Pavyon mu? ||Yarı Texting||

0.7

Ölmüş bir çicek gibiyim,sulanmakta istiyorum ama...

Helin:Anne! Ben çıkıyoruum.

Anne:Tamam Helin,dikkat et.

Kapının önüne Eren gelir,cama taş atar.

Helin:Umut,anneni sikmeme az kald-

Eren:Nere baksam Umut,Umut,ne Umut'muş kardeşim AA yeter!

Helin:Ya ben bian o zanettim,özür dilerim.

Eren:Tamam Helin,hadi in.

Helin:Beraber mi gidicez?

Helin'in annesi gelir.

Anne:Kızım,bu yakışıklı kim?

Helin:Arkadaşım anne,Eren annem,annem Eren.

Anne:Yusuf ve Baran gibi mi senin için?

Helin:Anne işim var,öpüyorum haydeee.

Helin aşağı iner.

Eren:Lan annen çok tatlıı.

Helin:Ya işte,işte,işte. Ona çekmişim,bal gibi kızım anam.

Eren:İlk defa sana katılıyorum desem?

Helin biranda gelen bu iltifata biraz afallar.

Helin:E şey heh Damla nasıl oldu?

Eren:(Güler hafifçe) İyi oldu biraz daha 7-8 gibi gelecek oda.

Helin:Hmm tamam.

Eren:Poşettekiler ne?

Helin:Annem koydu,acıkırsanız yiyin diye.

Eren:Şimdiden ellerine sağlık kayınvalidemin.

Helin ağzındaki suyu püskürtür.

Helin:NEDİYON LAN DALYARRAK?

Evim önüne gelirler.

Eren:Ya yedi ceddem çarpılsın şakaydı,hadi girelim.

Evin içine girerler.

Baran:Hoşgeldiniz!?

Yusuf:Helincim,askim,kuzum,yavrum.

Eren:Ha?

Baran:Birşey isteyecek hazır olun!

Helin:Noldu askim?

Yusuf:Acıktım ben..

Helin:Al askim,annem koydu.

Yusuf poşetleri alır,mutfağa geçer.

Eren:Napıcaz şimdi?

Baran:Şimdi biriniz salondan başladın,biriniz yatak odasından,biriniz mutfaktan, biriniz giyinme odasından.

Yusuf:Ben mutfaktan başlıyayım. Önce dolapları silerim,eşyaları yerleştiririm. Sonra şu beyaz eşyaları kurarız.

Eren:Bende salondan başlayayım.

Yusuf:Arkadaşlar vaz geçtim,mutfağa Eren ve Helin girsin.

Herkes dağılır.

Eren:Şimdi güzelim,sen dolapları siledur. Bende kutuları açayım.

Helin:Tamam ama sandalye lazım.

Helin'i kucağına alıp,tezgaha çıkarır.

Helin:Şöyle şeyler karşısında affalıyorum..

Eren:Hmm,hadi sen sil oraları,ben kutuları açacağım.

Eren kolilerini açmaya başladı,bende dolapları silmeye başladım. Ev küçüktü,tahminen 2 güne biterdi. Kapı çaldı,gelenin kim olduğu hakkında hiç bir fikrim yoktu. Tam ineceğim sırada kapının açılma sesini işittim.

Naz gelir (Erenin eski manitası)

Eren:Hassiktir,naz?

Naz:Özledin dimi beni?

Helin:Çok özledi,o yüzden şuan bizimle. Siktir git ulan.

Naz:Hey,sana ne oluyor? Sevgilim bu kız kim?

Eren:Naz mal mısın? Biz ayrılalı kaç gün oldu?

Yusuf:Lan ben bu kızı biliyorum,sen Mustafa ile Eren'i aldatan kız değil misin?

Baran:Tamda o kavdeşim.

Eren:Naz git,gördüğün gibi işlerimiz var?

Naz gider,baran ve yusuf mutfaktan çıkar.

Eren:Sikeyim,helin elimi kestim.

Helin:E mal mısın? Yıka o zaman.

Eren:Ulan 2 dakika bi benimle ilgilen.

Helin:Yo,zırlama.

Mutfakta işleri bitirdik,salona geçtik.

Baran:Aga ben bittim,çok yorgunum lan.

Kapı çalar,gelen kişi Damla'dır.

Damla:Geç kaldım kusura bakmayın,annem ile uğraşıyordum.

Helin:Sorun değil,iyisin değil mi?

Damla:İyiyim Helin teşekkür ederiim.

Eren salonu toplarken bende Baran'ın yanına gittim. Damlada diğer odaları süpürüyordu. Yusuf'da ona yardım ediyordu. Eren'e bakmaya gittiğimde uyuduğunu gördüm. Küçük bir örtü alıp yanına gittim,üzerini örttüm. Gideceğim sırada bileğimden tutup kendine çekti.

Eren:Gitme gel,uyuyalım biraz.

Helin:Elin nasıl oldu?

Eren:İyiyim,gel yat.

Kolunu uzatmıştı,yanına bende uzandım. Yavaş yavaş gözleeim kapandı. HASSIKTIR ERENIN KOLUNDAYDIM. Utancımdan dolayı arkamır döndüm,bana biraz daha yaklaşıp,elini belime attı.

Nabersiniz askooolaar? Ben çok iyiyiiim. Diğer bölümde görüşmek üzeree.