Eddie Munson - Time Warp

01

Eddie ile olan ikinci kitabima hosgeldiniz. Kitabin birinci kitap ile alakasi yok. Ayrica Eleven gibi gücümuz olacak fakat daha farkli. HER HIKAYEDE YAN KARAKTER OLARAK BILLY KOTU BU HIKAYEDE SUTTEN CIKMJS AK KASIK GIBI OLCAK
Bir de hikayenin pek dizi ile alkasi yok mwah

Yasimiz: 16
(biraz kucuguz cunku zamanda sıkışıp kaldık)
Adimiz: Wendy Bryanna

~~

Gençler Henderson'ın evinde toplanıp artık onlar için klasikleşmiş olan cuma günü oyun gecesine hazırlık yapıyorlardı. Kendi içlerinde değer verdikleri iki kişiyi kaybetmiş olsalarda zamanla bu duruma alışmışlardı. Diğerleri için alışmak kolay olsada Max ve Eddie için akıllarından kazınmayan anılarla bu duruma alışmak biraz zor olmuştu.

Bu iki yıl içerisinde Eddie ve Max'in başına garip olaylar gelmişti. Sürekli Billy ile Wendy'nin sesini duyup ve çok nadir olsada aynadan yansımalarını görmüşlerdi. İkiside onları çok özledikleri için beyinlerinin yaptığı bir illüzyon olduğunu düşünüyorlardı ama duydukları sesler sanki onları yönlendirmek istiyor gibiydi.
.
.

Nihayet oynayacakları oyuna karar verdikleri sırada Eddie bir kaç gündür sürekli duyduğu sesi tekrardan duymuştu. "Hey, Eddie" ses o kadar yakından gelmişti ki biran için ürkmüştü ve arkasını dönüp tekrardan önüne dönerek arkadaşlarına soru sorma gereği duyarak yerinde kıpırdanmıştı.

Eddie: Siz de duydunuz mu?

Arkadaşları hayır anlamında kafasını sallarken Max, Eddie'nin yanına geçip sadece onun duyabileceği şekilde kulağına fısıldamıştı

Max: Onun sesini duymak seni kandırmaya çalıştığı anlamına gelir

"Sadece sesim seni yönlendirmek istiyor" Eddie tekrardan duyduğu sesle yerinden kalkıp bir şey söylemeyerek tuvalete girmişti. "O öldü Eddie, sakinleş" kendi iç sesi ile konuşurken yüzüne su çarpıp sakinleşmeye çalıştı. Aynada kendine bakarken aklına gelen anılar ile gözlerinin dolmasını engelleyemedi.

-flashback-

Eddie: Seninle olmak bana iyi hissettiriyor

Wendy gülümseyip genç oğlanın elini tutmuştu

Wendy: Bana da iyi hissettiriyor

Eddie: Evlensek sence de güzel olmaz mıydı?

Wendy'nin gülümsemesi dahada genişlerken genç oğlana yaklaşıp alnını, alnına yaslamıştı

Wendy: Yani bu biraz çılgınca.. ama güzel olurdu

-flashback end-

Eddie derin bir nefes alıp aynaya odaklanmıştı

Eddie: Beni duyabildiğini biliyorum ortaya çık

Belkide bir nebze olsa o an için kaybettiği kız arkadaşının geri dönebileceğini umut etmişti.
Ardından bir kaç saniye içinde aynada belirlen beden ile hızla kafasını arkaya çevirmişti ve işte o orada duruyordu.

Eddie: Wendy?

Wendy, Eddie'ye doğru yaklaşırken genç oğlan anın şokunu henüz atlatamamış olduğu için geriye doğru yalpalamıştı

Eddie: Bu.. bu nasıl olur? Gözlerimin önünde, kollarımda ölmüştün

Wendy yarım ağız gülümseyip Eddie'ye iyice yaklaşarak elini yanağına koymuştu

Wendy: Sevgilim.. Görüşmeyeli uzun zaman oldu

Eddie: Sen nasıl hayattasın?

Wendy derin bir nefes alıp Eddie'nin yanağından elini çekmişti

Wendy: Uzun hikaye her şeyi anlatacağım ama şuan değil. Ayrıca buradan çıkabilir miyiz günümün yarısı tuvalette seninle iletişime geçmek için gidiyordu ve sıkıldım artık burdan

Eddie hâlâ şoktayken Wendy parmaklarını şıklatmıştı

Wendy: Hey, kendinde misin?

Eddie cevap vermezken bir kaç kez gözlerini kırpıştırmıştı.

Wendy: İş başa düştü

Wendy Eddie'nin kulağına yaklaşıp fısıldamıştı

Wendy: Sesim artık kendine gelmeni söylüyor YOKSA KAFANI KLOZETE SOKACAĞIM

Son cümlelerini sesini yükselterek söylemişti. Eddie kendine gelip hızlıca tuvaletten çıkarak arkadaşlarının yanına giderken, Wendy göz devirerek tuvaletten çıkıp Eddie'nin peşinden salona gitmişti. Şaşkın gözlerle ona bakan arkadaşlarına açıklama yapması gerektiğini hatırlayarak yanı boş olan Robin'in yanına oturdu

Robin: Sizde benim gördüğümü görüyor musunuz yoksa ben kafayı mı yedim

Jonathan: Ben de kafayı yemiş olabilirim sanırım

Birden herkes kafasını mutfak girişine yöneltince Wendy'de kafasını o yöne yöneltip gülümsemişti. Lucas ve Dustin'in çığlığı bütün evi kaplarken Steve bağırarak yerinden kalktı

Steve: NE SİKİM DÖNÜYOR BURADA AMINA KOYAYIM

~~
Nasil ama