I Want to Eat

314 32 1
                                    

Tamura ile sevgili olmamıza bir ay olmuştu. Artık voleybolda ustalaşmış turnuvalara katılıyorduk. Başka şehirlere ülkelere gittmeye başlayacaktık ve Tamura buna karşıydı.

Gece tekrar ağlama krizine girmiştim tek hatırladığım şey bu. Tamuranın sesini duyup beni sakinleştirmeye çalışıyordu, diğerleri de beni uyandırmaya. Tekrar ilacım bitmiş olmalıydı ki Tamura bağırıyordu.

"Annemi istiyorum-"

"Annem beni istiyor" durmadan aynı cümleleri tekrarladığımı biliyorum çünkü rüyamda annem beni istediğini söylemişti. Etraf bir an gri bulutlar ile kaplamış annemin sol ayağı ve elleri zincire bağlıydı. Bembeyaz elbise giyordu zaten saçı siyahtı fakat uzamıştı.

Ten rengi ise soluktu.

Annem faeklıydı. Korkunçtu.

"Lütfen bana yardım et Yuri.. Canımı yaktılar" cevap veremiyordum annem korkunç gözüküyordu ama yanına gidip zincirleri kırmak istedim. Annem ellerini bana uzattığında yanına koşup sarıldım "seni kurtarıcam anne, sadece bekle"

"Beklemek yok. Açım ben"

O an anladım, annem artık annem değildi. Omzumu ısırdığında büyük çığlık atmıştım. Şu an uyuyordum ve duvarlar belki çatlamış olabilir belki ışıklar gelip gidiyordu ama uyanamıyordum.

Annemden kaçtığım da zincirleri kırıp peşimden koşmaya başlamıştı. Gözleri bir vampir gibi kan kırmızısıydı. Koşuyordum ama bana yetişiyordu.

"Uyanmak istiyorum"

"Annemin yanı güvenli değil"

"UYANMAK İSTİYORUM UYANDIRIN BENİ TAMURA!"

Ne olur uyandırmak için elinizden geleni yapın yoksa annem öldürecekti beni. Uçuruma kadar gelmiştim. Korkunç yerdi, nefret ettim buradan.

"Yemek. Yemek. Açım ben tam 6 yıldır açım ben"

"Anne ben yemek değilim, kızınım"

"Sen yemeğimsin!"

Üstüme atladığı an aniden gözlerimi açıp nefes nefese uyanmıştım. Nerede olduğumu anlamak için doğruluğumda evde olduğumu anladım. Toga kolumu tutuyordu, kolum ise kanıyordu.

"İğne yapmama izin vermedin ve kolunu kanattın" Tamura elimi hala tutuyordu, kendisine çekip göğsüne yatırmıştı beni "tamam geçti. Bak buradayız merak etme" beline sarılıp ağlamaya başladım, sessiz bir ağlama.

"Annem beni öldürmek istedi"

"Annem eskisi gibi değildi. Görünüşü farklı, gözleri farklı, teni farklı. Aç olduğunu söyledi"

"Duyduk" Dabiye baktığımda ilk defa endişeyle baktı. Ben ne zaman böyle bir durumla karşılaşsam endişelenirdi "bunun artık bir çözümü olmalı" Twice korkuyla konuştuğunda Dabi "unutmaktan başka çaresi yok" demişti.

Unutmak mı? Annemi babamı bir daha hatırlayamıyacaktım ama ben?

"Annemi ve babamı bir daha hatırlayamam"

"Her gece krize girmektense unutmak daha iyi. Senin için endişeleniyoruz Yuri"

"Sen aileni unutmak ister miydin?" düşünür diye beklerken hiç düşünmeden cevap verdi "sadece babamı unutmak isterdim"

"Babanı mı?"

"Benim aile ilişkimi boşver de Shigiraki ne yapıcaz?" iç çekip saçlarımı okşamaya başladı. Düşünüyordu, ne yapacağımızı nasıl bu lanetten kurtulacağımı düşünüyordu ve bulmuştu "sikik doktordan başka çaremiz yok"

"O piçten nefret ediyorum"

Blood (TAMURA SHİGARAKİ X KURADO YURİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin