CAN YÜCEL ŞİİRLERİ..

YAŞAYINCA ANLADIM

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat,okuyarak dinleyerek değil...
Bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış
Aşk peşinden neden yalın ayak koştuğunu anladım
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım
Bir insanı herhangi biri kırabilir,ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş
Çok acıttığında anladım
Fakat,hak edermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiginde anladım
Yalan söylememek değil,gerçeği gizlememekmiş marifet
Yüreğini elime koyduğunda anladım
"Sana ihtiyacım var,gel!" diyebilmekmiş güçlü olmak
Sana "git" dediğimde anladım
Biri sana "git" dediğinde, "kalmak istiyorum" diyebilmekmiş sevmek
Git dediklerinde gittiğimde anladım
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım
Özür dilemek değil, "affet beni" diye hayırmak istemekmiş pişman olmak
Gerçekten pişman olduğumda anladım.
Ve gurur,kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım
Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi
Beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım
Sevgi emekmiş
Emek ise vazgeçmeyecek kadar,ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş..