Her gün,her gece. | Hoonsuk texting

06

"Nerede kaldın?"

"Geldim işte." Jihoon karşıma geçmiş ve ellerini masanın üzerinde birleştirmişti.

"Seni dinliyorum." kaşlarımı çatıp ona baktığımda gözlerini devirmişti.

"Sana seni dinleyeceğimi söylemiştim,değil mi? anlat hadi." derin bir nefes alıp konuşmaya nereden başlasam diye düşünüyordum. Baştan mı? Yoksa sadece onu ilgilendiren kısım mı?

"Hyunsuk,iş yerindeyiz ve kısıtlı zamanımız var." Konuşmasıyla kafamı sallayıp derin bir nefes almıştım.

"Biliyorsun kuzeninle yakın arkadaş olduğumuzu ve resmen birbirimizden hiç ayrılmadığımızı. 1 ay falan,bana gerçekten soğuk davranmaya başlamıştı. Nedenini sorunca beni geçiştiriyordu. Telefonuyla çok fazla zaman geçirmeye başlayınca şüphelenmeye başlamıştım. Bir gün ondan gizli telefonunu karıştırmaya karar verdim ve bir adamın onu tehdit ettiğini gördüm. Beni telefonunu karıştırırken görünce kavga ettik. Evden çıkıp gitti. Peşinden gittim." derin bir nefes alıp jihoon'a baktığımda gözlerini bir yere odaklamış,sadece oraya bakıyordu.

"Sanırım o adamın yanına gitmişti. Adam eline bir şey vermişti ama ne verdiğini görememiştim. Onu içti." Jihoon elini kaldırıp susmam için işaret verince susmuş,bakışlarımı yere indirmiştim.

"Sizi orada öyle görünce bilemedim ne yapacağımı. Hyunsuk,o neydi?"

"Göremedim diyorum."

"Görmüş olman lazımdı!" sinirle masaya vurunca yerimde sıçramıştım. Biliyordum ne kadar sinirli ve üzgün olduğunu ama acısını benden çıkarmaması gerekiyordu.

"Üzgünüm,iş yerindeyiz ve sakin kalmam gerek." kafamı sallamış ve ellerimle oynamaya başlamıştım. Ne kadardır konuşmadan durduk bilmem,jihoon'un derin bir nefes almasıyla bakışlarımı ona çevirdim.

"Özür dilerim,seni zamanında dinlemeliydim. Lütfen artık iki yabancı gibi olmayalım." gülümsemiş ve bana elini uzatmıştı. Ben de karşılık verip gülümserken elini tutmuş ve sıkmıştım.

'Sonunda' dedim içimden. 'Sonunda beni dinleyen biri.'

--