Vampire and hybrid love

özel bölüm

"kook hadi gel seul-ki ile seni bekmemekten ağaç olduk"

"Geldim bebeğim"

"Aaa hiç gelmeseydin"

"Geri gitmemi ister misin"

"Jungkook saçmalama istersen seul-ki hadi gidelim biz Jungkook baban gelir demi arkamızdan"

"Tamam baba hadi gidelim"

Seul-ki'yi de alıp yürümeye başlamıştım Jungkook hemen gelip diger elimi tutmuştu yaşadığımız yerde bu çok garip karşılanıyordu burası dünya değildi ama buradaki yaşayanlar da aynı insanlar gibiydi sanırım insanların neden bu kadar kötü ve bu kadar bencil olduklarını anlıyorum insanlar aslında bizim özelliklerimizi almış umarım dünyada bizim gibi eşcinsel olanlar kötü karşılanmaz

"Hey Jimin"

"Ha efendim"

"Sana sesleniyorum duymuyor musun"

"Dalmışım"

"Ne düşünüyorsun"

"Evde konuşuruz sokak ortasında konuşmayalım"

"Ciddi bir şey mi"

"Kısmen evet ama hayır"

"Ne anlama geliyor bu?"

"Evde konuşuruz dedim ya Jungkook"

"Tamam minie nasıl istersen"

Al işte Jimin Jungkook'u endişelendirdin of salak kafalı Jimin konuşun işte sokak ortasında ne olacak evde gitmemiz lazım yoksa Jungkook'tan trip ve ceza yiyeceğim
...
Jimin ne düşünüyor acaba yola çıktığımızdan beri dalgın oysa ki o istedi dışarı çıkmayı o istemeden düşüncelerini de okuyamıyorum off Jimin off elini tutmama izin ver bari biliyorum anlıyorum endişelerini ama bırak eleştirsinler onlar konuşuyor diye senin elini bile tutamıyorum

"Jimin"

"Efendim"

"Artık elini tutabilir miyim?"

"Jungkook..."

"Anlıyorum seni ama onlar bizim hayatımızı eleştiriyor diye elini tutamayacak mıyım"

"Öyle değil evet endişe ediyorum ama kendim için değil seul-ki için endişeleniyorum bizi eleştirenler onuda eleştiriyor bizim çocuğumuz olduğu için iki tane adamın kızı olduğu için onun etkilenmesini istemiyorum"

"Anlamıyorum canım o zaman şimdi sana birşey göstereceğim seul-ki eve dön hemen biz babanla bir yere gidip geleceğiz"

"Tamam baba"

Seul-ki eve doğru gitmeye başladığında onu eve girene kadar izledim yani ev gözükmüyordu olduğumuz yerden ama malûm güçlerim var onlar sayesinde izledim sıra Jimin ile dünyaya gitmek kaldı

"Hazır mısın"

"Evet ama nereye"

"Dünyaya kapa gözünü"

Dediğimi yaptı ve anında gözünü kapadı onu iki tane eşcinsel çiftin evine getirdim yanlarında kızları vardı ve bu çift Jimin'i çok şaşırta bilirdi çünkü bu insanlar bizdik bizim insan hallerimizdi

"Açabilirsin"

Gözlerini açtığı an şaşkınlıktan dona kaldı resmen o kadar tatlıydı ki

"Jungkook bunlar biziz"

"Evet bebeğim bizim insan hallerimiz bak onlarında bir kızı var ve onlar hayatlarını özgürce yaşıyor onlardan dinlemek ister misin yaşantılarını"

"İsterim ama nasıl"

"Birkaç saatliğine görünüşümüzü degistiricez ve onların arkadaşı gibi olucaz hafizalarıyla oynayacağız yani"

"Tamam hadi yapalım"

Jimin ve Jungkook görünüşlerini değiştirip evin kapısını çaldılar kapıyı Jimin(insan hali) açtı

"Hoşgeldiniz Jungkook Felix(Jimin) ve Hyunjin(Jungkook) gelmiş!"

"Hoşgeldiniz siz gelir miydiniz ya buralara hiç"

"Öyle deme ama alınıyorum bak"

"Şaka yapıyorum Hyunjin alınma hemen"

"Hadi içeri geçin kapıda kaldınız"

İçeri geçerler biraz sohbet ederler ve Jimin yaşadıkları şeyleri anlatmaya başlar

"Ben Jungkook'a aşık olduğum zaman onun bana karşı hiçbirşey hissetmediğini düşünüyordum çünkü dünyada o kadar homofobik insan var ki onunda öyle olduğunu düşündüm kaç gece onun için ağladım bir gece telefonumu bilinmeyen bir numara aradı açtım kim olduğunu sordum sadece nefes alış sesi geliyordu ama onun olduğunu anlamıştım Jungkook olup olmadığını sordum bana evinin önündeyim aşağı in konuşalım dedi ne kadar şaşırmıştım o zaman hemen aşağı indim yanına gittiğimde seni seviyorum demişti öyle sevgili olduk birkaç ay geçtiğinde insanlar bize garip bakmaya başladı sanki insan değildik bizim sevgili olmamız onlara göre yanlıştı biz çok büyük bir günah işlemişiz gibiydi onlar bize baktıkça biz onlardan kaçtık ama onların bize olan bakışları bitmedi sanki biz kaçtıkça onlar bizi kovalıyordu ve biz daha hızlı koşmaya başlıyorduk artık sokakta yürürken Jungkook'un elini bile tutmaya korkuyordum en sonunda Tokyo'ya taşındık birkaç yıl orda yaşadık ama gene aynıydı insanlar hep bizi yargıladı bu sefer umursamadım Tokyo'da evlendik yetiştirme yurdundan bir kız çocuk evlat edindik yoonsu bana umut oldu onun sayesin de insanların ne dediğini önemsemedim çünkü bu benim bizim hayatımız bizim yaşantımızdı Kore'ye geri döndük bu sefer insanlar evli ve çocuğumuz olduğu için konuştu dinlemedim eğer onları dinleseydim şuan ne yoonsu'nun bir babası olacaktı neden Jungkook'un bir kocası sende dinleme Felix bak eğer Hyunjin'i seviyorsan onları dinleme bu hem seni bitirir hemde Hyunjin'i"

...

Jimin o gün hiç olmadığı kadar özgüvenli hissediyordu kendini sanki kendi insan hali ona özgüven vermişti artık korkmuyordu başkaları yargılar diye bunun için hem Jungkook a hemde insan haline minnettardı o günden sonra Jungkook ve Jimin hayatlarını doya doya yaşadılar seul-ki'yi unutmayalım tabi artık Jimin ve Jungkook için yeni bir hayat başlamıştı aradan geçen 30 yıl sonunda Jimin ve Jungkook dünyaya indi onların yaşadığı yere göre ölmeye yakın olan insanlar dünyaya iner ve orda yaşamlarına son verilir Jimin ve Jungkook'da ölmeye yakın olan iki kişiydi bir süre dünyada insan olarak yaşadılar ölene kadar dünyaya indikten 2yıl sonra önce Jimin sonrada Jungkook'un yaşamlarına son verildi mezar taşlarından ise şunlar yazıyordu
"Biz size birşey yapmadık oysa ki bizi kısıtladınız bizim en büyük günahımız birbirimizi sevmekti hâlâ daha onu çok seviyorum öteki dünyada görüşürüz sevgilim"

Park Jimin-13.10.1995/ 12.08.2022

Jeon Jungkook-01.09.1997/ 13.08.2022