1. bölüm / Çocukluk Aşkı

13 1 0
                                    

Ben Berfin zengin bir iş adamının kızı olan savaş aydoğan'ın kızı. Biz ailecek 4 kardeştik. 4 kız kardeş en sonuncusu bendim. yaşım Daha 13' tü tüm gün sokaklarda , mahallelerde kızlarla dolaşıp oynardık en yakın arkadaşımda nilaydır. Her ne yaparsak ikimizde biliriz sırrımız olsun ,bildiklerimiz olsun herşey, ablamlarda dahil . Oturduğum mahalle ise acayip birşekilde eğlenceli sokakları hep çocuklarla dolu olan bir mahalle . Kendi mahallemden zevk almıyorum desem yalan olur evimizde bir çarşamba sabahı herkes Daha yeni uyanmış bir şekilde ablamlarla okula gitcektik bende hemen kalkıp elimi yüzümü yıkayıp annemin hazırladığı kahvaltı ya geçtim ha bu arada sınavlarımız yeni başladığı için annem herzam sık sık notlarımızı illa sorcak.

" berfincim pazartesi günü girdiğin matematik sınavın nasıl geçti annecim bide açıklandımı "

Bunu nasıl söyliyebilirdimki matematikten düşük aldığımı söylersem annemin bana ne yapacağını çok iyi bildiğimden direk yalan söylemek zorunda kaldım.

Ürkek bir sesle ;"yok anne daha açıklanmadı. " diye geçiştiriverdim.
Annem yine tenha bakışlarıyla bana bir göz attı ama sesini çıkartmadan
"İyi tamam ozaman " diyerek konuyu kapattı . Sonra ablamlarla arabaya binip direk okulun yoluna koyulduk.
Okul saati 3.00 da bitti . Eve döndüğümüzde evimizin karşındaki boş evi tutan birisi olduğunu gördük eşyalarını yerleştiriyorlardı şaşkın birşekilde baktım o tarafa o evi kimse tutmazdı aslında bunlar ne için tuttuki? Diye aklımda bir sürü soru vardı daha sonra eve girdiğimizde babam ve annemde aralarında konuşuyorlardı karşı evdekiler için en büyük ablam olan seher,direk babama sordu
" baba bu yeni gelenler kim " diye sordu.

Babam ise" kızım bunlar amasyadan Eskişehir' e taşınmışlar bir iş sebebi için buraya taşındıklarını biliyorum ." Diyerek cevap verdi

Bende içimden en azından bu evi tutmuşlar diye cevap verdim .

Yemeğimizi yedikten sonra ben nilayla kaldırımda oturuyorduk bi baktımki karşı evden kumral ela gözlü uzun boylu bir erkek çıktı gözleri okadar güzeldiki inanılmaz bir ela gözleri vardı bakmaya kıyamıyordunuz bile ilk gördüğüm an aşık oldum . Ve hayatımda ilk kez birisine aşık oldum
Çocuk bizim oturduğumuz yere kadar ilerledi ve yanımıza geldi " merhaba ben mustafa bu mahalleye yeni taşındım amasyadan geldik siz burdamı oturuyorsunuz. ?" Diyerek soru sordu

Ben şaşkın bir şekilde çocuğa bakarak cevap verdim" evet biz burda oturuyoruz yani ben burda oturuyorum karşınızda bu arada hoşgeldin. " Diyerek cevap verdim

Mustafa ise " hoşbulduk sizinle arkadaş olabilirmiyim malum buraya yeni taşıdığımız için hiç bir tanıdığım yok maalesef. "

Ben ise " tabiki arkadaş olabilirsin bizimle ." Diyerek cevap verdim .

Sonra Mustafa yanımızdan ayrılarak evine gitti ben nilaya direk mustafaya aşık olduğumu söyledim Nilay ise " Berfin şakamısın Çocuk daha yeni geldi ne ara aşık oldun ." dedi.

Ben ise " bilmiyorum aşık oldum birden ." Diyerek sustum sonra eve geçtim bu olayları aileme asla anlatmadım uykum geldi yatağıma geçtim. Yatağıma girer girmez direk onu düşündüm sadece gözlerine bakarak aşık olmuştum

1 HAFTA SONRA

Mustafayla iyi arkadaş olmuştuk ona aşık olduğumu hala söylememiştim söylemek de istemiyordum belki ilerki zamanlarda kendi isteğimle söylerim

Okuldaki sınavlarımız da bitmişti şükür matematik dışında bütün notlarım iyiydi notlarımın hepsini zaten anneme söylemek zorundaydım sadece matematiğe kızdı ama düzeltirsin dedi aldırış etmedi benimde en büyük hayalim avukat olmak mustafanın ise mühendislik Mustafa herzaman huylarını olsun sevdiği şeyleri olsun hep bana bahsederdi hep bana bahsetmesinden dolayı bende içimden belki bana aşık olmuştur diyiveriyordum. Ama kim bilir belki aşık değildir herşeyi zamana bırakmak en iyisi zaman herşeyin ilacı .

Ablamlar yine kıyafet kavgasına girişmişlerdi nedense hep kıyafet kavgası yapıyorlardı nedense kıyafetiniz yoksa kıyafet alın ne gerek var kavga etmeye heeyy allahım işte bizim evin halleride bu işte hergün kavga hergün olay hergün bir tatsızlık olcak ablamların sayesinde

Akşam saat 8 de herkes odasındayken bende odamdaydım çok sıkılıyordum nedense tam yatağa girecekken birisi benim odamdaki pencereye taş attı korktum ilk başta iknici kez yine geldi şaşırdım direk dışarıya baktığımda mustafa el sallayarak gel hareketi yaptı
Ben ise hala şaşkın durumdayım bu deli çocuk bu saate ne için çağırdıki
Ama gönlümün efendisi işte

Hemen sesizce aşığa inip yanına vardım " ne oldu mustafa bu saate çağırdın birileri görcek" diye endişe yaptım ama çok heyecanlıydım elim ayağım titriyordu. Mustafa ise " Berfin sana diyeceklerim var bunu sana hep söylemek istiyorum cesaretimle başa çıkıp sana artık söylemem gerek." Dedi ben ise" tamam ozaman söyleyebilirsin." Dedim

Mustafa;" Berfin ben sana aşığım "
Ayaklarım birden buz kesildi bu bir rüyaymıydı yoksa gerçekmiydi inanmıyorum ben kekeleyerek
" gerçektenmi" dedim mustafada ise
"Evet doğru duydun ben buraya geldiğimizden günden itibaren direk sana aşık oldum." Diyiverdi ben ise
" mustafa bende sana aşık olmuştum ama belli etmemek istiyordum nedense."

Mustafa ise" bende hissediyordum beni sevdiğini" artık bugünden itibaren sevgili olmaya başladık okadar mutluydumki onun elini tutmaktan ellerim titriyordu bizimde artık bir özel herzaman gidebileceğimiz bir yer vardı bizim mahallenin tek incir ağacı herzaman incir ağacının altında oturup ikimizinde en sevdiği şarkıyı dinlerdik
Şarkımız ise ORHAN ÖLMEZİN / DAMLA DAMLA şarkısıydı




































ACILI İNCİR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin