Hedefim Sensin ( Tamamlandı )

1🔪

Günümüz 🔪

Açelya Babil apartmanın önünde durup yukarı doğru baktı duygusuz bir şekilde , en son ne zaman gelmişti
ablasının doğum günümüydü yoksa yılbaşı için miydi emin değildi , oysa eskiden ne çok güzel vakit geçirirlerdi beraber tüm sırlarını anlatırlardı birbirine peki ne oldu da Açelya ablasına inanmamıştı neden tehlikenin farkına varmamıştı
Şuan ablasının aralarında olmamasının suçunu kendine atıyordu , onu dinlese belki şuan hayata olurdu , Açelya burak yüzünden o zamanlar aşka kendini kaptırmış bu yüzden ablasının düşüncelerini paranoyaya bağlamıştı , şuan tek isteği zamanı geri almak , yada son kez sarılmak , derin nefes alıp apartmana giriş yaptı , Babil apartmanı 15 yıl önce modern bir şekilde yapılmış iki büyük apartmandı karşı karşıya A ve B adında , güvenlik vardı bölge de
Bir de küçük bir market ama apartman sakinleri markete istediklerini bulamayıp , 6 kilometre öteki büyük markete alırlardı ihtiyaçlarını , Açelya asansör düğmesine basıp bekledi kapı hemen açıldı ve Yedi numaraya bastı , birden ürperdi bunun sebebi ablasının evine doğru yaklaştığı için mi yoksa hava gerçekten soğuk muydu kestiremedi , kapı açıldı ve açelya adımlarını hızlandırdı koridorda siyah bir kedi gördü , Açelya duraksadı her zaman için kara kedilerin kötü şans getirdiğine inanırdı o yüzden içinden dua edip kediyi görmezden gelmeye çalışarak 13B dairesine vardığında kapı aralıktı

Kapıyı ittiğinde Bir gıcırtı sesi belirdi , sonra ablasıyla olan anıları bir film şeridi gibi geldi gözünün önüne , nefesi kesildi bir an
" Hoşgeldiniz " diyen Kadına döndü
Kadın kırklı yaşlarında , fit görünüyordu giydiği beyaz takımı onu daha bir güzeleştirmişti

" Merhaba " dedi , kadın elini uzattı Açelyada elini sıktı " Ona benziyorsunuz " dedi kadın
Bu açelyayı daha da üzdü " Öyle mi ? " dedi sahteden gülümseyerek " Evet " ve kadın salona doğru yürüyüp konuşmasına devam etti " Açıkcası ablanızın olayından sonra sadece bir çift evi tutular 4 ay kadar kaldılar ve başka gelen olmadı , maalesef haber yayıldığı için insanlar evi tutmakta korkuyor
Ki çok saçma , sanki ev hayaletli " diye göz devirdi

Açelya salona göz gezdirdi hiçbir şey kalmamıştı geriye kalan bomboştu ev " Siz arayınca şaşırdım , ama bence ablanızın anısını yaşatabilirsiniz bu evde " dediğinde Açelya tekrar kadına döndü " öyle yapacağım "

" Evi gezmek ister misiniz ? " diye saçma bir soru sorunca kadın açelya ona alayla baktı " Ablamın evini gayet iyi biliyorum, prosedürleri hızlı bir şekilde halletmek istiyorum " dedi
Kadın şaşırdı ama aynı zamanda evi sonunda kiraladığı için memnundu belki o dedikodular biter diye düşündü kız gitse bile başka müşteri bulur diye umdu " Tamam o zaman yarın ofisime gelin ve anahtarı alın " dedi

" Sizden bir şey rica edebilir miyim ? " diye sordu Açelya, kadın nazik bir şekilde ona dönüp " elbette " dedi
" Bu akşam bu evde kalabilir miyim , yarın nasılsa parayı ödeyeceğim " dedi
Kadın affaladı bunu beklemiyordu " Bunu yapacağımdan emin değilim, yani kuralara aykırı maalesef, üzgünüm " dedi
Açelya başını anlayışla sallayıp çıktılar evden beraber , açelya hayal kırıklığıyla asansöre binerken nereye gideceğini bilmiyordu , otelde kalmak istemiyordu ama başka seçeneğide gözükmüyordu.

🔪🔪🔪

Kadın açelya'ya anahtarı verirken , Açelya teşekkür edip apartmana doğru giderken nasıl idare edeceğini düşündü koca evi nasıl doldururdu , en önemlisi de Ablasının katilini bulabilecek miydi , eniştesinin yapamadığını o yapabilecek miydi ? Ablasının katili hala tutuklanmamış , kim neden öldürdüğünü hala çözememişti polis, dava hala devam etse de bir yıldır bir haber yoktu , eve girip odalara tek tek baktı
Ablasının yatak odasına gitti şuan oda boş olsada
Ablası yatak odasında öldürülmüştü , kendi ablası bile olsa o odada uyuyamazdı , kapıyı kapatıp kilitledi yan odaya göz gezdirip aklında nasıl döşeyeceğini kurup yarın ilk işi eşyaları taşımak olacaktı , salon odasına gidip pencere önünden karşı apartmana baktı , apartman sakin görünüyordu tek bir ses bile yoktu , ablası karşı apartmanda biri onu izlediğini söylemişti , ama kimse ona inanmamıştı
Açelya içi acıyla doldu , şuan burada ne yapıyor diye kendini sorguladı "ablamı kaybettikten sonra ne işe yarayacak o artık hayatımda değil " dedi kendine sonra Burak'ı aradı

" Hayatım , aramadın aklım sende kaldı "
" Evi tutum "
" Ne evi ? Bir saniye bana ablanın evini tutuğunu söyleme sakın " demişti
" Sana söylemiştim bunu yapacağım diye , sen ne zaman gelirsin ? "
" bunu yaptığına hala inanamıyorum " dedi burak lafını dinlemediği için kızmıştı ona
" Gelmeyeceksin yani ? "
" Açelya bak benim işlerim yoğun seninle dedektiflik oynayamam bunlar polisin işi " dediğinde açelya yutkundu burak'ın söyledikleri ağrına girmişti
" demek öyle "
" dönünce konuşuruz "
" ne var biliyor musun ? Senin için ayırdığım zamana yazık oldu ... ya senin için ablamla arama mesafe koydum sırf ilişkimiz için , ve sen gelip bana saçma dedektif oyunları mı diyorsun " diye bağırdı
" Açelya sakin olur musun , ayrıca suçlusu neden şimdi ben oldum ki ? "
" Beni bir daha arama " diyip telefonu kapatı

Artık tek başınaydı canı acıyor , ilşkisi sağlam olmadığını burak'ın ona değer vermediğini geç anlamıştı , aşk acısını çekse de katili bulmaya kendine söz vermişti , gözlerinden süzülen yaşları silip lavaboya gidip yüzüne soğuk su çarptı
Sanki ablası arkasındaydı yada kendine ablasının ruhu bu evde dolandığını inandırdı ve katili bulana kadar huzura kavuşmayacağını düşünüyordu.

BİR YIL ÖNCE

Alya taksi den inerken kocası iki bavulu bagajdan indirdi " Geldik " dedi alya sevinçle kerem onu ne kadar mutluğu ettiğini bir kez daha anladı bu evi tutarak artık başbaşa olacaklardı " hadi evimize gidelim" dedi kerem ve beraber Babil apartmanına giriş yaptılar , asansörün içine girince Alya " 7. Kat değil mi " diye emin olmak için sordu kerem " evet 7" dedi alya hala evi görmemişti Kerem evi önceden daireye bakıp kirasını karşılayabileceğini bildiği an tutmuştu , alya'nın babası vefat edince iki kardeşe miras kalmıştı , alya bir kaç ay onları idare edecek bir yer bulmak istediğini kocasına söylemiş , ve daha fazla kayınvalidesiyle yaşamak istememişti , evleneli 2 ay olmuştu ama alya Nazan hanım'la anlaşamıyordu nazan hanım hiçbir zaman alya'yı gelini olarak kabul etmemişti o yüzden yalnızken onunla tartışırdı yada bahaneler uydurup onun beceriksiz olduğunu vurgulardı , Kerem'e durumu bildirse de alya , kerem arada kalmak istemiyordu
O yüzden ev aramaya başlamıştı ,

" hangi numara " dedi alya heycanla
" 13B " dediğinde alya'nın yüzü düştü , kerem bunu fark edince " noldu ? " diye sordu
Alya batıl inançları vardı ve bu da onlardan biriydi
" 13 uğursuz bir sayı bilmiyor musun ? " dedi tedirgin olarak
" Alemsin alya bunlara mı inanıyorsun hala , altarafı bir sayı " diye güldü alya'ya
" başka eve baksak ? " dedi alya , o evin onlar için iyi olmayacağını düşünüyordu
" Saçmalama hayatım üç ayın parasını verdim bile " diyip omzuna dokundu " bunları kafandan at " diyip cebinden anahtarı çıkarıp daireye girdiler
Alya'nın suratı asıktı hala , kerem bavuları içeri sürükleyip kapıyı kapatı " nasıl buldun ? " dedi
" Bilmiyorum, iyi şeyler hissetmiyorum " dedi alya
" modunu yerine getirmeyi bilirim " diyip boynunu öptü , ardından yerde seviştiler , alya bunun delilik olduğunu düşündü , kim taşındığı yeni evinde yerde gelir gelmez sevişirdi ki ? Kerem onun modunu yerine getirmiş banyodan sonra dışarıdan yemek sipariş etmiştiler , yemek sonrası bavularını boşaltılar ardından kitaplarını raflara dizdiler
Mutfak için yarın büyük bir alışveriş yapacaklarını söylediler , kerem apartmanın yakınlarında bir markete iş bulmuş kasiyerlik olarak yarın başlayacaktı akşam vardiyesi olarak ,
Gece ansızın uyandı alya , susadığını fark etti , yataktan çıkıp mutfağa gitti ama bardak yoktu musluğu açıp başını eğip musluktan suyu içti susuzluğu geçince musluğu kapatı salonun önünden geçerken pencerenin yanına gidip dışarıyı izledi
Apartman sakin görünüyordu karşı A apartman hala bazı dairelerin ışığı yanıyordu , sonra birden bir çığılık duyduğunu hisseti , irkildi  arkasına dönüp kulağını kapıya doğru açtı , kalbi hızlı atıyordu
Kapıya doğru yürüyüp tekrar etrafı dinledi ama hiçbir ses gelmedi bir daha , kendini korkutuğunu kendine söyleyip yatağına döndü ve kocasına sarıldı
Çığlığı düşününce emindi o ses gerçekti beyninden uydurmamıştı ama kimin yardım çığlığıydı? .

Yorumunuzu bekliyorum.