İLK VE SON BÖLÜM

38 2 0
                                    

Alper: Hiç iyi değilim Ada seni hiç unutmadım.

Bunların olacağını hiç düşünmemiştim

Yarım yamalağım.

Her şey darmadağın.

Sen atlattın mı yoksa benden intikam mı alıyorsun?

Gülümsüyorsun

Gerçek mi?

Hiç böyle olacağını düşünmemiştim

Senden ayrıldığım ilk günler kuş gibi hissetmiştim kendimi

Sana da kendime de iyilik yaptığımı düşünmüştüm

Ta ki ufacık bir şey beni darmadağın edene kadar

Sana ait ufacık bir toka alay etti benimle o gün

İşte o sabah seni ve neleri kaybettiğimi anladım

Bir daha sen olmayacaktın

Bir daha bunu yaşayamayacaktım ben bir başkasıyla

Hayat alay etmeye devam etti benimle

Sana benzeyen yüzler

Kokuna benzeyen kokular

Sesine benzeyen sesler çıkardı karşıma

Ya da bana mı öyle geldi?

Bilmem

Biliyor musun?

Bir gün nerde kaybettiğini bilmediğin o küçücük saç tokası hala cebimde durur

Ben zaman zaman gidip bakıyorum o sokağa

Ve her şeyin eskisi gibi olduğunu düşünüyorum

Orda öylece duruyorum

Senin içerde oturduğunu ve hala küçük kahramanlar yaptığını düşünüyorum

Kendimi avutuyorum

Avunuyorum Ada

Ada: Senden hemen sonraydı onu görmeye gidişim

Senin doğduğun eve çocukluğunun geçtiği kasabaya sevgilim

Sana dair küçük bir yolculuk yaptık annenle

Sana söylememesi için yemin ettirdim ona

Bravo tutmuş sözünü

Büyüdüğün evi, uyuduğun yatağı gördüm sevgilim

Seni, çocukluğunu düşündüm

Sen ordaydın ve bir gün benimle tanışacağını henüz bilmiyordun

Sen dizime yattın, ben bir hikaye anlattım sana.

Büyüdün

Kafamda bir hikaye

Bilirsin bunu çok severdin

İkimize de mutlu son yazdım sonra

O evde seninle birlikte oturduk

Sustuk

Yanımda durdun sessizce

Burası sondu

Başka bir yaşamdı

Sadece biz vardık

Bana baktın

Mavi ve telaşsız

Sustuk

Başka bir yaşamda başka bir mutlu son

Biz bunu hak etmiştik

Hikayemiz orda bir yerde

Hep benimle duracak

Dayanabilmemin tek yolu bu çünkü

İnsanın kokusu hep aynı mı kalırmış?

Şaşırdım

Sonra sana ait bir şey aldım yanıma

Bir küçük 45’lik plak

Arda kardeşin masalları

Eve uğrarsan bir gün o plağın nasıl kaybolduğunu asla bilemeyeceksin

Biliyor musun?

Sen o küçük plakla benimle evimdesin hala

Ve sen bunu bilmiyorsun

Ve gözlerimi kapattığımda kollarımda

Başka biri değil sen varsın

Ve sen bunu bilmiyorsun

Alper: Yok, hiç kimse yok

Sana yalan söylüyorum

Ada: Biliyorum sevgilim hiç kimse yok

Olmayacak

Başkalarının çocuklarını, hayatlarını, bedenlerini ödünç alacaksın

Geri vermek üzere ve hep ıssız kalacaksın

……………

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 01, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Hayat sana benzerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin