dream or not || jenlisa

☯︎1

Hayatımda ilk defa fic yazıyorum,umarım beğenirsinizz

Herkes okuduğu tarihi buraya bırakabilir mii?🌸🌸

Başlayalım o zamannn

Lisa'dam

Dans kursumdan çıktığım sırada cidden fazlasıyla yorulmuştum.Bu kurs beni cidden fazlasıyla yoruyordu fakat bunu seviyordum.

Dans etmek benim için sadece bir hobiden ibaret değildi.Dans etmek; benim duygularımı ifade edebilme şeklimdi.

Ailemden bir süre önce ayrılmıştım.Evdeki kavgalara,her zaman ortamda bulunan negatif enerjiye dayanamayıp yıllardır biriktirdigim paramla ayrı eve çıkmıştım.

Eh,aynı zamanda çok ünlü bir şirkette asistanlık yaptığım için asla zorluk çekmiyordum.Aksine,her şey bittikten sonra isteklerime de fazlasıyla para ayırabiliyordum.

Hayatımı düşünüp bilerek sokağın sonuna park ettiğim arabama, güzel kore sokaklarından geçerek, etrafı izleyerek giderken bir kahveci gördüm ve sevdiğim bir kahveyi satın aldım.

Kahve elimde yürümeye devam ederken birisinin bana sert bir şekilde çarptığını hissettim.Bana çarpan kişiyle elimdeki kahvenin dökülmesi bir oldu.

Kahvenin kaynarlığıyla deli gibi yandığım sırada birkaç insan yanıma geldi ve bana peçete uzatıp buz getirdiler.

Elindekileri almadam önce hızla arkamı döndüm ve bana çarpan kişinin hiçbir şey olmamış gibi gidişini izledim.

Sinirimi bir yana bırakıp yanıma gelen insanlarls beraber üstümü temizleyip,biraz buz koyduktan sonra daha iyiydim.

Bana yardım eden kişilere teşekkür edip,minnetimi sunduktan sonra arabama hızlı adımlarla gitmeye başladım.

İnsan bir özür dilerdi, yardım ederdi! Bir panik bile yaşamadan yoluna devam etmişti resmen.

Ağzımdan bir "Hah!" nidası çıktığında arabama binmiştim.Eve gidip sıcak bir duş aldıktan sonra yemek yemek istiyordum.

Yol boyunca sadece playlistimi dinledikten sonra eve varmıştım.
Duşumu alıp yemeğimi yedikten sonra oturma odasındakı koltuğa oturup televizyonu açtım.

Kahvenin döküldüğü yer hala çok acıyordu.O an aklıma gelince daha çok sinirlendim.O an yüzünü görüp görmediğim aklıma geldi.

Yüzünün birazını görmüştüm.

Kahverengi saçları, kahverengi gözleri ve pespembe dudakları vardı.

Aman! Ne diyorum ben böyle? Manyak kadın...

Bu tarz düşünmeye devam ederken kapı zili çaldı.

Bu saatte kim gelmiş olabilirdi ki,kimseyi beklemiyordum...

Sessiz bir şekilde kapıya gidip delikten baktığımda kimseyi göremedim.
Kesinliklr yaramaz çocuklar kapımı çalıp kaçmışlardı.

Gözlerimi devirip salona doğru geri dönerken kapı bir daha çaldı.

Bu sefer korktuğumda yanımdaki masadan ne olur ne olmaz diye evde bulundurduğum kalın sopayı aldım ve kapıyı hızlıca açtım.

Kapıda kimde yoktu.

Etrafa bakındığım sırada gözüm aşağıya takıldı.

Aşağıda bir kutu vardı.

Beni endişelendirem ise üzerinde "Bugün için özür dilerim,ama kendimi bir şekilde sana fark ettirmem lazımdı.Al, bu krem sana,kahve dökülen yere sürmen için :)." yazmasıydı...

378 kelime...

İlk bölüm kısa,aslını söylemek gerekirse her bölüm bu tarz olacak ama fazla ve hızlı bölüm gelecek.

Görüşmek üzeree. Mutlu kalın jenlisayla kalın ğwmdğxmspdmsğöskd.