uyandım gözlerimi açamıyacak kadar yorgunum ve başımda ağrıyo mutfaktan sesler geliyo bu yüzden bu annemin kucağında olduğum teorisini çürüttü billy olabiliceğini düşündüm ama o bi kızlaydı korkarak kafamı kaldırdım eddie'de gözlerini bana çevirdi o olduğunu görünce hemen kendimi koltuğun yanına attım mutfaktan annem seslendi
ane-uyandınız mı kuşlar
-heyy
eddie sadece güldü şuan utançtan ölebilirim ama eddie utanmıyodu eddie kapıya yürümeye başladı
e-görü-
ane-nereye daha yemek yemedin büyük ihtimalle amcan evde yokken doğru düzgün yemek bile yiyemiyosundur
e-aslında hiç gere-
ane-sofraya oturucak mısınız ayağınıza mı bekliyosunuz
o iki manyağı orda bırakıp elimi yüzümü yıkayıp üzerimi değiştirdim
içime her zamanki gibi sıcaklarsam diye crop giydim
yanlarına döndüğümde eddie anneme masayı kurmasına yardım ediyodu
ane-geldin sonunda
kurmaları bitmişti ve masaya oturduk tabağımdakileri yemeye başladım
ane-yemek yememe sevindim
e-neden önceden yemiyodu ki
-sanane
ane-heyy kavganızı başka yerde edin benim evimde değil
e&r-iyi
e-bayan wils-
ane-rana de
e-bayan rana?
ane-teyze
e-rana teyze
ane-evet
e-çok güzel yemek yapıyomuşsunuz
ane-teşekkür ederim istersen bundan sonra bizimle ye kahvaltıları akşamları evde olmuyorum ama raven ile dolaba koyduğum yemeklerden yiyebilirsiniz
annem raven diyince moralim bozuldu çünkü eskiden en çok jamie bana raven derdi ondan sonra kimseye dedirtmedim sesim hafif kısık çıkıyodu
-anne
ane-bişey mi oldu kızım
-raven
ane-oh üzgünüm tatlım ağzımdan kaçmış bu aralar yorgunum
eddie anlamamış şekilde bana bakıyodu
-sorun değil ben doydum
ane-ama-
odama girip fotoğrafları kutuya kaldırdım kıyafetlerimi dolaba koydum ve odayı tekrar kontrol edip yatağa uzandım uyuya kaldım
rüya:
evden çıktım jamie'nin evine gittim evde yoktu onun yerine ethan vardı ethan jamie'nin en yakın arkadaşlarından biri-ethan jamie nerde
ethan-üzgünüm raven üzgünüm
ağlamaya başladı ondan sonra bende ağlamaya başladım
-ne neden neden üzgünsün ethan bişey mi oldu ona cevap verde ethan
ikimizinde ağlaması şiddetlendi akşama kadar öylece ağladık en sonunda göz yaşlarımız bitti
-peki neden
ethan-aşırı doz
sinirlenmiştim ses tonum sertleşmişti
-yalan söyleme
ethan hafif bağırarak konuştu
ethan-raven sen ne biliyosan bende onu biliyorum tamam mı klaus bana aşırı doz dedi ve başka bi bok bildiğim yok benim işim var gidiyorum
ceketini alıp evden çıktı gözüme uyuşturucular çarptı fazlaca kullandım bi süre sonra gözlerim kapandı açıldığında crissy,billy,babam ve annem başımda bekliyodu crissy elimi tutuyodu ama bi farklılık vardı camdan ethanı gördüm o gün o orda yoktu ve hiç rüyalarımda da yoktu
nefes nefese uyandım hemen ayağı kalkıp odadan çıktım ethan diye sayıklayarak hızlı adımlarla kapıya doğru giderken annem arkamdan seslendi ama gözüm ne başka bişey görüyodu ne de duyuyodu koşarak ethan'ın evine geldim peşimde de eddie vardı onu takmadan kapıya vurmaya başladım ethan kapıyı direkt ona sarıldım o da bana sarıldı
ethan-git raven sadece git özür dilerim
-ama ned-
ethan-git dedim