Chapter 1
"Uy, pare ang ganda talaga ni Sharmain no?" Boy1
"Oo nga, kaya nga idol na idol ko yan eh. Bukod sa magaling umarte magaling pangkumanta”Boy2
"Oo nga, kaya balang araw sisikat din ako at liligawan ko sya.”Boy3
---
Oo nga ng oo nga ano sila baka? Tss
Saka mga ambisyoso tong mga to, akin lang si Sharmain no.
Napupuno na ang utak ko ng mga chismis tungkul kay Sharmain.
Paano ba naman puro nalang Sharmain. Pwede bang iba naman.
Pwede namang Ron na mabait, Ron na Gwapo, Ron na magaling.
Pero joke lang. Pheew. Napupuno na ako ng kahanginan. Baka ako pa ang maka cause ng bagyo dito sa pilipinas.
Ako nga pala si Ron Vincent Smith. Ron for short. I'm 4th year high school.
Ok balik na tayo dun sa pinag uusapan ng mga ambisyosong lalakeng yun na si Sharmain.
Princess Sharmain Fernandez. Isa syang superstar.
Maniniwala ba kayo kung sabihin kung mag kababata kami? Na naging bestfriend ko ang isang superstar?
Well kung hindi maniwa na kayo. kung hindi parin kayo naniniwala ipapaliwanag ko sa inyo..
Yung dad nya kasi at yung dad ko magka business partners kaya close na close kami ni Sharmain nung mga bata pa kami minsan pa nga dun ako natutulog sa bahay nila.
Magkaklase pa nga kami nung elementary eh.
Nagtataka siguro kayo kung bakit hindi ko na sya kasama ngayon, kung bakit sya naging artista at ako ordinaryong tao. kahit pa pasado nman ang pagmumuka ko sa pagiging artista.
Ganto kasi yun.
*Flashback* (7 years ago)
"Mom, bkit po may dalang mga maleta sila Sharmain?"
"Anak aalis sila.”
"Saan po sila pupunta, babalik pa po ba sila dito?”
Hindi sumagot si mama... kaya tumakbo ako papalapit kay Sharmain.
