önsöz

300 25 5
                                    

Paketin içinden çıkardığım sigarayı yakıp ciğerlerime çektim..

Geçmişi düşünmeye başladım. Günlüğüme konu olan adam kimdi.. ne zaman onunla tanıştım.. ne zaman onunla birlikte bir şeyler yaşamaya başladık en ufak bir fikrim yoktu..

Tek hatırladığım sahne evimin yakınındaki kafede oturup latte sipariş ettiğim di  şuan takvime bakıyorum da yaklaşık 5 yıllık bi süre benim için silinmiş...

Ailem arkadaşlarım bile benim bu süre içinde nerede  ne yaptığımı bilmiyordu tamamen herkesin hayatından soyutlanıp gitmişim...

Benim için hikayenin devamı kahvemi içip daldığım, kendime geldiğimde eve doğru yürümem di eve geldiğimde annemin hayret dolu bakışlarını gördüğümde bir sorun olduğunu fark etmiştim...

Sigaramın üstüne vurup külü düşürdüm yavaş yavaş karanlık bi sokaktan geçiyordum, tek görebildiğim şey minik bir portakal ağacıydı.. nefeslenmek için portakal ağaçının yanındaki merdivenlere oturdum paltoma sarılıp sigaramın bitmesini bekledim..

O sırada sokağa bi polis arabası girdi bağırış çağırış seslerini duydum ayağa kalıp sigaram dan içmeye ve olayı izlemeye başladım ve önümde beliren bir karanlık oldu dikkat edince   uzun boylu bi erkek olduğunu anladım karanlıkta yüzü belli olmuyordu kolumdan tutup duvara yasladı kulağıma hızlıca.

"Lütfen sessiz ol ve bağırma lütfen polisler gidene kadar" kafasını boynuma gizledi polis arabaları karanlıkta geçerken bize doğru ışık tuttular ve sarılan herhangi bir çift sanıp diğer sokağa girdiler.. gittiklerini anladığında kafasını çekip

"Teşekkür ederim bayım" dedi

Korkudan dilim tutuldu ve herhangi bir şey diyememiştim...

Erased |HashiMada|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin