသင့်စွာငေးကြည့်နေရာမှ မျက်နှာလေးသို့ အကြည့်ပို့လိုက်တော့ ညို့ဓာတ်တစ်ချို့ပါသော မျက်ဝန်းတို့နဲ့ ကြည့်နေသည်။
ဒီကလေး ဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ?
"ဘာလဲ!?။ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ ?
ငါ အားမနေဘူး ပြောစရာရှ်ရင် မြန်မြန်ပြော"
Jungkookစိတ်လှုပ်ရှားနေတာကြောင့်
စကားကို ခပ်မြန်မြန်ပင် ပြောကာ ထွက်သွားမည်အပြု-
"အမှုစစ်ကြီးကလည်း မေ့နေပြီလား?
ကပြပေးရဦးမာလေ"
ထိုအခါမှ jungkookသတိရသည်။ဟုတ်သားပဲ။ငါးအူချောင်းဝယ်ကျွေးရင် ကပြမှာလို့ပြောထားတဲ့ဟာ။ဒါမဲ့ အခုလို စိတ်အခြေအနေနဲ့ဆို မဖြစ်တာမို့ Jungkook
ငြင်းလိုက်ရသည် ။
