Arada Kalmak

1.3K 153 34
                                    


Merhaba <3<3<3<3<3 

Sizi seviyorum, umarım beğenirsiniz, iyi okumalar <3<3<3<3<3<3<3
















(Chanyeol)


"Konuşmadı mı?"

Umutla odadan çıkan abime baktım. Olumsuzca kafasını salladığında tekrar hayal kırıklığına uğramıştım.

Yabani kurtların bize saldırmasının ardından iki gün geçmişti. Sürü heyetini toplayıp durumu onlara açıklamıştım çünkü artık tüm sürü burada bir insanı yaşadığını biliyordu.

Heyet bur durumu olgunlukla karşılamış ve saklamaya karar vermişti. Sonuçta liderlerinin hayatı söz konusu olabilirdi.

Öte yandan o gün abimin yokluğumuzu fark edip alfalarla birlikte ormana gelmesi büyük bir şanstı. Çok ağır olmasa da yaralar almıştım ve eğer alfalar gelmeseydi yabani kurtlar Baekhyun'a zarar verebilirdi. Neden bu kadar fazla olduklarına anlam veremiyordum, yabani kurtlar bireysel yaşarlardı. En kalabalık halleri bile beş kişiyi aşmazdı ama o günküler çok kalabalıktı.

Baekhyun fiziksel olarak çok zarar almasa da bizimle konuşmuyordu. Özellikle ben odasına girince arkasını dönüyordu. Şifacı bir tür şokta olabileceğini söylemişti. Gördüğü şeyler ona iyi gelmemişti belli ki. Benim alışık olduğum şeylerdi ama o hayatında daha önce hiç görmemişti.

Kan havuzu desem abartmış olmazdım, kopan uzuvlar, kan fışkılan kafalar ve dahası. Tüm bunlar ona fazla gelmiş olmalıydı. Yine de benimle konuşmasını isterdim, ona açıklamayı.

Vahşi bir doğamız olduğunu inkar edemezdim ama biz canavar değildik. Ailemizden biri zarar görme tehlikesiyle karşı karşıyaysa gözümüz hiçbir şeyi görmezdi ve eğer bu bizi canavar yapacaksa sanırım öyleydik.

"Konuşmuyor, yemeğini bıraktım. Heyet ne söyledi?"

"Jongin onlarla konuşuyor, saklamaya ikna ettik."

Abim rahatlamayla nefesini verdi. Her şey üst üste gelmiş gibiydi ve herkes sessizce işini yapıyordu. Bir ağırlık çökmüştü sanki.

"Yeonhee dün seni soruyordu, telefonlarını açmamışsın."

Ah, bir de bu vardı tabi.

"Onunla konuşacağım."

"Chanyeol!"

Aşağıdan gelen yüksek bağrışma sesleriyle kaşlarım çatıldı. Başka bir olay daha istemiyordum artık.

"Yeonhee gelmiş, yanına git istersen."

Kafamı salladım ve merdivenleri indim. Söyleyeceklerim hazırdı zaten. Derin bir nefes alıp kapıyı açtım ve anında kollarını boynuma doladı.

"Nasıl merak ettim seni haberin var mı?"

Benden uzaklaştı ve kapıyı kapattı.

"O insan yüzünden değil mi! Artık herkes biliyor!"

All My Life - Omegaverse - MpregHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin